به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از مهر؛ چهارمین نشست از سلسله نشست‌های معرفی فلسفه اسلامی با عنوان «فلسفه اسلامی در مواجهه با چالش‌های معاصر» با همکاری مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) و مجمع عالی حکمت اسلامی پنج‌ شنبه ۸ اسفند در سالن همایش‌های دارالشفاء برگزار می شود.

همچنین در خبر دیگری از مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) آمده است: سومین نشست علمی از سلسله نشست‌های روابط بین‌الملل با عنوان «ابعاد و شاخصه‌های روابط بین‌الملل اسلامی» با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی امیدی در سالن اندیشه مؤسسه امام خمینی(ره) برگزار شد.

هر یک از نظریه های علمی در حوزه بین الملل همچون اثبات گرایی، تاریخ گرایی، تاویل گرایی، پسانوگرایی، پسارفتارگرایی و ... مبتنی بر مبانی نظری (metatheroy) خاص خود هستند. این مبانی یا پیش فرض های نظری اغلب در سه محور: هستی شناسی(ontology)، معرفت شناسی (epistemology) و ارزش شناختی (oxiology) مورد بررسی قرار می گیرند.

آموزه های دین اسلام در حوزه روابط بین الملل نیز مبتنی بر ادله متقن هستی شناختی، معرفت شناختی و ارزش شناختی است اما اینکه چرا این آموزه ها در قالب نظریه های علمی در مراکز آموزشی و پژوهشی ارائه نشده اند را می توان با دقت در واقعیت های جهان اسلام مورد واکاوی قرار داد. چالش عرفی شدن که به شکل گیری نهادهای عرفی و نوگرایی عرفی انجامیده است از یک سو و چالش جهانی سازی لیبرالیستی که درصدد حاکم ساختن الهیات عرفی گرایی لیبرال در سطح جهان از طریق استعمار نو و فرانو می باشد.

از سوی دیگر نیز چالش استبداد در نظامهای سیاسی در جهان اسلام، زمینه را برای طرح نظریه روابط بین الملل اسلامی با مشکل مواجه ساخته است. انقلاب اسلامی ایران نقطه عزیمتی در حیطه تحول در علوم انسانی است، از این رو لازم است با تأمل در منابع سه گانه موجود در جهان اسلام به ارائه نظریه اسلامی در روابط بین الملل اهتمام ورزیم.

۱. متون اولیه اسلام شامل: قرآن، سخنان پیامبر(ص) و ائمه(ع) و نیز سیره رفتاری آنان و شریعت اسلامی

۲. متون ثانویه شامل: همه آثار اندیشمندان اسلامی که در واکنش به نظام سلطه و به طور خاص در واکنش به مبانی و آثار تمدنی غرب، تدوین یافته است.

۳. متون جدید که در جهت اسلامی سازی علوم انسانی و مفهوم پردازی در این زمینه تدوین یافته است.

امام خمینی (ره) با بازنگری در متون ثانویه اسلامی که جهان را به قلمرو دارالاسلام و دارالفکر تقسیم می کرد، تقسیمی جدید از روابط بین الملل بر محور جهان استضعاف (دنیای مظلومان و سرکوب شدگان) و جهان استکبار( جهان مستکبران سرکوبگر) ارائه داد. این تقسیم امام نشان داد که با بررسی متون اولیه اسلام و نظریه واقعیت های جهانی و محلی و نیز اتکاء به روش اجتهاد، می توان به باز تفسیر این متون اهتمام ورزید و ابعاد روابط بین الملل اسلامی را در سه سطح قواعد و سیاستهای داخلی، موانع و فرصتهای منطقه ای و مقتضیات و محدودیت های جهانی تبیین نمود. محوری ترین عناصری که در این سه سطح از روابط باید مبنای عمل و نظر قرار گیرد عبارتند از: عقلانیت ـ عدالت و معنویت توحیدی.

مبنای روابط بین الملل اسلامی بر صلح، ظرفیت بالایی را جهت افزایش حجم تعاملات بین المللی فراهم می سازد. از این رو می توان نظریه اسلامی در روابط بین الملل را نظریه تعالی گرا در سنت که همواره خواهان ارتقاء مشارکت همگانی برای اصلاح روابط ناسالم اقتصادی ـ سیاسی ـ فرهنگی و امنیتی در سطح جهانی است.

بر این اساس تأکید بر مناسبات غیرمتکی بر نظامهای ناسالم سیاسی مسلط جهانی ـ نگرشی برای گسترش صلح منصفانه در جهان ـ مردم باوری و تأکید بر میل فطری و خداجویی آنان ـ تلاش در جهت طراحی اقتصاد معطوف به رفاه محرومین در سطح جهانی و نیز مشارکت جهانی برای تحقق عدالت فراگیر در نظام بین الملل از دیگر شاخصه های روابط بین الملل اسلامی است.

همچنین در خبر دیگری از این مؤسسه آمده است: نشست علمی گروه مدیریت با عنوان «کاربرد روش‌های کیفی تحقیق در مدیریت اسلامی» یکشنبه ششم بهمن‌ماه از ساعت ۱۰ تا ۱۲ برگزار می‌شود.

در این نشست علمی حجت‌الاسلام و المسلمین‌ محسن سعیدی در تالار اندیشه مؤسسه سخنرانی خواهد کرد.