فرهنگ امروز/ بابک احمدی: ظاهرا انتشار اخبار منفی درباره بنای مجموعه تئاترشهر به عادتی بدل شده که هر چند ماه یک‌بار باید تکرار شود. همین اسفند سال گذشته بود که توقف چند خودرو آتش‌نشانی در برابر ساختمان تئاترشهر هراس عجیب و غریبی به دل همه هنرمندان و دوستداران تئاتر انداخت. نگرانی هولناکی که البته بخش عظیم آن از آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو و التهاب ناشی از آن در دل جامعه سرچشمه می‌گرفت. حالا درست چندماه بعد از آن جریان خبر می‌رسد تکه‌هایی از نمای خارجی پیکر مجموعه نیز سرقت شده است. ساختمانی که حتی به‌کار گرفتن عنوان «تاریخی» برایش تکراری و به‌ قولی کلیشه شده و احتمالا بیشتر مسوولان شهری و فرهنگی مطلع هستند که ساختمان مدور و خاطره‌انگیز چهارراه ولیعصر(ع) به عنوان میراث فرهنگی به ثبت رسیده ولی همچنان مثل یک بنای معمولی با آن برخورد می‌شود. پیمان شریعتی، مدیر مجموعه تئاترشهر در گفت‌وگو با مهر می‌گوید «متاسفانه طی روزهای اخیر ۴ عدد از دستگیره‌های بیرونی در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر دزدیده شد و برای جلوگیری از بروز مجدد این اتفاق دستور دادم باقی دستگیره‌ها هم باز شود تا تکلیف این موضوع روشن شود.» این نخستین‌بار نیست که خبرهایی از دستبرد به نمای بیرونی این بنا منتشر می‌شود. رسانه‌ها در طول چهار سال گذشته بارها اخباری مبنی بر سرقت کاشی‌ها و سنگ‌های نمای این بنا نوشته و گفته‌اند. همین خبرگزاری در تاریخ ١٦ خرداد ١٣٩٠ می‌نویسد: «کاشیکاری‌های نمای بیرونی مجموعه تئاتر هم در حال به سرقت رفتن و تخریب است. متاسفانه نبود امنیت لازم در پیرامون مجموعه تئاتر شهر این نوید را می‌دهد که این مجموعه تئاتری به زودی تهی از نمای بیرون و درون به خاطره‌ای محو در اذهان عمومی تبدیل شود.» به همین دلیل خبرنگاران بارها از مسوولان درخواست کرده‌اند که برای حراست از بنا تدبیر کنند. هنرمندان و اهالی رسانه‌ سال‌های سال است که شاهد حضور افرادی هستند که شب‌هنگام در کنار دیوار بنا آتش روشن یا زباله‌های شب‌نشینی‌های خود را در اطراف این ساختمان رها می‌کنند. این سرقت‌ها زنگ خطر ناامنی در پیرامون این بنای ثبت شده در میراث ملی را به صدا درآورده؛ زنگ خطری که از سوی مسوولان شنیده نمی‌شود. مدیر مجموعه در همین رابطه می‌گوید: «متاسفانه این مشکل را در بحث محیطی تئاترشهر وجود دارد و چند روزی است با کلانتری و پلیس پارک صحبت‌هایی کرده‌ایم زیرا باید شرایطی را برای حفاظت از مجموعه تئاترشهر ایجاد کنیم. تمام این اتفاقات بیانگر این مهم است که باید بحث محصور کردن محیط پیرامون مجموعه تئاترشهر که بارها و بارها مطرح شده، جدی گرفته شود و تمام ارگان‌های مسوول در این حوزه برای این جریان اهمیت ویژه‌ای قایل باشند.» شاید بازخوانی اظهارات تند مرضیه برومند در تیرماه ١٣٩٣ خالی از لطف نباشد. جایی که این هنرمند به‌شدت از وضعیت پیرامونی و محیطی تئاترشهر گلایه کرد و شورای شهر و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را مسوول اتفاق‌های ناگواری دانست که برای مجموعه رخ می‌دهد. این هنرمند شرایط تئاتر شهر را غیرفرهنگی و کاملا سیاسی دانست. «اطراف تئاتر شهر غم‌انگیز و افسرده‌کننده است. فضای اطراف این مجموعه بسیار زشت است و با سطل آشغال‌های زشت احاطه شده. تئاتر شهر میراث فرهنگی ما است اما از هر سو مورد تهاجم قرار گرفته است. اصلا شاید تصمیم بگیریم هیچ نمایشی در این مجموعه اجرا نشود و آن را تحریم کنیم. امروز که برای حضور در نشست به تئاتر شهر می‌آمدم، یک نفر اجازه نمی‌داد ماشینم را کنار تئاتر شهر پارک کنم و می‌گفت اینجا آشپزخانه است و قرار است برای من مواد غذایی برسد! تکلیف ما را معلوم کنید اینجا آشپزخانه است یا تئاتر شهر؟!»حالا نیز پیمان شریعتی به بازدید اعضای شورای شهر از مجموعه تئاترشهر اشاره کرده و می‌گوید: «آن زمان صحبت‌هایی درباره محصور کردن محیط پیرامون تئاتر شهر انجام شد ولی به دلیل تغییر و تحولات شهرداری و شورای شهر این امر متوقف شده است و چندین بار هم که پیگیری کردیم به نتیجه عملیاتی نرسیدیم. لذا در انتظار ایجاد ثبات در شورای شهر و شهرداری هستیم تا این امر را پیگیری کنیم. محصور کردن فضای پیرامون تئاتر شهر باید اجرایی شود.»