به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ مجید سرسنگی معاون فرهنگی دانشگاه تهران در گفتگویی و در پاسخ به اینکه آیا بعد از خداحافظی از خانه هنرمندان ایران پست های مدیریت فرهنگی به وی پیشنهاد شده است؟ گفت: ترجیح می دهم در حال حاضر در دانشگاه باشم با وجود اینکه چند پیشنهاد برای حضور در مراکز فرهنگی مختلف داشته ام فکر می کنم لازم است فعالیت های مستمری در معاونت فرهنگی دانشگاه تهران داشته باشم.

وی ادامه داد: من عضو هیات علمی دانشگاه تهران هستم و دِینی به این دانشگاه دارم و فکر می کنم دانشگاه به من نیازمند است. من در این دانشگاه وظیفه ای دارم که باید آن را انجام دهم. از طرفی برای من هم فرصت خوب و حرفه ای است که در محیط بزرگی مثل دانشگاه تهران هم حوزه فرهنگ و هنر و هم حوزه مسایل سیاسی اجتماعی را مدیریت کنم. این دو حوزه اهمیت بسیاری دارند، رهبر انقلاب نیز چندی پیش در جمع روسای دانشگاه ها در بخش عمده از سخنانشان روی مسایل فرهنگی در دانشگاه‌ها تاکید کردند و این مسئولیت ما را سنگین‌تر می‌کند.

مدیرعامل سابق خانه هنرمندان ایران درباره فعالیت هایش در دانشگاه تهران بیان کرد: فکر می کنم اگر بتوانیم الگوی موفقی از یک دانشگاه اسلامی که فرهنگ دینی و اخلاقی ما در آن جاری است ارایه دهیم این الگو می تواند به بدنه آموزش عالی کشور منتقل شود. رهبر انقلاب دانشگاه تهران را نمادی از آموزش عالی کشور دانسته اند بنابراین هر آنچه در دانشگاه اتفاق می افتد منعکس کننده مجموعه آموزش عالی کشور است.

عملیاتی شدن بسیاری از ایده ها در خانه هنرمندان ایران

وی اضافه کرد: ما هر چقدر بتوانیم در حوزه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی موفق باشیم و منویات رهبر، سیاست های دولت و سیاست های کلان نظام را پیاده کنیم امکانی بوجود می آید که بتوانیم در رفع چالش های جدی که در حوزه فرهنگی نظام آموزش عالی وجود دارد تاثیرگذار باشیم. 

سرسنگی در بخش دیگری از گفتگوی خود درباره اینکه ایده ها و برنامه هایی که برای خانه هنرمندان ایران داشت چقدر در دوران مدیریتش محقق شد، بیان کرد: بخش هایی از ایده های من در خانه هنرمندان عملیاتی شد مثلا توانستیم ساختمانی را با ۶ میلیارد تومان برای انجمن های تجسمی بگیریم و انجمن ها در آنجا مستقر شوند و یک زمین ۶ هزار متری به عنوان تعاونی مسکن در منطقه ۲۲ برای هنرمندان فراهم کنیم، نشریاتی از جمله «نقدنامه هنر»، «نمایشخانه» و «گذر» را راه اندازی کردیم، آخرین نشریه هم «شیوه» بود که به عمر مدیریتی من نرسید اما کارهای چاپ و توزیع اولین شماره آن را انجام دادیم. کتاب ها و تولیدات فرهنگی زیادی هم داشتیم و توسعه خانه هنرمندان ایران را در شهرهای دیگر پیگیری کردیم. با این حال طبیعی است که بخشی از برنامه ها هم به خاطر شرایط مالی کشور انجام نشد. به طور مثال در مورد پیاده روی هنری دور تا دور خانه هنرمندان بخشی از خواسته ما پیگیری و انجام شد اما از نظر مالی حمایت نشدیم و بخش دیگر آن را نتوانستیم انجام دهیم. من اطمینان دارم آقای مجید رجبی معمار که مدیریت خانه هنرمندان را بر عهده گرفته است خواهد توانست طرح های قبلی را جلو ببرد و هم می تواند ایده های جدیدتری را ارایه کند تا هرچه از عمر این خانه می گذرد بر اقتدار، پویایی و بر حضور پررنگش در عرصه فرهنگ و هنر افزوده شود.

وی در پاسخ به سوالی درباره استعفای خود که به دلیل نبود همکاری از طرف شهرداری اتفاق افتاده است، عنوان کرد: تا روز آخری که من در خانه هنرمندان حضور داشتم شهرداری همراهیم کرد. به هرحال ما انتظاراتی داشتیم که شاید همه آن انتظارات فراهم نشد و این طبیعی هم بود چون شهرداری محدودیت های خود را داشت. در عین حال رابطه من با قالیباف و دیگر مدیران شهرداری بسیار خوب بود و هنوز هم هست. من حدود هشت سال مشاور قالیباف بودم و در بدنه شهرداری کار کردم. اینکه گاهی اوقات ما انتظاراتی داشته ایم که فراهم نشده است به این دلیل بوده که امکانات و شرایط مالی ایجاب نکرده است و من به حساب قطع همکاری نمی گذارم.

به عنوان مشاور قالیباف باید صریح ترین انتقادها را مطرح می کردم

سرسنگی درباره اینکه در طول دوران مدیریتش در خانه هنرمندان گاهی در سخنان خود به شهرداری هم نقدهایی را وارد کرده است، عنوان کرد: وظیفه همه ما گفتن حقایق است و من به آقای قالیباف هم بیان کرده بودم که به عنوان مشاورش باید صریح ترین انتقادها را مطرح می کردم، اتفاقا او هم فردی انتقادپذیر است. من در این سال ها هیچ گاه شخصیت مستقل خود را به عنوان معلم دانشگاه کنار نگذاشته و در هر مقامی که داشته ام اگر نیاز به انتقاد بوده است آن را بیان کرده ام. اتفاقا کشور ما با نقد منصفانه می تواند مشکلات خود را حل کند. بنابراین با وجود همکاری‌هایی که ما در خانه هنرمندان ایران با نهادهایی چون وزارت ارشاد، سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان بسیج هنرمندان و... داشتیم و همه این سازمان ها برنامه های خود را در خانه هنرمندان برگزار می کردند هرجا هم که وظیفه من به عنوان مدیرعامل این خانه ایجاب می کرد یک جریان فرهنگی را نقد می کردم. اکنون خوشحالم این بار از دوش من برداشته شده است و در یک فضای دیگری می توانم کمک کنم.

مدیرعامل سابق خانه هنرمندان ایران اضافه کرد: من به عنوان کسی که عاشق کارش است سعی کردم در هر موقعیتی بهترین کاری را که در توانم بوده است انجام دهم. اکنون هم که در دانشگاه تهران هستم با خود فکر می کنم که چگونه می توانم در موقعیت کنونی به حوزه فرهنگ و هنر کشور خدمت کنم.

وی در پایان درباره انتخاب مجید رجبی معمار به عنوان مدیرعامل خانه هنرمندان اظهار کرد: انتخاب مدیرعامل خانه هنرمندان به این شکل است که افراد مختلفی که عضو شورای عالی خانه هنرمندان هستند کاندیداهای خود را معرفی می کنند و بعد رای گیری می شود. در این مورد هم شخص مورد نظر معرفی و سپس رای گیری شده است و از آنجایی که شهرداری تهران جزو شورای عالی این خانه است گزینه مورد نظر خود را معرفی کرده است اما در نهایت تصمیم شورای عالی است که چه کسی انتخاب شود و شورای عالی درنهایت از شخص منتخب حمایت می کند.