وی افزود: از بن مایه‌های مشترک متنی این داستان‌ها، می‌توان به حضور مرگ شخصیت‌ها و تباهی زندگی اشاره کرد؛ مردانی که قادر به گفتن  کلمه «نه» در مقابل دیگری نیستند و به همین دلیل دچار معضلات پی در پی می‌شوند.

این منتقد اضافه کرد: بعضی از داستان‌های این مجموعه همانند، ساده‌ها و گنجشک، به لحاظ داستان کوتاه دچار اطناب است لحظه روایت و تلنگر داستانی که بانی گره و مشکل اصلی شخصیت است، گاه کمی دیر آغاز می‌شود و حضور شخصیت‌های تکرار شونده در دو داستان اول و دوم خواننده را به سوی داستان‌های به هم پیوسته رهنمون می‌کند، اما در ادامه این گمان خواننده منتفی می‌شود.

علیزاده گفت: در داستان اول مجموعه علت و معلول داستانی به لحاظ باورپذیری خودکشی راوی احتیاج به علت مندی و پرداخت بیشتری دارد. داستان آخر این مجموعه با استفاده از بینامتنیت، به چالش کشیدن کهن الگوها چون عدد مقدس هفت، پیرمرد فرزانه و... با بیان روایت‌های نامتعارف و احتمالات پی در پی خواننده را به سوی متنی پست مدرن سوق می‌دهد.

محسن حکیم معانی داستان نویس نیز در این نشست گفت: این کتاب زنجیره‌ای از اتفاقات بد و بدتر است که حتی تا مرگ و پس از مرگ ادامه دارد، اما در این میان نقش راوی در این اتفاقات بد را نباید از نظر دور داشت. بسیاری از این اتفاقات را خود راوی رقم می‌زند.

وی گفت: برای هر نویسنده‌ای پیش آمده که دستمایه‌ای برای داستان‌ها داشته‌ها باشد و نداند چه کارش کند. معمولاً توصیه می‌شود که بگذارید روایت مشخصی حول آن تصویر شکل بگیرد و مجدد بنویسید.

محسن فرجی نویسنده «جغرافیای اموات» در پایان این نشست، ضمن تشکر از منتقدان و حاضران گفت: اینکه می‌گویند اتفاقات تلخ و ناگوار در داستان‌های کتاب زیاد است و حتی شخصیت‌ها خودشان به استقبال مصیبت‌ها می‌روند، نکته درستی است. اما همه تلاش من این بود که این مصائب را با لحنی سرخوشانه روایت کنم تا مخاطب موقع خواندن داستان‌ها اذیت نشود.

وی افزود:  در این مسیر، چشم‌انداز من نویسندگانی مانند کورت ونه‌گات، ریچارد براتیگان و دونالد بارتلمی هستند. در واقع، این نویسندگان، انگار تحت تاثیر مفهوم رندانگی قرار دارند و می‌توانند تلخ‌ترین موضوعات را با سرخوشی روایت کنند.