به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ محمد بابل الزمان رئیس کنونی اتحادیه مسجد عطیه گفت: این مسجد میراث ماست. مردم بومی همراه دولت محلی به مناسبتهای مختلف اقداماتی را برای حفظ این مسجد انجام داده اند، اما وزارت باستان شناسی کشور همواره ما را در این زمینه ناامید کرده است.

بابل الزمان گفت: مسجد ۴۰۶ ساله عطیه در سال ۱۶۰۹ به عنوان هدیه ای به جهانگیر، امپراطور مغول در کرانه رود لوهاجانگ ساخته شد.

این مسجد به عنوان بازتابی از هنر بنگالی در نظر گرفته می شود و ارتفاع دیوارهای آن به ۲.۷ متر می رسد. این دیوارهای بلند با گلهای سفالی تزئین شده است. امروزه بیشتر این دیوارهای منقوش به گل سفالی درحال رنگ باختن هستند و رنگ آمیزی اولیه خود را از دست داده و برخی دیگر کاملا تخریب شده است.

فرهاد احمد امام جماعت این مسجد گفت: قسمتهای وسیعی از این دیوارها از بین رفته است. بخشهایی از این دیوارها که منحصر به فرد هستند درحال ریزش بوده و رطوبت حتی به بالای ساختمان هم نفوذ کرده است.

طی قرون گذشته مسجد عطیه به کرات بازسازی شده است.

در سال ۱۸۳۷، این مسجد توسط یک زن بازرگان اهل دهلی در هندوستان بازسازی شد چرا که در زلزله سال ۱۸۰۰ متحمل آسیبهای شدیدی شده بود.

مسئولیت مسجد تاریخی عطیه در سال ۱۹۷۸ به وزارت باستان شناسی بنگلادش سپرده شد و به طور جزئی در سال ۲۰۰۰ و ۲۰۰۹ مرمت شد اما درحال حاضر این مسجد به شدت به مرمت و بازسازی نیاز دارد تا آنچه که از آن باقی مانده نیز از دست نرود.

پس از ارسال گزارشهای متعدد، مقامات وزارت باستان شناسی بنگلادش طی شش ماه  گذشته به منظور بررسی این بنا از آن بازدید کرده اند و به مردم اطمینان داده اند که کار مرمت مسجد در طول سال جاری انجام می شود اما تا امروز هیچ فعالیتی در این رابطه صورت نگرفته است.

بنگلادش با جمعیت ۱۴۴ میلیونی سومین کشور با اکثریت جمیعت مسلمان به شمار می رود.