به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ «نبرد هور» یک بازی دو بعدی (و سه مرحله‌ای) است که در محیط هور، نیزار و آبراهه طراحی شده و کاربر در هر مرحله دو ماموریت شناسایی (به عنوان یک رزمنده غواص) و تخریب مواضع شناسایی شده (به عنوان رزمنده سوار بر قایق) را بر عهده دارد. در مجموع می توان ۶ مرحله مجزا از هم را برای این بازی در نظر گرفت.
این بازی با محوریت شهدای غواص ساخته شده و کاربر ضمن بهره مندی از جذابیت‌های بازی با عبور از موانع دشمن، شناسایی مواضع دشمن، درگیری و جنگ و تخریب مواضع دشمن، اطلاعات و آموزش‌های ویژه ای در خصوص غواصی، لوازم غواص، روش‌های شناسایی و ... به دست خواهد آورد.
حمید افسری، مدیر استودیو بازی و سرگرمی مهاد و مدیر پروژه «نبرد هور»، نخستین بازی موبایلی اکشن در زمینه دفاع مقدس است که به عملیات تخریب و شناسایی با محوریت دفاع مقدس می‌پردازد. با افسری درباره این بازی به گفتگو نشسته‌ایم که در ادامه می‌خوانید:
* چه شد که «نبرد هور» به صورت بازی موبایلی ارائه شد؟
بازی‌های تلفن همراه به عنوان یکی از فراگیرترین رسانه‌ها، بخش زیادی از اوقات فراغت کودکان و نوجوانان را به خود اختصاص داده‌اند و ما باید از این ظرفیت برای معرفی شهدا و انتقال ارزش های دفاع مقدس به مخاطبان استفاده کنیم.
* «نبرد هور» به شهدای غواص و به روایت بخشی از جنگ به عنوان یک رویداد تاریخی می‌پردازد. گفتن از جنگ برای کودک و نوجوانی که آن دوره را درک نکرده چه جذابیتی دارد؟
رویکرد ما این است که فضای اکشن را به دفاع مقدس و حفظ ارزش‌ها نزدیک کنیم. امروز در عراق و سوریه و یمن جنگ است و ما می‌توانیم همه این صحنه‌ها را به بازی رایانه‌ای تبدیل کنیم.
بی‌گمان بچه‌ها، این نوع بازی را دوست دارند چون اکشن را می‌پسندند. از سوی دیگر مفاهیمی چون ایثار و از جان گدشتگی هیچ وقت کهنه نمی‌شود.
* اما بازی رایانه‌ای در درجه اول، باید سرگرم‌کننده باشد و بعد مفهومی را منتقل کند.
من هم معتقدم که بازی‌های رایانه‌ای و موبایلی، پیش از آن‌که بخواهند مفهوم و پیامی را به مخاطب منتقل کنند، باید جذاب باشند. به همین خاطر، بازی «نبرد هور»، در وهله نخست، یک سرگرمی جذاب است و پس از آن با ارزش‌های دینی و ملی هماهنگی دارد و برای اوقات فراغت کودکان و نوجوانان ایرانی مناسب است.
* به عبارتی تکنیک و محتوا باید هماهنگ با یکدیگر باشند؟
ما باید محتوای خوب را در قالب تکنیک بالا به مخاطب خود ارائه کنیم. این دو باید متناسب با یکدیگر باشند وگرنه امکان رقابت با بازی‌های خارجی را پیدا نمی‌کنیم. آن هم در روزگاری که این بازی‌ها به راحتی دانلود می‌شوند و به قیمت بسیار پایین در اختیار مخاطب قرار می‌گیرند.
در «نبرد هور» کاربر فقط بازی می‌کند و از روند بازی لذت می‌برد. در طول بازی باید سربندهایی را پیدا کند. هر سربند به یکی از شهدای غواص تعلق دارد. اما در کنار و حاشیه، قفل‌هایی وجود دارد که مخاطب می‌تواند آنها را باز کند و به اطلاعاتی درباره هر شهید دست پیدا کرده و با زندگی و چگونگی شهادت او آشنا شود.
* بازی «نبرد هور» برای گروه سنی ۹ تا ۱۲ سال عرضه شده است. چقدر به این رده بندی معتقد هستید و آن را ضروری می‌دانید؟
ماجرای رده‌بندی سنی در کشورهای پیشرفته، بسیار جدی گرفته می‌شود. ما هم باید به این موضوع پی ببریم و آن را لحاظ کنیم. هر بازی برای یک گروه سنی مناسب است. ما از قانون آموزش و رورش حمایت می‌کنیم و کاربران را به گروه سنی ۳ تا ۶ /۶ تا ۹ / ۹ تا ۱۲ و به بالا تقسیم می‌کنیم.
* شما در شیراز مستقر هستید. در حالی‌که بسیاری از تیم‌های بازی‌سازی در تهران هستند. این مساله چه امکاناتی را از شما سلب می‌کند؟
این موضوع هم تهدید است و هم فرصت. این‌که فکر کنیم تیم‌های بازی‌سازی، در صورتی می‌توانند فعالیت کنند که در تهران مستقر باشند اشتباه کرده‌ایم. در شرایط کنونی همه مراحل بازی‌سازی از تولید تا تبلیغ و بازی‌سازی به صورت آنلاین انجام می‌شود.
امروز ما هرجای ایران که باشیم می‌توانیم محصولات خود را در فروشگاه‌های بزرگ چون آمازون و گوگل پلی ارائه کنیم. اما به هر حال بخشی از مشکلات و مسایل ما را بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای می‌تواند هموار کند و ما از مدیرعامل بنیاد و دیگر مسئولان مرتبط می‌خواهیم تا از شرکت‌های بازی‌سازی در شهرستان‌ها دیدار کنند.
من بعید می‌دانم مسئولان بنیاد در جریان مسایل بازی‌سازان شهرستانی باشند و یک بانک خوب اطلاعاتی از بازی‌سازان داشته باشند.
* شما به عنوان یک استودیو بازی‌سازی که در شهرستان فعالیت می‌کنید چه انتظاری از بنیاد ملی بازی‌های چه انتظاری دارید؟
من از بنیاد نمی‌خواهم پول در اختیارم بگذارد یا بازی مرا منتشر کند اما بنیاد می‌تواند به آسیب‌شناسی بازی‌های رایانه‌ای بپردازد.
مخاطب‌شناسی کند و به من بازی ساز بگوید چه بسازم و برای کدام گروه سنی؟ یا به من آمار بدهد که تعداد مصرف‌کنندگان بازی در سطح کشور چقدر است؟ هر شهر، چه فضایی دارد و په نوع بازی را می‌پسندد؟
* بسیاری از بازی‌سازان گلایه می‌کنند که قیمت پایین بازی‌های رایانه‌ای خارجی، امکان رقابت را از تولیدکنندگان داخلی از بین می‌برد. تا چه اندازه با این نظر موافقید؟
ما به لحاظ گرافیک و بخش فنی به راحتی با بازی‌های خارجی رقابت می‌کنیم اما دانلود غیرمجاز و پایین بودن قیمت بازی‌های خارجی باعث شده که بازی‌سازان رایانه‌ای به سمت بازی‌های موبایلی بروند و به جرات می‌توانیم بگوییم در حال حاضر در بازی‌های موبایلی، برخی کارهامان بهتر از نمونه‌های خارجی است.
* به هر حال مخاطب داخلی با خارجی تفاوت دارد و ذائقه‌ها متفاوت است. چگونه یک بازی می‌تواند این دو مخاطب را در نظر بگیرد؟
ما در تولید بازی از کوچک به بزرگ می‌رسیم. مخاطب «نبرد هور» در درجه اول یک مخاطب داخلی است. البته با اندک تغییری می‌توانستیم کاربر خارجی را هم درنظر بگیریم.
* البته مخاطبان خارجی هم متفاوت هستند. برای مثال فرهنگ اروپایی‌ها با کشورهای آسیای میانه فرق دارد؟
بله. ما باید بدانیم برای کدام کشور با چه فرهنگی بازی می‌سازیم. به همین خاطر در کنار بازی‌ساز باید یک کارشناس بین‌الملل هم وجود داشته باشد. الان شرکت مهاد، «نبرد هور» را برای مخاطب داخلی و «آریوبرزن» را برای خارجی‌ها ساخته. قرار است یک بازی هم برای کشورهای اروپای غربی در ارتباط با پیامبر اکرم(ص) بسازیم.
* امروز بسیاری از بازی‌سازان به سمت تولید بازی‌های موبایلی رفته‌اند. این تهدیدی برای بازی‌های رایانه‌ای نیست؟
امروز کاربران به شدت از اپلیکیشن‌های موبایل استقبال کرده و آن را به صورت آنلاین خریداری می‌کنند. زمان و هزینه تولید هم مهم است.
برای ساخت بازی‌های موبایلی، زمان و انرژی کمتری مصرف می‌شود. اما بازی‌های رایانه‌ای هیچ‌وقت از بین نمی‌روند. چون مایه مباهات یک بازی‌ساز هستند همان‌گونه که شبکه نمایش خانگی موجب عدم تولید فیلم‌های سینمایی نمی‌شود.
نظر شما