شناسهٔ خبر: 51398 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

«آشویتس زنان» چالشی انسانی را مطرح می‌کند/ بی‌توجهی به نویسندگان

کارگردان «آشویتس زنان» با اشاره به ویژگی‌های این اثر نمایشی از چاپ آثار ضعیف نمایشنامه نویسان متوسط و بی‌توجهی به نویسندگان جوان از جانب انتشارات مختلف گلایه کرد.

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ علی صفری نویسنده و کارگردان نمایش «آشویتس زنان» که در تماشاخانه «دا» به صحنه می رود درباره شکل گیری این ایده بهخبرنگار مهر گفت: ایده اولیه نگارش این نمایشنامه از طرف همسرم مطرح شد. این ایده ابتدا درباره مشکلات سه زن حقیقی بود که در ایران زندگی می کردند و مشکلاتی با خانواده هایشان داشتند. از آنجا که علاقه مند هستم به کارهایم جهان بینی گسترده تری دهم و نمایشنامه هایم تاریخ مصرف نداشته باشند این اثر را به شکل جهان شمول تری نوشتم.

وی ادامه داد: کلیت اثر و دغدغه ای که مطرح می کند پرداختن به دردهای اجتماعی زنان است. در جهانی که این روزها زندگی می کنیم اتفاقاتی مثل تجاوز، قتل، کشتار و ... مسایل عادی هستند و مردم بی تفاوت از کنار این وقایع می گذرند و به راحتی کانال تلویزیون شان را عوض می کنند. این نمایشنامه به دغدغه ها و مشکلات زنان می پردازد و وجود کوره های آدم سوزی در آشویتس تنها یک بستر برای بیان دردهای این زنان است.

صفری درباره داستان نمایش یادآور شد: این نمایش زندگی سه دختر لهستانی، فرانسوی و آلمانی را روایت می کند که هرکدام از آنها در بازه‌ای از زمان زندگی شان تحت الشعاع جنگ قرار می گیرد و هرکدام به ترتیبی پایشان به آشویتس باز می شود. نقطه مشترک زندگی این افراد یک هنرمند نوازنده پیانو است که به جنگ اعزام می شود اما در نهایت به یکی از جنایتکارترین نازی‌های جنگ جهانی دوم تبدیل می شود. اسم این شخصیت هانس زیمر است و من بعد از نگارش متن متوجه شدم که هانس زیمر نام یکی از معتبرترین آهنگسازان فیلم است و من تصادفا این اسم را برای شخصیت نمایشم انتخاب کرده ام. 

وی درباره طراحی صحنه نمایش متذکر شد: فضاسازی با توجه به اینکه نمایش در تماشاخانه «دا» که یک سرداب قدیمی بوده، اجرا می شود، طراحی شده است. اجرای نمایش کاملا تعاملی و با مشارکت مخاطبان است و در اجرا چیزی به اسم صندلی وجود ندارد و مخاطبان به صورت پراکنده روی پودس‌هایی که برای این اجرا طراحی شده، می‌نشینند. طراحی دکور نمایش نیز تنها شامل یک میز شام می شود که نماد خانواده ای است که دچار اضمحلال شده است. این میز وسط داستان آشویتس قرار دارد و جایگاه سه دختر و مرد داستان است و هرچه به پایان نزدیک تر می شویم دور این میز خالی تر می شود.

این کارگردان تئاتر یادآور شد: مساله ای که بیشتر از آشویتس و کوره های آدم سوزی در این نمایش برای من اهمیت دارد چالش انسانی بین آدم هاست و تبعاتی که جنگ به دنبال خودش دارد. همچنین مساله خانواده نیز نقطه هدف قرار گرفته است.

صفری با گلایه از برخوردهای نامناسبی که نسبت به نویسندگان جوان وجود دارد، گفت: متاسفانه این روزها در نمایشنامه نویسی دچار سری دوزی شده ایم و آثار ضعیف نویسندگان به ظاهر بزرگ نیز از دیگر معضلات این حوزه است. ما چندین نمایشنامه نویس متوسط داریم که با رانت و لابی هایی که با انتشارات دارند آثار ضعیفشان را چاپ می کنند.

وی در پایان اضافه کرد: بسیاری از انتشارات در ازای دریافت پول آثاری را چاپ می کنند اما اگر بخواهیم متنمان در انتشارات معتبر چاپ شود این اتفاق رخ نمی دهد چون از نظر آنها ما نمایشنامه نویسان جوان و کم تجربه هستیم اما در عوض انتشاراتی مثل نشر چشمه دلنوشته های اینستاگرامی بازیگران سینما را در چند نوبت چاپ می کند اما به نمایشنامه نویسان توجهی نمی کند. علت این اتفاق نیز نبود یک سندیکا یا شورای عالی برای نمایشنامه نویسان و نداشتن بانک نمایشنامه است. این روزها همه معتقدند که فیلمنامه و نمایشنامه های خوب در اختیار نداریم اما متاسفانه کسی کاری برای بهبود این اوضاع انجام نمی دهد.

نمایش «آشویتس زنان» از دوازدهم شهریور به مدت پانزده شب در خانه نمایش «دا» روی صحنه رفته است. امیر شمس، یگانه رجبی، شهرزاد محمودی و یاسمن میرزایی بازیگرانی هستند که در این نمایش به ایفای نقش می پردازند.

نظر شما