به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ کتاب «آریان به گرد درفش» با حضور محمدحسین خسروپناه (تاریخ‌پژوه و منتقد) و نویسندگان کتاب کاوه بیات و مصطفی نوری چهارشنبه یکم بهمن‌ماه در اتاق گفت‌وگوی «ایبنا» نقد و بررسی شد.
کتاب به سرگذشت «آسیستانت پروفسور آریاپارت شروین باوند» معروف به آریاپارت می‌پردازد، وی یکی از نویسندگان و پژوهشگرانی است که به بررسی و تحلیل نژاد آریایی بر اساس دیدگاهی خاص دلبستگی داشته است.
بیات درباره ضرورت انتشار این کتاب گفت: آریاپارت پس از شهریور ۱۳۲۰ به ایران می‌آید، اما به دلیل انعطاف‌ناپذیریش نمی‌تواند اندیشه‌های افراطی نژادگرایانه‌ای را که دارد در ایران پیاده کند و از طرفی جامعه ایران در آن زمان تمایلی به این گونه عقاید نشان نمی‌دهد.
وی افزود: با این همه عقاید و آراء آریاپارت بخشی از تاریخ فرهنگی ایران است که باید جامعه از آن آگاهی پیدا کند و دریابند که انتشار عقاید افراطی نژادگرای فایده‌ای برای کشور ندارد.
این تاریخ‌نگاربا اشاره به زمان‌بر بودن پژوهش در احوال و اندیشه‌های آریاپارت اظهار کرد: در این پژوهش تقریبا ۱۰ سال زمان صرف شد تا به دست نوشته‌ها و آثار این فرد دست پیدا کنیم. البته این زمان طولانی به دلیل نوع نگارش و خط خاص مورد استفاده آریاپارت است.
بیات با ابراز تاسف از بین رفتن برخی اسناد گفت: متاسفانه اسنادی که درباره برخی فعالیت‌های حزبی و فرهنگی که متعلق به پیش از پیروزی انقلاب اسلامی است به دلیل این‌که به درستی نگهداری نشده یا در دست افراد است، پس از مدتی از بین می‌رود و ما دیگر به این بخش از تاریخ ایران دسترسی چندانی نخواهیم داشت.
نوری دیگر نویسنده این کتاب با اشاره به کمک یکی از دوستان آریاپارت در انتشار این کتاب عنوان کرد: با کمک یکی از دوستان وی محمود هاشمی(هورپاس) توانستیم به بخشی از نوشته‌هایش دست پیدا کنیم که دریافت این آثار کمک بسیاری به ادامه پژوهش کرد.
وی با اشاره به یکی از نقاط مثبت کتاب ادامه داد: آریاپارت در دست‌نوشته‌هایش به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی اشاره به جزئیاتی درباره مازندران دارد که این اشاره‌ها برای بررسی تاریخ محلی این منطقه در زمان مورد اشاره بسیار سودمند است و می‌توان با مطالعه آن اطلاعات مفیدی را از این منظر کسب کرد.
گزارش تکمیلی این میزگرد نقد کتاب به‌زودی منتشر می‌شود.
نظر شما