به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از مهر؛ نشست انتقال اندیشه‌های متفکران اسلام و ایران به مخاطبان خارجی صبح روز گذشته ۱۳ اردیبهشت ماه در سرای اهل قلم بیست و هفتمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران با حضور علی دهگاهی رئيس مركز ساماندهي ترجمه و نشر معارف اسلامي و علوم انساني سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، پاتریک رینگربرگ از فرانسه، نعمت ییلدریم از تركيه، خانم کارولین کرادکری از آمريكا و علیم اشرف خان از هند برگزار شد.

"علیم اشرف خان"، استاد زبان فارسی درباره تجربه های خود در زبان فارسی گفت: جواهر لعل نهرو اولین نخست وزیر هند کتابی درباره کشف هندوستان نوشته و در‌آن می‌گوید هندوستان و ایران دو برادر هستند. این نکته مهم را دکتر علی اصغر حکمت هم هنگامی که در دانشگاه دهلی سخنرانی داشتند مورد تأکید قرار دادند.

وي ادامه داد: در هندوستان همه فکر و اندیشه و زبان علوم و نوشتار و دربار ه فارسی بوده است و ما اگر بخواهیم چیزی را درباره هند از منابع دست اول تحقیق کنیم باید فارسی بدانیم کتابهای مهم ما در قرون میانه تماما به زبان فارسی نوشته شده و این خیلی قابل تأمل است.

استاد زبان فارسی دانشگاه دهلی خاطرنشان کرد: بسیاری از تاریخ نگاران و تذکره نویسان و شاعران فارسی تاریخ نگاری و تذکره نویسی و ادبیات را در ایران آموختند و بعد به هندوستان رفتند و در آنجا داشته هایشان را تکمیل کردند. تاجایی که با تلاش های این چهره‌های شاخص در هندوستان یک زبان فارسی درست شد که ویژگی‌های خواست خودش را داشت.

وی با بیان اینکه عرفان و تصوف هندو ریشه در ایران و خراسان بزرگ دارد، اظهار کرد: به نظر من اگر بخواهیم تاریخ فهم قرآن را در هندوستان بررسی کنیم باید آن را از زمانی پیگیری کنیم که قرآن به زبان فارسی ترجمه شد. پیش از اینکه قرآن به فارسی ترجمه شود هندوستانی‌ها چیزی از مفاهیم قرآن نمی‌دانستند.

استاد زبان و ادبیات فارسی در دهلی گفت: نه تنها اندیشه و آرای ایرانی بر فرهنگ هندی‌ها تأثیر فراوانی داشته بلکه حتی طراحان و معماران و نقاشان ایران در دوره تیموریان به هند مهاجرت کردند و در هنر هندی تأثیرگذار بودند.ما در باره بنای تاریخی تاج محل می‌گوییم این روح ایرانی در کالبد هندی. شما می‌توانید در تاج محل نظیر ۴ باغ اصفهان را مشاهده کنید.

وی اظهار کرد: در قرون ۱۶ و۱۷ علما و سلاطین هند متوجه شدند که اگر بخواهند دین و افتخارات فرهنگی شان را به جهانیان معرفی کنند باید آثارشان را به زبان فارسی ترجمه نمایند.در همان زمان همه کتابهای مقدس هندوها به فارسی ترجمه شد. به نظر من اگر مسئولان می‌خواهند ادبیات فارسی را به شکل تأثیرگذارتری به جهان انتقال دهند باید آثارشان را به هندی ترجمه کنند نه زبان اردو. نسبت تعداد خوانندگان اردوزبان و هندی زبان در جهان اصلا قابل مقایسه نیست. بنابراین ما باید آثار اصیل فارسی را به زبان هندی ترجمه کنیم.

اين نشست به همت مركز ساماندهي ترجمه نشر معارف اسلامي و علوم انساني سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي برگزار شد.