شناسهٔ خبر: 31777 - سرویس کتاب و نشر
نسخه قابل چاپ

مدخل‌های دانشنامه استنفورد

استنفورد برای کسی که می‌خواهد اولین‌بار با مسئله یا مبحثی در فلسفه آشنا شود یا شناخت بهتری از آن حاصل کند، یکی از گزینه‌های مناسب این است که کار را با خواندن مدخل یا مدخل‌های مربوط به آن در دانشنامه فلسفه استنفورد آغاز کند.

نام کتاب: امانوئل لویناس

نویسنده: بتینا برگو

مترجم: احسان پورخیری

انتشارات: ققنوس

سال چاپ:۱۳۹۳

تعداد صفحات:۱۳۰ صفحه

قیمت: ۷۰۰۰ تومان

 

نام کتاب: حکومت جهانی

نویسنده: کاترین لو

مترجم: مهدی پارسا

انتشارات: ققنوس

سال چاپ:۱۳۹۳

تعداد صفحات: ۸۲ صفحه

قیمت: ۵۰۰۰ تومان

 

نام کتاب: هنر مفهومی و دست ساخته

نویسنده: الیزلبت شلکنز و ریستو هیلپینن

مترجم: بیتا شمسینی

انتشارات: ققنوس

سال چاپ:۱۳۹۳

تعداد صفحات: ۱۰۴ صفحه

قیمت: ۶۰۰۰ تومان

 

نام کتاب: هگل

نویسنده: پل ردینگ

مترجم: محمد مهدی اردبیلی

انتشارات: ققنوس

سال چاپ:۱۳۹۳

تعداد صفحات:۹۳ صفحه

قیمت: ۵۰۰۰ تومان

 

 

امانوئل لویناس نام مدخل بیستم از مجموعه دانشنامه فلسفی استنفورد است که به فلسفه‌ی لویناس اختصاص دارد. این مدخل شامل ۶ فصل اصلی با عناوین: «مقدمه»، «سرآغازهای فلسفی: استعلا به مثابه‌ نیاز به گریز»، «حالات استعلا و اشکال هستی»، « استعلا  همچون مسئولیت، و فراسو» ، « استعلا  به مثابه غیر-در-همان» و «ملاحظات نهایی»می‌شود. لویناس در سال ۱۹۶۱ مدعی شد که در حال بسط دادن نوعی «فلسفه ی اولی» است.  فلسفه‌ی اولیای لویناس از پدیدارشناسی‌ای تفسیری می آغازد و همانند فلسفه اولای هوسرل، پیش‌داوری‌های تجربی درباره ی سوژه‌ها و اعیان را کنار می‌گذارد.  طرح فلسفی لویناس را می توان برساخگرایانه دانست. او توصیفی پدیدارشناسانه و نوعی هرمنوتیک تجربه‌ی زیسته در جهان به دست می‌دهد، و سطوحی از تجربه را عیان می‌کند که نه هوسرل آن ها را توصیف کرده است و نه هایدگر. هسته‌ی اندیشه‌ی بالیده‌ی لویناس توصیفاتی است در باب مواجهه با شخصی دیگر. نزد لویناس خواستگاه زبان همواره پاسخ است-پاسخ به دیگری، یعنی به فراخوان او. توصیفات لویناس نشان می‌دهد که «در ابتدا رابطه‌ی انسانی بود.» تقدم رابطه{ی انسانی } تبیین می‌کند که چرا اساسا آدمیان دغدغه‌ی اخلاق دارند.  در سراسر این مدخل به مضامین استعلا و هستی در پرتو کار هوسرل و هایدگر اشاره می‌شود. لویناس با اقتباس توصیفات پدیدارشناختی هوسرل و هایدگر رهیافت‌های هر دوی آنها را گسترش می دهد.

 

 

 نوزدهمین مدخل از مجموعه دانشنامه فلسفی استنفورد حکومت جهانی  نام دارد. این مدخل علاوه بر مقدمه شامل ۳ فصل اصلی «پیش‌زمینه‌ی تاریخی»، «مباحثی در نظریه سیاسی معاصر» و «نتیجه‌گیری: قدرت پاسخ‌گویی و مسئولیت»  می شود.  مباحث مربوط به حکومت جهانی در طی جنگ سرد، با تقسیم ایدئولوژیک جهان شیوع  پیدا کرد. این عنوان حاوی این مضمون است که همه ی انسان ها تحت یک اقتدار سیاسی مشترک متحد شوند. همواره در طی تاریخ شکل بایسته‌ی این حکومت  مورد اختلاف بوده است. مدافعان مدرن این نوع حکومت عموما نه از سرنگون کردن یکجای نظام دولت‌های حاکم، بلکه از نوآوری‌های فزاینده در طرح نهادی ِ جهانی برای سوق دادن انسان ها به سمت فدرالیسم جهانی یا دموکراسی ِ جهان‌وطنانه حمایت می کنند. در این مدخل در باب انگیزه‌های ایجابی و سلبی نهفته در پس پیشنهادهایی که برای تاسیس حکومت جهانی طرح شده است بحث به عمل می آید. در فصول این کتاب عقاید و نظریات دانته، هابز، روسو و کانت ملاحظه می‌شوند.

 

 

هنر مفهومی و دست‌ساخته عنوان هجدهمین مدخل از مجموعه دانشنامه فلسفی استنفورد است. این مدخل ذیل دو فصل اصلی «هنر مفهومی» و «دست‌ساخته» به بررسی و تامل فلسفی در این دو طیف هنری می‌پردازد. فصل اول شامل ۴ بخش اصلی با عناوین «هنر مفهومی چیست؟»، «فلسفه‌ی هنر مفهومی:  هنر مفهومی چیست؟»، «پنج درونمایه فلسفی» و «مسائل دیگر» و فصل دوم، شامل  ۶ بخش اصلی با عناوین «در باب مفهوم دست‌ساخته»، «دست‌ساخته، اثر و هستی‌شناسی دست‌ساخته ها»، «ساختن اشیا: گنش تولیدی»، «قصد تولیدی»، «درباب توصیف و ارزیابی دست‌ساخت ها» و «آثار هنری» می شود. کل طیف فعالیت‌های هنری همواره مورد توجه فیلسوفان بوده است. با وجود این، تا کنون علاقه فلسفی به آنچه می توان به اختصار هنر مفهومی نامید به طرز چشم‌گیری کم بوده است. در این مدخل «دست‌ساخته» چنین تعریف می شود: دست‌ساخته را می توان شیئی تعریف کردکه از روی قصد برای منظوری ساخته شده است. غالبا واژه ی «دست‌ساخته» به معنای محدودتر برای اشاره به به اشیا ساده و ساخته شده با دست بکار می‌رود که مبین فرهنگ خاصی هستند.

 

 

هگل عنوان مدخل هفدهم از مجموعه دانشنامه فلسفی استنفورد است، که به فلسفه هگل و زندگی و آثار او اختصاص دارد. این مدخل به سه فصل اصلی «زندگی، آثار و تاثیرات»، «فلسفه هگل» و «آثار هگل» تقسیم شده است. هگل به عنوان نظام مندترین ایدئالیست پساکانتی در سراسر آثار منتشر شده‌ی مکتوبش و نیز در درسگفتارهایش کوشید تا نوعی هستی‌شناسی فراگیر و نظام‌مند را از منظری «منطقی» شرح و بسط دهد. شاید هگل بیش از همه به دلیل شرح غایت‌انگارانه اش از تاریخ مشهور باشد. اما وجه «منطقی» اندیشه‌ی هگل در بیش‌تر قرن بیستم تا حد زیادی مغفول ماند، در حالی که فلسفه سیاسی و اجتماعی وی همچنان مورد توجه و حمایت بود. با این همه، از دهه‌ی ۱۹۷۰ به بعد، درجه‌ای از توجه فلسفی عام‌تر نسبت به اندیشه ی نظام‌مند هگل نیز از نو سر برآورده است.

 

نظر شما