شناسهٔ خبر: 13322 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

دستغیب: تلویزیون فرهنگ تبلیغی و آماده شده از قبل را ارایه می‌دهد

عبدالعلی دستغیب معتقد است که در سال‌های اخیر برنامه‌های فرهنگی تلویزیون کم رمق بوده است. این نویسنده گفت: برخی مسوولان در این رسانه فقط نوعی فرهنگ تبلیغی را ارایه می‌دهند و گاهی به نظر می‌رسد حتی تشریح دیدگاه‌ها و آثار شاعران بلندآوازه ایران نیز موافق طبع مدیران صدا و سیما نیست.

به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از ایبنا؛ دستغیب گفت: برنامه‌های صدا و سیما فراز و فرودهای فراونی دارد. من چند بار درباره رمان‌های معروف نویسندگان امریکایی از جمله «خوشه‌های چشم» جان اشتاین بک و «خشم و هیاهو» ویلیام فاکنر در دانشگاه تهران صحبت کرده‌ام که از قضا تلویزیون آن‌ها را پخش کرده است. 
وی افزود: اخیراً نمی‌دانم چه تغییراتی در برنامه‌های تلویزیون رخ داده اما آنچه مشخص است ظاهراً هنوز دولت جدید موفق نشده که برنامه‌های ثمربخشی در تلویزیون ارایه دهد. تجربه نشان می‌دهد که مسوولان فرهنگی ما در تلویزیون ادبیات و هنری تبلیغاتی 

اگر بخواهیم با همین نگاه پیش برویم باید بر آثار مولوی، دیوان حافظ و غزلیات سعدی هم نظارت کنیم. در کتاب فردوسی تمایلات ایرانی‌گری، در حافظ اعتراضات زیاد نسبت به زاهدان و واعظان و حتی خلقت و آفرینش است که ظاهرا موافق طبع مسوولان فرهنگی صدا و سیما نیست و تنظیم شده از قبل می‌خواهند. 

منتقد آثار احمد شاملو اضافه کرد: تمام نویسندگان اروپایی یا روسی از نظر مسوولان فرهنگی ما سکولارند، یعنی مخالف مذهب‌اند. این در حالی است که کسانی مثل فئودور داستایوفسکی، کنت لئون تولستوی و ویرجینیا ولف -که نماینده ادبیات زنانه و پست مدرن است- آثارشان تعارضی با مذهب ندارند. معتقدم هنر به طور عام جزیی از یک کلیت نیست و اگر این نوع نگاه‌ها برداشته شود شاید بتوان برنامه‌های بهتری برای تلویزیون تهیه کرد. 
مترجم آثار نیچه در ایران توضیح داد: اگر بخواهیم با همین نگاه پیش برویم باید بر آثار مولوی، دیوان حافظ و غزلیات سعدی هم نظارت کنیم. در کتاب فردوسی تمایلات ایرانی‌گری، در حافظ اعتراضات زیاد نسبت به زاهدان و واعظان و حتی خلقت و آفرینش است که موافق طبع مسوولان فرهنگی صدا و سیما نیست. 
این نویسنده پیشکسوت یادآور شد: معتقدم اگر هنرمند حرف حساب بزند کار خودش را کرده. در یک جامعه پیشرفته نظارت با اثر نویسنده کاری ندارد. اگر نویسنده کارش را درست انجام ندهد نقد می‌شود. به نظر من اشکالی ندارد اگر خود ممیزان نقد بنویسند. 
دستغیب ادامه داد: اگر از هنر جنبه انتقادی‌اش را بگیرند چیزی از آن باقی نمی‌ماند. تجربه نشان می‌دهد که مسوولان فرهنگی ما در تلویزیون ادبیات و هنری تبلیغاتی و تنظیم شده از قبل می‌خواهند اساساً نوع بشر با مشکلات متعددی روبه‌روست. 

دستغیب متولد ۱۳۱۰ شیراز است. وی از سال ۱۳۲۶ در روزنامه‏های شیراز همچون پارس و بهار ایران، و سپس در مجله‏ها و روزنامه‏های تهران همچون اطلاعات، کیهان، سخن، فردوسی، نگین، روشنفکر، امید ایران، پیام نوین، راهنمای کتاب، آینده، آدینه، کلک، کیهان فرهنگی، نیستان و ادبیات داستانی، مقاله‌ها و مطالب متعددی در زمینه‏های تاریخ، فلسفه، جامعه‏شناسی و هنر قلم زده است. 
از دستغیب تا کنون بیش از چهل عنوان کتاب منتشر شده است. وی در سال ۱۳۸۲ طی مراسمی در صدا و سیما، به عنوان چهره ماندگار در رشته نقد ادبی شناخته و موفق به دریافت لوح تقدیر و جایزه شد. 
«نقد ادبی و نوعیت متن» از تازه‌ترین کتاب‌های دستغیب است. 
مجموعه‌ای از آثار این پژوهشگر در قالب پنج مجلد با نام «از دریچه نقد» از سوی موسسه خانه کتاب منتشر شده است.

نظر شما