شناسهٔ خبر: 46856 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

تعجب از دقت کتابخوانان ایرانی/ رد پای بازیگران سینما در بازار نشر

دومین روز از نمایشگاه کتاب فرانکفورت با نشست‌هایی متنوع و با حضور جمعی از نویسندگان و ناشران ایرانی و غیر ایرانی به کار خود پایان داد.

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ دومین روز از نمایشاه کتاب فرانکفورت در غرفه ایران با محوریت ادبیات کودک و نوجوان به کار خود پایان داد.

در نخستین نشست روز دوم که با موضوع جذابیت کتابهای کودکان در ایران برگزار شد، فریدون عموزاده خلیلی به عنوان رئیس انجمن نویسندگان کودک و نوجوان به ظرفیت‌های ویژه این آثار در زمینه تصویرگری و برقراری ارتباط با مخاطب اشاره کرد.

همچنین مصطفی رحماندوست  نیز یکی از کتاب های خود را بازخوانی و از یک تجربه خوب و جذاب کتاب کودک سخن گفت.

علیرضا سبحانی نسب مدیر نشر جمال نیز در این نشست از جذابیت های معنوی ادبیات سخن گفت و عنوان کرد: امروز در دنیا «هری پاتر» کتاب تفریح و سرگرمی غرب نیست بلکه نیاز جدی بشر امروزی است. به باور ما نیز گفتگو از جهان خدامحور دغدغه بسیاری از خانواده هاست و کودکان امروزی تشنه معنویت اسلام و فرهنگ ایرانی هستند. معنویتی که با ادیبان دیروز ما تجربه شده و بیش از نام ادیب شایسته آنان است و ما آنان را حکیم می نامیم.

تجلیل ایرانی از نامزد جایزه اندرسن

در ادامه این برنامه‌ها نشستی نیز با موضوع معرفی فرهاد حسن‌زاده که در سال جاری نامزد دریافت جایزه اندرسن نیز شده است در غرفه ایران برگزار شد.

در این نشست سحر ترهنده تصویر گر و از فعالان بین‌المللی ادبیات کودکان در سخنانی عنوان کرد: برخی از زیباترین آثار ادبیات مهاجرت و جنگ برای نوجوانان را می‌شود در نوشته‌های آقای حسن‌زاده دید. کتابهایی مانند مهمان مهتاب ایشان با پایان بندی تاثیرگذارش در زمره همین آثار است. زبان نوشته‌های ایشان نیز بسیار قابل توجه است. از سویی می‌شود لحن بومی را در آن دید و از سوی دیگر این لحن آزار دهنده نیست.

به گفته ترهنده آثار حسن‌زاده از منظر توجه به نیازهای کودکان قابل اعتنا و توجه است و توانایی او در پرداختن به نابهنجاریی که کودکان با آن دست به گریبان هستند به جذابیت کارهایش افزوده است.

لیلا مکتبی از پژوهشگران حوزه ادبیات کودک نیز در این نشست در سخنانی عنوان کرد: ویژگی آثار آقای حسن‌زاده در تلفیق بومی‌گرایی و نیز پرداختن به مسائل اصلی نوجوانان است. عشق، تعلق داشتن به جمع و موضوعاتی از این دست در آثار او بسیار پیدا می‌شود و آدم‌ها در قصه‌هایش به شکلی خلق می‌شوند که گویی در جلوی چشم مخاطب در حال ایفای نقش و گفتگو هستند. اگر امروز او را دوست داریم به خاطر آن است که تجربه زیسته‌اش را به ما منتقل کرده است و می‌شود آن را باور کرد.

تعجب از کاموخوانی ایرانیان

در دیگر نشست غرفه ایران نیز «آیریس رادیش» مولف کتاب «کامو آرمان سادگی» که اخیرا در ایران ترجمه و منتشر شده است میهمان غرفه ایران بود.

وی در این نشست از میزان توجه به این کتاب در ایران ابراز رضایت و شگفتی کرد و عنوان داشت: کتابم در ایران در یک کتابفروشی زیبا رونمایی شد. من تا قبل از حضور در این جلسه فکر می‌کردم که مانند آلمان در نشست رونمایی کتاب، یک مجری با من صحبت خواهد کرد اما در ایران افراد زیادی سخنرانی‌ها بلندی برای رونمایی کتابم کردند و سوالاتی تخصصی از من پرسیدند که نشان می‌داد ایرانی‌ها کامو خوان‌های حرفه‌ای هستند.

وی در همین زمینه گفت: نسل من و نسل پس از من گرفتار پست مدرنیسم شده است و این فلسفه آکنده است از سوالات فراوانی که پاسخی برایشان نیست. این نسل در این فضا به جایی رسیده که نیاز جدی به جواب حس می‌کند و کامو نیز چنین ایده‌آلی دارد و به دنبال همین جواب‌هاست.

سینما، ادبیات و بازارهای جهانی

در نشست دیگر غرفه ایران در روز دوم از نمایشگاه فرانکفورت نیز به بهانه رونمایی از کتاب «افسانه پادشاه و ریاضی‌دان» که به دلیل حاضر نبودن میهمانان ناتمام ماند، مهتاب کرامتی تنها میهمان حاضر برای این مراسم به سخنرانی کوتاهی پرداخت.

وی در سخنرانی خود با اشاره به اینکه انتشاراتی کوچکی دارد که دوست دارد دوباره فعالش کند، عنوان داشت: کار معرفی ایران به جهان بسیار سخت است و شاید بتوان با داستان‌گویی برای این موضوع تدبیری اندیشید.

وی افزود: سینمای ایران نیازمند به ادبیات است و تنها ادبیات می‌تواند آن را فرهیخته‌تر از امروز کند. اگر سینمای ایران عادت کند که از ادبیات بیشتر بهره ببرد به زودی درهای بیشتری در جهان به روی آن باز خواهد شد

محمود حسینی‌زاد دیگر مترجم و فعال فرهنگی ایرانی نیز در این نشست در سخنانی عنوان کرد: مهمترین مساله در حال حاضر برای ما این است که چه کتابی را از میان تولیداتمان باید ترجمه کنیم. به نظر من ما نیاز به بازاریابی درستی در این زمینه داریم. باید مختصات و ظرفیت‌هایمان را شناخته و بسنجیم و بر اساس آن ادبیاتی را عرضه کنیم که ارزش مطرح شدن را داشته باشد. این معنایش آن است که تنها به صرف ترجمه کردن نمی‌شود گفت که ادبیات مان را معرفی و عرضه کرده‌ایم. این معضلی است که ادبیات ما گرفتارش شده و به دلیل آن نسبت به سایر هنرها در ارتباط با دنیا موفق نبوده است.

نظر شما