شناسهٔ خبر: 20833 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

پیکر سیمین بهبهانی تشییع شد

سیمین بهبهانی نویسنده و غزل‌سرای معاصر ایرانی بامداد سه شنبه گذشته در ۸۷ سالگی درگذشت.مراسم تشییع او روز جمعه برگزار شد و با حاشیه‌هایی نیز همراه بود.

به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از تسنیم؛ پیکر سیمین بهبهانی با حضور جمعی از نویسندگان و شاعران و برخی از اقشار مردم از مقابل تالار وحدت به سمت بهشت زهرا تشییع شد.

در این مراسم چهره‌هایی همچون علی مرادخانی (معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، مهناز افشار، محمدرضا و همایون شجریان، شهرام ناظری، سهیل محمودی، جواد مجابی، شمس لنگرودی، صدیق تعریف،  جمشید گرگین، رضا بابک محمود دولت‌آبادی، هوشنگ مرادی کرمانی، عزت‌الله الوندی، بهمن فرمان‌آرا، جعفر پناهی، نسرین ستوده، ضیاء موحد، فرهاد فخرالدینی، محمد بسته‌نگار، علی دهباشی، اکبر زنجانپور، علی میرزائی، علی باباچاهی، یغما گلرویی، محمد نوری‌زاد، فاطمه راکعی، محمود معتقدی، ناصر فیض، ساعد باقری، عبدالحسین مختاباد، گوهر خیراندیش، رویا نونهالی، پوری بنایی،‌ سیروس ابراهیم‌زاده، مریم بوبانی، محمد متوسلیان و ناهید توسلی حضور داشتند.

در بخشی از این مراسم جواد مجابی نویسنده و شاعر در سخنانی اظهار داشت: شاعر را نمی بینیم، شاعر رفته و به تن غایب است، شیرینی از دل ما رفته اما نه؛ شاعر در شعر خودش نهان است. شعرش همه جا به زبان است، شاعر در ما و جان اوست. غزل از رودکی تا شهریار عمر کرده و به دوران پیری رسیده بود که سیمین بهبهانی توانست شاخه ای تازه بر درخت کهن آن اضافه کند و غزل را که در برابر شعر نیمایی منزوی بود دوباره ظاهر کرد.شاعری ماندگار است که هم سرنوشت ملت خود باشد و سرگذشت او سرگذشت ملتش و مردم جهان ونیز روایتگر شادی‌ها و رنج‌ها وترس‌های آنها باشد.

وی افزود: شاعر باید بتواند رویای مردم وطنش را درک کند و با آنها مطرح کند و سپس رویاهای مشترک و پرسش‌های ابدی جهان را مطرح کند و این مساله همواره در شعر بهبهانی تکرار شده است. او از تقویم امروز در شعرش می‌گذرد و آن را به تاریخ می‌سپارد اما شعرش سند روزگار ملتش است. آن چه بر ملت ایران رفته و شعر او و شاعری چون شاملو قابل رویت است.

محمود دولت آبادی در بخش دیگری از این مراسم گفت: درود بر شما که قدر می‌شناسید، سیمین بهبهانی انسانی است که عمری با کار و عزت زیست؛ با کار وعزت خاموش شد و انسانی پیروز بین دو عالم است. سیمین بهبهانی مثل همه آدم‌های دیگر مثل من و شما لحظات گوناگون و متنوعی در زندگی خود داشته است و در این لحظات آثار متنوعی آفریده است که در اینجا فرصت شاخه‌بندی آثار او نیست.از آثار صریحاً اجتماعی تا آثار صریحاً تنهایی با آثاری مشخصاً درباره آزادی زن و آثاری مشخصاً‌ در اعتراض به ستم اجتماعی. آثاری در لحظات ناب انسانی.

محمدرضا شجریان هم در این مراسم گفت: سلام و درود به شما مردمان حق‌شناس، ما شرمنده‌ایم که در این هوای آفتابی و زیر این گرما ایستاده‌اید. روز گذشته معاونت هنری می‌گفتند که برای حضور مردم در مراسم تشییع‌جنازه سیمین بهبهانی سایه‌بانی را در نظر بگیریم تا مردم خسته نشوند اما بنده گفتم تحمل مردم ما بیشتر از اینها است. و بهبهانی زنی بود که همه جهان را به شکل خانواده خود دید و آنها را به صلح و صفا دعوت کرد. او با پشتکار به خود پشتوانه حقوق زن و مادری شد.

وی افزود: من سخنی به نقل از استاد «دادبه» عرض می‌کنم و آن این که جهان را مردان می‌سازند ومردان را زنان. ملتی که بی‌بهره از این زندگی باشد مردنی است. من آمده ام امروز بگویم که سیمین برای همیشه زنده است و زندگی می‌کند هرچند که امروز مادری پر از مهر از میان ما رفته است اما می‌شود امید داشت که بیش از این قدردان مادران و زنان سرزمین مان باشیم.

برخی رسانه‌ها گزارش داده‌اند که مراسم تدفین وی با حاشیه‌های عجیبی مانند اختلال در خواندن قرآن، سوت و کف زدن در این مراسم همراه بود که با واکنش تند سجادی مجری برنامه همراه شد. واکنشی که فعالیت‌های تنش‌زا و حساسیت‌برانگیز جمعی از تشییع‌کنندگان را متوقف نکرد و این رفتارهای نامتناسب با شان یک مجلس عزاداری همچنان ادامه پیدا کرد.

همچنین در انتهای برنامه نیز که قرار بود پیکر سیمین بهبهانی روی دوش مردم تشییع شود به جای ذکر لااله‌الا‌الله، شعارهایی مانند «درود بر سیمین بهبهانی» و «سیمین بهبهانی در قلب ما می‌مانی» سر داده شد و در حین مراسم تشییع نیز به خوانش سرود «ای ایران، ای مرز پرگهر» پرداخته شد.

این رفتار با واکنش جمعی دیگر از تشییع‌کنندگان که خواستار رعایت حرمت شاعر درگذشته از سوی حاضرین بودند مواجه شد.

سیمین خلیلی معروف به سیمین بهبهانی فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) است. حاج میرزا حسین حاج میرزاخلیل مشهور به میرزا حسین خلیلی تهرانی که از رهبران مشروطه بود، عموی پدر او و علامه ملاعلی رازی خلیلی تهرانی پدربزرگ اوست.

سیمین بهبهانی‌ زاده‌ سال ۱۳۰۶ است و از میان آثار او می‌توان به «سه‌تار شکسته»، «جای پا»، «چلچراغ»، «رستاخیز» و «یک دریچه آزادی» اشاره کرد.

سیمین بهبهانی نویسنده و غزل‌سرای معاصر ایرانی بامداد سه شنبه گذشته در ۸۷ سالگی درگذشت.

نظر شما