شناسهٔ خبر: 19683 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

چهاردهمین شماره فصلنامه «دُرّ دَری» منتشر شد

چهاردهمین فصلنامه «دُرّ دَری» با نگاهی به فرهنگ مشترک افغانستان، ایران و تاجیکستان به مدیر مسئولی و سردبیری ابوطالب مظفری و با حمایت دفتر ادبیات فارسی زبانان حوزه هنری منتشر شد.

به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از تسنیم؛ چهاردهمین فصلنامه «در دری» با نگاهی به فرهنگ مشترک افغانستان، ایران و تاجیکستان به مدیر مسئولی و سردبیری ابوطالب مظفری و با حمایت دفتر ادبیات فارسی زبانان حوزه هنری منتشر شد.

این شماره از فصلنامه «در دری»  متشکل از بخش های «سر آهنگ»، «یاد یاران»، «فرهنگ و اندیشه»، «ادبیات و هنر» و «وقایع فرهنگ»  است .

در بخش «سر آهنگ»  مطلبی  از سید ابوطالب مظفری با عنوان «بار دیگر ما به قصه آمدیم»  آورده شده است.  در بخش «یاد یاران»  مطالب و مقالاتی با عناوین «جواد خاوری» نوشته  محمدشریف سعیدی، «تفنگ را زمین بگذار» نوشته  علی پیام،  «شبنم به گل و گل به گلستان مزه دارد»  نوشته محمدرفیع اصل یوسفی، «هنرمند است و عیار» نوشته حسین حیدر بیگی و... مشاهده می شود.

در بخش "فرهنگ و اندیشه" پیامدهای بیدل گرایی بر ادبیات افغانستان که گفت و شنودی با دکتر اسدالله حبیب است به چشم می خورد، گفت و گو با حسین پاینده در خصوص نقد ادبی و جایگاه آن در ایران  توسط عباس یکرنگی، گفت و گو با گل نظر کلدی شاعر تاجیک با موضوع "این بی خبری، بسیار خبر بدی است" توسط محمدجواد آسمان  از دیگر مطالب این بخش به شمار می آید. "در دری" و "قند پارسی"  نوشته شوکت علی محمدی، "در اقلیم برهمن" (هند در چهار پرده ) نوشته علی امیری، "سه گانی ژانر جدیدی در شعر پارسی" نوشته محمدشریف سعیدی، "تحصیلات عالی افغانستان در بوته نقد و نظر" نوشته امان الله شفایی، "نگاهی به فارسی ناشنیده" نوشته محمدکاظم کاظمی، "صنعت طبع و نشر در افغانستان" نوشته علی پیام  و ... از دیگر مقالاتی بوده که در این فصلنامه به چاپ رسیده است.

در ابتدای  این فصلنامه بعد از نام ایزد دانا، محمدحسین جعفریان، شاعر و روزنامه نگار مطرح کشورمان در خصوص مجله "در دری" آورده است: مجله "در دری" بناست که خانه همه پارسی زبانان در تمامی گیتی باشد. هم از آن رو دفتر ادبیات فارسی زبانان حوزه هنری کمر به انتشار آن بست و دست یارانش را در این نشریه فشرد و بی شک از امروز اینجا چراغی روشن است تا همه آن ها که دل در گرو فرهنگ کهن فارسی دارند و به حکمت های متعالی ادبیات آن عشق می ورزند، زیر نور آن گرد آیند.

وی همچنین در بخش دیگر بیان داشته: بی تردید ادبیات معاصر و امروز در تمام گسترده جغرافیای فارسی زبانان، چون ادب درخشان کلاسیک ما تابناک و پر مغز است. یاران "در دری" بنا دارند پس از این آیینه ای باشند رو به روی آفرینش های ادبی زبان فارسی ایران، افغانستان و تاجیکستان و دیگر جاهایی که هنوز بسیارند باورمند به این زبان و فرهنگ. آیینه ای باشند رو به روی این غنیمت های جاودان، تا به یاری خداوند از آن ها ابدیتی بسازند.

نظر شما