به گزارش فرهنگ امروز به نقل از روزنامه شرق؛ «فرهاد ورهرام»، مستندساز و پژوهشگر، درباره اکران مستند «زیمل بلوچستان» (نواهای کهن) در کافه گالری «آس» تهران گفت: این مستند، نخستین فیلم اتنوموزیکولوژی (موسیقی‌شناسی مردمی) ایران است. مستند «زیمل بلوچستان» (نواهای کهن) به کارگردانی «مازیار مشتاق‌گوهری» با حضور هنرمندان حوزه سینمای مستند و تعدادی از شخصیت‌های فرهنگی از جمله دکتر «حمید پازوکی»، هنرمند نقاش و استاد دانشگاه، دکتر «کامران هروی»، مدیر گالری «آس»، «فرهاد ورهرام»، مستندساز و پژوهشگر و... در کافه‌گالری «آس» تهران به نمایش درآمد. بعد از نمایش فیلم «مازیار مشتاق‌گوهری» توضیحات کوتاهی درباره چگونگی ساخت این اثر و همچنین فرهنگ بلوچستان ارائه کرد و درباره فیلم‌برداری اثر گفت: فیلم‌برداری این فیلم دو سال به طول انجامید و همه پلان‌های آن، از سوی «محمدرضا تیموری» روی دست گرفته شده است و هیچ‌کدام از پلان‌ها روی سه‌پایه گرفته نشده و تمام تلاشمان این بود که روی دست کار شود.  او درباره پژوهش این مستند افزود: اولین‌بار در سال ٨٤ به‌همراه «محسن شهرنازدار» و «مهران ملکوتی» برای یک کار موسیقایی که صدا ضبط می‌کردند به بلوچستان سفر کردیم و بعد از آن این نوع موسیقی برایم جالب بود و ارتباطم را قوی‌تر و شروع به کار تحقیقی کردم؛ یک‌بار در سال ١٣٨٧ برای ضبط صدا به آنجا سفر کردم، ولی چون نمی‌دانستم چه‌کار می‌کنم، فقط ضبط می‌کردم تا اینکه یک مقدار طول کشید و ذهنیتم پخته‌تر شد، ولی ارتباطم را همچنان نگه داشته و مشغول تحقیق بودم.  در ادامه، «فرهاد ورهرام»، مستندساز و پژوهشگر درباره فیلم مستند «زیمل بلوچستان» (نواهای کهن) گفت: در موسیقی ایران افرادی داشته‌ایم که تحقیق کرده‌اند، ولی فیلمی که جنبه اتنوموزیکولوژی (موسیقی‌شناسی مردمی) داشته باشد که بتواند هم موسیقی را مطرح کند و هم زندگی کسانی را که مالک آن موسیقی هستند به تصویر بکشد و از زاویه زندگی به آنها نگاه کند درواقع نداشتیم و این اتفاق نیفتاده بود و من فکر می‌کنم مستند «زیمل بلوچستان»، نخستین فیلمی است که می‌توان گفت موسیقی مردم‌شناسی است و در فیلم «کمانچه»، ساخته «کیوان علیزاده‌کیانی» نیز به این امر توجه شده و مردم‌شناسی یک ساز است؛ سرنوشتی که در طول تاریخ، این ساز در لرستان پیدا کرده است در این فیلم بیان می‌شود و به‌نوعی به موسیقی مردم‌شناسی پهلو می‌زند.
در بخش دیگری از این برنامه، «ناهید رضایی»، مستندساز، نیز گفت: شاخص‌ترین نکات فیلم این بود که برخلاف اکثر فیلم‌هایی که به نقاط محروم می‌روند و می‌خواهند فقط درمورد یک شخص نگاه از بالا به پایین داشته باشند، فیلم مستند «زیمل بلوچستان» نسبت به زندگی نگاه خیلی برابری دارد و به نظرم این فیلم اجازه می‌داد که من خودم ببینم و قضاوت کنم. دکتر «حمید پازوکی»، هنرمند نقاش و استاد دانشگاه، هم در سخنانی گفت: سینما یک ابزار بسیار مؤثر است؛ من فکر می‌کنم اگر کمی بیشتر و مثبت‌تر از این ابزار کامل در ارتباط با موسیقی، معماری و هنرهای دستی به‌عنوان یک تصویر بسیار موفق و بسیار مسلح برای نشان‌دادن اهمیتی که در هر گوشه‌ای از ایران دارد، استفاده کنیم؛ بتوانیم درواقع این اسلحه فرهنگی‌مان را به لحاظ برد و توانایی که دارد غنی‌تر بکنیم. اگر به معماری بومی و اساسا هنرهای مختلف آنجا توجه بیشتری بشود، به نظرم بهتر می‌تواند این اثر پرواز بکند و غنی‌تر می‌تواند برد داشته باشد. «مازیار مشتاق‌گوهری»، کارگردان فیلم مستند «زیمل بلوچستان» (نواهای کهن) نیز در پایان نشست درباره سفارش‌دهنده خارجی مستند «زیمل بلوچستان» (نواهای کهن) گفت: دوست داشتیم استانمان را به‌خوبی معرفی کنیم.