به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایلنا؛ فیلم سینمایی زادبودم به کارگردانی ابوالحسن داوودی بعد از 9 سال توقیف، سرانجام از همین هفته روی پرده می‌رود.  جالب آنجاست که این فیلم با حمایت و مشارکت حوزه هنری تولید شده و اینک حوزه هنری حاضر به نمایش آن در سینماهای خود نیست. داوودی در واکنش به این رفتار حوزه هنری گفت: متاسفانه حوزه هنری دچار نوعی تنگ‌نظری شده است و به نوعی رفتار سیاسی انجام می‌دهد.

وی ادامه داد: از زمانی که مدیریت در حوزه هنری تغییر کرده است روش‌ها نیز کاملاً عوض شده یعنی اگر زمانی آن‌ها به دنبال تولید و شکوفایی بودند در سال‌های اخیر از امکاناتشان بیشتر برای محدود کردن بخش عمده ای از سینما استفاده می‌کنند. من خودم در دورانی با حوزه هنری همکاری می‌کردم و فیلم‌هایی برای آنها می‌ساختم. می‌توان گفت در آن دوره مدیران حوزه به دنبال اعتلای سینما بودند.

داوودی افزود: زمانی بخش خصوصی با هزینه شخصی سالن سینما را ساخته است و می‌تواند تصمیم بگیرد چه فیلمی را در آن اکران کند یا نکند اما سینماهای حوزه هنری خصوصی نیست و متعلق به بیت‌المال است و باید رعایت مجوزها و قوانین را بکند. این درحالی‌ست که این نهاد بسیاری از فیلم‌هایی که ارزشمند هستند و جوایز معتبری از جشنواره‌هایی همچون فیلم فجر دریافت کرده‌اند را اکران نمی‌کند اما برای درآمد بیشتر گاهی فیلم‌هایی که مغایر نظرات خودشان است را به راحتی اکران می‌کند و در ظاهر به خطای خود نیز اعتراف می‌کند. آنها در  مصاحبه‌های شتابزده‌ خود با نام بردن از برخی فیلمسازان و دوستان عزیز ما در سینما سعی دارند بین ما کدورت بوجود آورند حال آنکه این رفتار نشان از عملکرد کاملاً سلیقه‌ای و سیاسی حوزه هنری دارد.

وی ادامه داد: من پیش‌ترها سعی می‌کردم رابطه خوبی با حوزه هنری داشته باشم و در این سال‌ها هرگز علیه وضعیت موجود این نهاد صحبت نکردم اما عملکرد مدیران محترم آن امروز به شکلی درآمده که نشان می‌دهد آنها با هر چیزی که با سلیقه‌شان هماهنگ نباشد، سازگار نیستند و مسیرشان اتفاقا در خلاف جهت اعتلای سینماست.

داوودی با اشاره به ایرادهایی که حوزه‌ هنری به فیلم زادبوم گرفته است، گفت: آخرین نسخه فیلم زادبوم یک سال پیش ازسوی وزارت ارشاد پروانه نمایش گرفت و همین نسخه را ما به حوزه هنری دادیم اما متاسفانه آنها مانند یک جریان خودمختار برای فیلم یک فهرست از حذفیات ارائه کرده و حتی خواهان تغییر فینال و حذف سکانس ماقبل آخر فیلم شدند.

وی ادامه داد: من متاسفم از اینکه حوزه هنری که زمانی یکی از مهدهای پرورش سینماگران نخبه و ساخت فیلم‌های ماندگار بود، حالا به همت دوستان به نهادی تبدیل شده که با تحریم هر فیلمی، فضای تبلیغی به نفع آن فیلم درست می‌کند. به یقین فیلم‌هایی هم بوده‌اند که اگر حوزه تحریم‌شان نمی‌کرد کمتر از آن چیزی می‌فروختند که امروز فروخته‌اند. رفتار اخیر حوزه هنری در مورد زادبوم در شرایطی رخ داده که آنها در زمان ساخت فیلم با اصرار خود خواستار مشارکت در فیلم بودند و درنهایت شصت درصد از فیلم با مشارکت حوزه ساخته شد هرچند بعدها ما سهم حوزه هنری را خریداری کردیم.

کارگردان زادبوم ادامه داد: وقتی نهادی مانند حوزه هنری فیلمی را به‌رغم جوایز متعددی که از جشنواره‌های مورد تأیید نظام همچون فجر دریافت کرده، اکران نمی‌کند معلوم می‌شود که این نها به فکر حفظ اعتبار خود نیست و سیاست حفظ منافع را نیز مراعات نمی‌کند. جشنواره فجر آیینه سینما در نظام است، بخصوص اعتبار جایزه نگاه ملی‌اش. دوستان در حوزه هنری باید معنای چنین رفتاری را بازشکافی کنند و ببینند آیا این اتفاق در جهت سیاست‌های قانونی نظام است یا خیر؟!

داوودی در پاسخ به این سوال که آقای حمزه‌زاده یکی از مدیران حوزه هنری مدعی‌ست این نهاد شریک فیلم بوده است و با وی درباره اکران فیلم مذاکره شده، گفت: حوزه هنری شریک فیلم نبود بلکه پیشنهاد دهنده طرحی بود که میرکریمی آن را نوشته بود. آنها ابتدا صاحب صددرصد سهام بودند که بعدا ۴٠ درصد را خودشان با فارابی شریک شدند. درمورد مذاکره هم فکر می‌کنم آنچه این مسئول محترم گفته، معنای جدیدی از واژه حیرت‌انگیز است چراکه این دوستان از زمان روی کار آمدنشان تا سال گذشته حتی تلفن‌های مرا هم جواب نمی‌دادند.

وی ادامه داد: شاید منظور دوستان از مذاکره برای رفع مشکلات، لیست سانسوری‌های عریض و طویلی است که یک سال بعداز پروانه گرفتن فیلم به عنوان شرط نمایش فیلم عنوان کردند یا شاید دلیل اصلی؛ اجباری بود که ما را با وجود مشکلات مالی، برای رهاندن فیلم، مجبور به خرید سهام حوزه کرد یا امتناع این دوستان از تحویل گرفتن پروانه ساخت فیلم بعد از صدور آن و عدم اجازه نمایش به بنده به عنوان تهیه‌کننده بود که باعث شد یک سال و نیم تمام، با وجود داشتن مجوز قانونی، چون مالکیت شصت درصدی فیلم تمایل نداشت و مانع می‌شد قادر به نمایش فیلم نه فقط در سینماهای حوزه، بلکه درهیچ سینمایی نباشم... اگر این اسمش مذاکره است، بله ما باهم مذاکره کردیم.

 وی با اشاره به اینکه حوزه هنری را فیلم را دیده است، گفت: در مورد ندیدن نسخه فیلم هم حرفشان حیرت‌انگیز است، چراکه از ماه‌ها قبل از دفتر حوزه تماس گرفته و نسخه خواسته بودند و ما دی سی پی فیلم را با وجود اینکه دیگر مالکیتی نداشتند، برای آنها ارسال کنیم. ما نیز هفته‌ها قبل با حسن نیت این نسخه را به دفتر ریاست حوزه داده بودیم و معلوم نیست لیست عریض موارد سانسوری حوزه که از دفتر ایشان ابلاغ شده، از جانب چه کسی بوده است؟!

داوودی در پاسخ به این سوال که با توجه به تعامل حوزه هنری با وزارت ارشاد در سال‌های اخیر اما همچنان حوزه هنری به رفتار خود ادامه می‌دهد، این مسئله چقدر از ضعف مدیریت در وزارت ارشاد ناشی می‌شود، گفت: ‌من به عنوان فیلمساز در تمام این سال‌ها خودم را مقید دانستم که قوانین را به هر شکلی رعایت کنم و یکی از این قوانین مجوزهایی است که وزارت ارشاد صادر می‌کند تا آنجا که اگر مخالف بخشی از نظرات وزارت ارشاد باشم اما بازهم خود را ملزم می‌دانم تا به آن عمل کنم.

وی ادامه داد: اما وقتی جایی به شکلی همه این مجوزها را به شکل تحقیرآمیزی کنار می‌گذارد و برای خودش یک شورا و تشکیلات جدید برای رد این مجوزها درنظر می‌گیرد یعنی مجوزها هیچ اعتباری ندارد و وزیر ارشاد و رئیس سازمان سینمایی باید فکری به حال آبروی خود بکنند زیرا نادیده گرفتن مجوزها یعنی اینکه آبروی وزارت ارشاد و سازمان سینمایی رفته است و اعتبار مجوزهایشان خدشه‌دار شده. وقتی قرار باشد مجوز ارشاد بی‌اعتبار باشد من فیلمساز هم فکر می‌کنم که یا فیلم نسازم یا به راه‌های دیگری متوسل شوم. مجوز زمانی اعتبار دارد که ما احساس کنیم وقتی صادر می‌شود از سوی سایر مراکز قدرت نیز مورد احترام قرار می‌گیرد.