به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ ظاهراً ترس مفهومی است که شکل‌گیری آن را باید همزمان با خلقت انسان دانست. این مفهوم در یونان باستان موردتوجه فلاسفه قرار گرفت و تا امروز در مرکز توجه این گروه باقی ماند. در میان فلاسفه معاصر، هایدگر ترس را یکی از مقومات وجود انسان می‌دانست. از دیدگاه او ترس بر سازنده هستی است که در سیری سلوک وار منجر به ترس آگاهی می‌شود. بر همین اساس کتاب هیولای هستی تلاش کرده تا همراه با طرح مضامین مرتبط با مقوله ترس و تشریح سیر تبدیل ترس به ترس آگاهی نشان دهد در عرصه هنر سینما و در بطن تحولات بیانی آن در طول تاریخ، این سیر تبدیلی، در تعدادی از آثار باارزش سینمایی به‌خصوص در ژانر وحشت به‌صورت رویداد حقیقت، نمود پیدا کرده است.
کتاب فوق فیلم را به‌مثابه نوعی اندیشه برای روزگار امروز نگاه کرده، با بهره‌گیری از نظرات ژیل دلوز و نظریه فیلم وسوفی دانیل فرامپتون درباره نسبت میان فیلم و فلسفه امکان اندیشیدن را فراهم آورده و در پایان، فیلم را به‌مثابه کار هنری تبیین کرده است.
تلاش نگارنده این اثر به نظر فراهم آوردن نوعی دستگاه فلسفی و نظریه فیلم جدید است. محمدصادق صادقی پور در این اثر با تکیه‌بر تفکر نوئل کارول، سینتیا فریلند و جورج اوچوا در کنار بررسی زمینه‌های شکل‌گیری سینمای انتقادی وحشت، از نگاهی تاریخی، شر و هیولا را به‌عنوان عناصری اساسی و مقوم سینمای وحشت مطرح کرده است.
درصفحه ۵ کتاب هیولای هستی، از قول ژان لاکان آمده است:
«من خودم را زیر سنگینی نگاه خیره کسی احساس می‌کنم که چشمانش را نمی‌بینم یا حتی آن را تشخیص هم نمی‌دهم. ناگزیر چیزی به نزد من دلالت بر آن دارد که ممکن است دیگرانی هم آن جا باشند. این پنجره، اگر هوا اندکی تاریک شود و اگر من دلایلی داشته باشم که فکر کنم کسی پشت آن است، بی‌درنگ یک نگاه خیره است.»
هیولای هستی (سفری با هایدگر در راه سینمای ترس) به قلم محمدصادق صادقی پور در ۳۸۴ صفحه و ۱۱۰۰ نسخه به بهای ۲۷ هزار تومان، سال ۱۳۹۶ از سوی نشر ققنوس روانه بازار کتاب شده است.
نظر شما