شناسهٔ خبر: 48754 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

برپایی دهمین سالمرگ رسول ملاقلی‌پور/ درویش: ملاقلی‌پور سینماگری معترض بود

مراسم گرامیداشت یاد و خاطره رسول ملاقلی‌پور،‌ کارگردان فقید سینمای ایران، هم‌زمان با دهمین سالگرد فوتش سه‌شنبه، ١٠ اسفند با حضور تعداد کثیری از اهالی سینما و چهره‌های هنری در نخلستان م‍ؤسسه هنری – رسانه‌ای اوج برگزار شد.

فرهنگ امروز/ فرانک آرتا:

مراسم گرامیداشت یاد و خاطره رسول ملاقلی‌پور،‌ کارگردان فقید سینمای ایران، هم‌زمان با دهمین سالگرد فوتش سه‌شنبه، ١٠ اسفند با حضور تعداد کثیری از اهالی سینما و چهره‌های هنری در نخلستان م‍ؤسسه هنری – رسانه‌ای اوج برگزار شد. در این مراسم احمدرضا درویش درباره مرحوم ملاقلی‌پور گفت: برخی آدم‌ها صحنه زندگی‌شان تغییر می‌کند، اما حذف نمی‌شوند در حدی که آدم شماره تماس آنها را پاک نمی‌کند. من هنوز شماره‌تلفن رسول را پاک نکرده‌ام و این مسئله دلیل دارد.
کارگردان فیلم «رستاخیز» ادامه داد: «رسول ملاقلی‌پور ظاهر و باطنش یکی و با خود صادق بود. اگرچه در ظاهر انسانی جدی و خشن به نظر می‌رسید، اما درونی دریایی داشت. او در عرصه دفاع مقدس پیشتاز است و به‌خوبی و زیبایی این دوران را به تصویر کشید. دغدغه ملاقلی‌پور دغدغه وسیعی بود».
درویش متذکر شد: «او انسانی معترض، دغدغه‌مند و متعهد بود، اما اعتراض او به رعایت‌نشدن ارزش‌ها بود. این اعتراض در فیلم‌هایش کاملا مشهود است. ملاقلی‌پور در فیلم‌هایش اعتراض می‌کند، اما در پایان فیلم چراغ‌هایی را روشن می‌گذارد و این گواه متعهدبودنش است». در ادامه این مراسم منوچهر محمدی، تهیه‌کننده فیلم سینمایی «میم مثل مادر»، گفت: «افتخار داشتم در آخرین کار رسول با وی همکاری داشته باشم؛ اثری که هنوز بعد از گذشت ١٠ سال می‌توان با لذت آن را تماشا کرد، چون هرآنچه در آن دیده می‌شود عشق و علاقه است، اما افسوس که فرصت نشد در «عصر روز دهم» با او همکاری مجدد داشته باشیم. چون اگر این اتفاق رخ می‌داد، معتقدم اثری تحسین‌برانگیز در حوزه فیلم‌های عاشورایی خلق می‌شد». این تهیه‌کننده سینما با بیان اینکه ملاقلی‌پور در زمان حیاتش سختی‌های بسیاری را تحمل کرد، گفت: «رسول حداقل می‌بایست چهار یا پنج فیلم بیشتر از آن چیزی که هم‌اکنون ساخته، کارگردانی می‌کرد، اما همیشه درگیر کاغذبازی‌ها بود که سرعت فیلم‌سازی وی را کند می‌کرد. برای همین هم‌اکنون از مسئولان وزارت ارشاد تقاضا دارم که کم‌کاری‌های خود در زمان حیات رسول را جبران کرده و با حمایت از پسرش که فیلم‌ساز خبره‌ای است، از راه و آرمان‌های ملاقلی‌پور حمایت کنند».  تهیه‌کننده فیلم «مارمولک» در بخش دیگری از سخنانش خاطرنشان کرد: «هرگاه یاد لحظاتی که در ساخت این فیلم با رسول ملاقلی‌پور تجربه کردم، می‌افتم، اشک در چشمانم حلقه می‌زند، چون می‌دیدم چگونه وی عاشقانه با کودکان معلول رفتار می‌کند، وی با خنده بچه‌ها می‌خندید و با گریه‌هایشان اشک می‌ریخت».
محمدی با تأکید بر اینکه ‌ای‌کاش حمایت‌ها از رسول ملاقلی‌پور به بعد از فوت وی مختص نمی‌شد، گفت: «چرا ما باید در سینما به‌گونه‌ای عمل کنیم که تنها بعد از مرگ هنرمندان به یاد آنها بیفتیم؛ آن‌هم سینماگرانی نظیر رسول ملاقلی‌پور که با عشق به انقلاب و اسلام وارد هنر شدند، پس از رفتار گذشته خود درس بگیریم و در ادامه هنرمندانی را که دغدغه انقلاب دارند جدی گرفته و از فعالیت‌هایشان حمایت کنیم».
در ادامه این مراسم فیلم مستند کوتاهی از رسول ملاقلی‌پور به کارگردانی «پوریا آذربایجانی» نمایش داده شد و پس از آن‌ هادی حجازی‌فر که با رسول ملاقلی‌پور در فیلم «مزرعه پدری» همکاری کرده بود، درباره زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور کوتاه سخن گفت. همچنین جمشید ‌هاشم‌پور متن کوتاهی را درباره ملاقلی‌پور قرائت کرد. جمال شورجه نیز در سخنانی یاد و خاطره زنده‌یاد ملاقلی‌پور را گرامی ‌داشت و در ادامه، علی ملاقلی‌پور، ‌فرزند رسول ملاقلی‌پور، در سخنانی گفت: «١٠ سال از فوت پدر گذشت و خوشحالم که شخصیت ایشان درست توصیف شد. همه دوستان ایشان تلاش کردند که ایشان درست تصویر و توصیف شود، اما برخی شیطنت کردند و صحبت‌های پدر را در مقابل فیلم رستاخیز قرار دادند. من صحبت‌های پدر را در یک برنامه تلویزیونی به ایشان رساندم، اما ایشان از انتشار این برنامه پرهیز کردند. خیلی دوست داشتم در این سال‌ها آثار پدرم نقد و بررسی شود و معتقدم کاراکتر فیلم‌سازی پدرم قابل نقد است».
جواد طوسی، منتقد سینما، نیز در انتهای مراسم عنوان کرد: «اگر به کارهای رسول ملاقلی‌پور دقت کنیم و حال امروز سینما را ببینیم، جای خالی ایشان را بیشتر احساس می‌کنیم. بدا به حال هنرمندی که به طبقه خودش پشت کند. رسول یکی از هنرمندان دغدغه‌مندی بود که هویت، شناسنامه و پایگاه اجتماعی‌اش را در تمام آثار او می‌توان دید. حس عدالت‌خواهانه در آثار ملاقلی‌پور بار معنایی متفاوتی دارد».
او در پایان گفت: «او در انتقال این حس متفاوت با حاتمی‌کیاست، اما فصل‌های مشترکی نیز دارند. امروز شاهد فقدان آرمان‌خواهی و عدالت‌خواهی پایمردانه در آثار سینمایی هستیم. امیدوارم فیلم‌سازان نسل او این عدالت‌خواهی را در آثارشان زنده کنند و رنگ دیگری به سینما ببخشند زیرا خلأ این نوع آثار دیده می‌شود و جامعه خلع‌سلاح شده است».
گفتنی است در انتهای مراسم، لوح یادبود و هدایایی از سوی سازمان فرهنگی - رسانه‌ای اوج به پاس یک عمر فعالیت در سینما به جمشید ‌هاشم‌پور از سوی همسر ملاقلی‌پور اهدا شد و برای اهدای لوح تقدیر و هدیه دهمین سالگرد فقدان زنده‌یاد ملاقلی‌پور نیز هدیه‌ای از سوی سازمان هنری - رسانه‌ای اوج از سوی احمدرضا درویش به همسر ملاقلی‌پور اهدا شد.

نظر شما