به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ کتاب «هنر دقت» در سال‌های اوج نظریه‌پردازی‌های سینمای مردم‌نگار و از سوی دو محقق و استاد ایرانی و آلمانی نوشته شد. آن‌ها در پی پاسخ به این سوال‌ها بودند که آیا فیلم‌های مردم‌نگار باید به وسیله مردم‌شناس ساخته شود؟ آیا کارگردان چنین فیلم‌هایی باید خود فیلمبردار باشد؟ آیا فیلمبردار فیلم‌های مردم‌نگار باید آگاهی‌های وسیع مردم شناختی داشته باشد؟ و...

مایکل اوپیتس که در رشته مردم‌نگاری و جامعه شناسی تحصیل کرده بود، پس از زندگی در میان قوم ماگار، ۲ کتاب در این زمینه نوشت و چندین سال طول کشید تا فیلمی درباره آن‌ها بسازد. او سپس به عنوان استاد مدعو در دانشگاه ایالتی تگزاس به تدریس پرداخت و همان جا بود که دکتر احمد الستی - مدرس و پژوهشگر سینما - گفتگوهایی را درباره این موضوع با وی آغاز کرد که دستمایه همین کتاب شد.

الستی و اوپیتس در این کتاب سینمایی - مردم شناختی، در پی آن هستند که چگونه می‌توان حس همکاری مردم را برانگیخت تا امکان ضبط تصاویری واقع‌گرا فراهم شود؛ آنها را به مشارکت در تولید فیلم تشویق کرد و با کمکشان فیلمی درباره خودشان ساخت. این کتاب شرح می‌دهد که چگونه می‌توان آگاهی‌های علمی و یافته‌های مردم‌شناسی را از برداشت‌های شخصی کارگردان تفکیک کرد و مردم‌نگار تا چد حد می‌تواند بر مسائل زیبایی‌شناسی سینما تاکید کند.

«هنر دقت» (کلام و تصویر در مردم نگاری) تالیف مایکل اوپیتس و احمد الستی توسط بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه با همکاری مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی منتشر شده است. کتاب با ۲۲۷ صفحه و قیمت ۱۴ هزار تومان راهی بازار کتاب شده است.

«دردنوشته های یک روزنامه نگار نگون‌بخت»

«دردنوشته های یک روزنامه نگار نگون‌بخت» هم توسط انتشارات نامک منتشر شده است که یادداشت های کوتاه یک روزنامه نگار را بادغدغه های فردی و اجتماعی خود در بر می گیرد که این دغدغه ها با زبانی کنایی و طنزگونه بازگو شده اند.

راوی کتاب، هم ناظر است و هم فاعل. اما گویی قوه فاعلیت و عملگرایی اش در تار و پود مشکلات حاد اجتماعی و جبری که ناخواسته بر او و سایر افراد جامعه عارض شده، عقیم شده و از این رو به روایتگری رو آورده است. با این وصف می توان نوشته های روزانه یا گاه به گاه این روزنامه نگار نگون بخت را ناشی از تعهد و عادت روزنامه نگاری اش دانست که در قبال کوچک ترین صحنه ها و مشاهدات روزانه، ساکت و منفعل نیست - یا دستکم می خواهد از انفعال دربیاید.

این یادداشت‌ها آمیزه‌ای از تخیل و واقعیت در خود دارند. یک پا در دنیای اطراف نویسنده دارند و یک پا در ذهن او. نویسنده تلاش کرده است با قلمی مطایبه‌میز و لحنی کنایی به سراغ عادات و خلقیات فردی، اجتماعی و سیاسی شهروندان متوسط ایرانی برود و برش هایی کوتاه از زندگی روزمره و اغلب آشفته ما ارائه دهد.

کریم پورزبید که در مطبوعات و خبرگزاری ها فعالیت می کند، این قسم از یادداشت نویسی را در شبکه‌های اجتماعی نظیر فیس بوک و سایر رسانه‌ها آزموده است و آن‌ها و بیشتر از آن‌ها را در قالب این کتاب منتشر کرد. او یک شخصیت واقعی را به عنوان مخاطب نوشته هایش فرض گرفته و هر آن چه روایت می‌کند، خطاب به او و بهانه ای برای طرح دغدغه‌ها و دردنوشته هایش است.