شناسهٔ خبر: 41334 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

كيانوش عياري: توقيف فيلم در هر دوره‌ای شكستی برای مسوولان است

عدم اكران و توقيف هر فيلم در زمان خودش آسيب‌هاي جبران‌ناپذيري به هر فيلم مي‌زند و در هر دوره فيلمسازان و اهالي سينما به نوعي با آن دست و پنجه نرم مي‌كنند.

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از روزنامه  اعتماد: فيلم «بودن يا نبودن» كيانوش عياري بعد از ۱۷ سال با حضور كارگردان براي يك نمايش تك‌سانس در گروه هنر و تجربه در سينما فرهنگ اكران شد. نمايش اين فيلم در راستاي برنامه‌هاي گروه سينمايي هنر و تجربه براي نمايش فيلم‌هاي ارزشمند خارج از اين گروه بود كه با عنوان «خارج از قاب» به نمايش در مي‌آيد. به همين مناسبت گفت‌وگويي درباره اين فيلم و اكران دوباره آن با عياري داشتيم. عياري از نمايش فيلم پس از ١٧ سال و در قالب يك تك‌سانس اظهار خرسندي كرد و گفت: «حداقل اتفاقي كه با چنين اكراني براي اين فيلم مي‌افتد اين است كه تعدادي از علاقه‌مندان فيلم مي‌توانند آن را حتي براي يك‌بار هم ببينند.» فيلم «بودن يا نبودن» عياري در سال ۱۳۷۷ ساخته شد و هميشه به عنوان يكي از بهترين‌ فيلم‌هاي او و يكي از بهترين فيلم‌هاي دهه ٧٠ نام برده مي‌شود. فيلمي ساده و خوش‌ساخت كه تم اصلي آن پيوند قلب است و مخاطب را به‌شدت درگير ماجرا و داستان مي‌كند. مرحوم عسل بديعي نقش اصلي اين فيلم يعني نقش آنيك، دختر مسيحي كه نياز فوري به عمل پيوند قلب دارد را بازي مي‌كند. به گفته عياري موضوع اين فيلم موضوعي بوده كه هميشه با آن برخورد داشته و دغدغه او بوده است، همانند همه فيلم‌هاي ديگرش كه زماني‌كه ساخته مي‌شوند آرامش پيدا مي‌كند. اين فيلم در همان زمان تنها پنج روز بر پرده سينماها رفت و پس از آن اكرانش متوقف شد. هرچند پيش‌تر اين فيلم در تلويزيون نمايش داده شد. عياري درباره علت توقيف اين فيلم توضيح داد: «سوءتفاهم‌هايي كه مانع اكران اين فيلم شد دقيقا شبيه همان سوءتفاهم‌هايي بود كه «خانه پدري» به آن دچار شد.»
 عدم اكران و توقيف هر فيلم در زمان خودش آسيب‌هاي جبران‌ناپذيري به هر فيلم مي‌زند و در هر دوره فيلمسازان و اهالي سينما به نوعي با آن دست و پنجه نرم مي‌كنند. عياري در توضيح اين مساله گفت: «بالاخره روزي مي‌رسد كه مسوولي كه باعث توقيف يك فيلم شده، بازنشسته يا بركنار مي‌شود يا به سمت ديگري گماشته مي‌شود، اما وقتي خبر رفع توقيف آن فيلم را دريافت كند بي‌شك يك شكست عميق براي او خواهد بود.» اين كارگردان سينما درباره گروه سينمايي «هنر و تجربه» و نقش آن در ديده شدن بيشتر فيلم‌هاي متفاوت توضيح داد: «پيدايي گروه هنر و تجربه اتفاق و فرصت خوبي براي سينماي ايران است. به‌ويژه براي گروهي از فيلمسازان كه شايد فيلم‌هاي‌شان نتوانند ارتباط گسترده‌تري با مخاطبان برقرار كنند و از اين روي در گروه هنر و تجربه به پرشورترين شكل ممكن نمايش داده مي‌شوند.» اما فيلم «بودن يا نبودن» تنها در يك تك‌سانس اكران شد. هرچند شايد مي‌توانست در همين گروه سينمايي دوباره براي يك مدت اكران و بيشتر ديده شود. عياري در اين زمينه گفت: «پيش‌تر به عنوان يك آرزو يا خواسته اين موضوع را با علم‌الهدي مطرح كرده بودم كه شرايطي ايجاد شود تا برخي فيلم‌هاي خوب ايراني اكران محدودي در اين گروه سينمايي داشته باشند و علم‌الهدي از آن استقبال كرد و شايد اكران تك سانس «بودن يا نبودن» مقدمه‌اي براي همين كار باشد.» كيانوش عياري در اين فيلم علاوه بر كارگرداني، نويسندگي فيلمنامه، تدوين و تهيه‌كنندگي را هم برعهده داشت. فرهاد شريفي، حسين ايل‌بيگي، چكامه چمن‌ماه، كتايون جهانگيري، نورعلي لطفي، مريم بوباني، رضا فياضي و شبنم طلوعي از بازيگران اين فيلم بودند. همچنين مرحوم لوريك ميناسيان نقش مادر آنيك را در اين فيلم بازي مي‌كرد كه در سال ۸۳ بر اثر بيماري قلبي از دنيا رفت.

نظر شما