شناسهٔ خبر: 51644 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

زخمی به نام «سلمان فارسی»

داوود میرباقری از سیاست‌های تلویزیون گلایه کرد

فرهنگ امروز/ الهام نداف:

«اگر این فرهنگ عاشورایی نبود، قطعا اتفاق بزرگی چون انقلاب اسلامی به آن شکل رخ نمی‌داد.» این بخشی از صحبت‌های داوود میرباقری در یک برنامه تلویزیونی است. کارگردانی که عمده انرژی خود را برای ساخت مجموعه‌های مذهبی گذاشته و بیش از دیگر هنرمندان از رسانه ملی گله‌مند است. «مختارنامه» یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های صدا و سیما آخرین مجموعه میرباقری است که از تلویزیون پخش شد و بعد از این مجموعه متاسفانه او نتوانست سریال «سلمان فارسی» را به ثمر برساند. «از دوران دانشجویی کمبود آثار مذهبی در بخش سریال و سینما به چشمم آمد و این کمبودها مرا رنج می‌داد. همین دغدغه و اعتقاد شخصی‌ام باعث شد یک دهه از زندگی‌ام را صرف این آثار کنم. حالا هم احساس می‌کنم شخصیت‌های آثاری چون «امام علی(ع)» و «مختارنامه» بر جامعه اثرگذار بوده و با این جنس کارهاست که زندگی انسان شکل و معنا می‌گیرد.»
میرباقری سال ٧٠ فیلمنامه‌ای با عنوان «خاری در گلو» را به صدا و سیما ارایه داد. این مجموعه بعد از چند بار بازنویسی و با اشاره به خطبه «شقشقیه»
علی بن ابی‌طالب در نهج البلاغه، بالاخره در سال ٧٣ با حضور ۱۵۰ بازیگر اصلی مقابل دوربین رفت تا سه سال بعد از شبکه اول سیما پخش شود. به ثمر رسیدن این پروژه سخت اما کارگردان «مختارنامه» را ناامید نکرد و اواخر دهه ٧٠، سریال «مسافری از ری» را مقابل دوربین برد. او  برای ادامه سریال‌سازی با موضوع شخصیت‌های مذهبی- تاریخی، در دهه ٨٠ زره آهنی به تن کرد و «معصومیت از دست رفته» را با محوریت شخصیت «شوذب» یکی از یاران امام علی(ع) روی آنتن برد. او در ادامه این دهه پرونده «مختارنامه» را باز کرد و هفت سال از عمر خود را صرف ساخت این مجموعه کرد: «من ابتدا ساخت سریال «سلمان فارسی» را پیشنهاد داده بودم که پس از حدود دو سال رفت و آمد مدیران تلویزیون گفتند فعلا شرایط برای تولید این مجموعه مهیا نیست و پیشنهاد کار دیگری با عنوان «نهضت توابین» را دادند. فیلمنامه این کار را فرد دیگری نوشته بود و موضوع به دلم ننشست. در نهایت زمانی که مشغول بررسی موضوع نهضت توابین بودم با «مختار» آشنا شدم و احساس کردم شخصیت محبوب من است به همین ترتیب مختار را به جای نهضت توابین پیشنهاد دادم و مورد قبول واقع شد.»«مختارنامه» بعد از پخش به یکی از مجموعه‌های محبوب تلویزیونی تبدیل و بارها از شبکه‌های مختلف پخش شد. این موفقیت اما ساخت مجموعه «سلمان فارسی» را برای میرباقری تضمین نکرد. او بعد از «مختارنامه» سریال‌سازی را در شبکه نمایش خانگی ادامه داد اما هیچ کاری نتوانست جای «سلمان» را برای او پر کند و به ثمر نرسیدن این مجموعه را از چشم مسوولان فرهنگی و نیروهای متدین می‌بیند: «چقدر باید به خاطر «سلمان» روح و زندگی‌ام زخم بخورد؟ این زخم‌ها زمانی اجر دارد که نتیجه داشته باشد. من ۱۵ سال پیش «سلمان» را نوشتم و آماده است، دیگر خسته شده‌ام از این نوع کار کردن، شما سال‌ها زحمت می‌کشی، پدر خودت را درمی‌آوری و در آخر موضع‌گیری‌ها، کمبود امکانات و تغییر مدیریت، سبب می‌شوند کارتان به نتیجه نرسد.» میرباقری معتقد است «سلمان فارسی» یک پروژه جهانی است چون موضوعش جست‌وجوی خداست که موضوعی بشری و سرگردانی نوع بشر است و همه جهانیان سال‌هاست با آن درگیر هستند. برای مسوولان فرهنگی اما بزرگی این شخصیت و تاثیرگذاری آن چندان اهمیت ندارد. در ساخت آثار فرهنگی آنچه بر همه‌چیز سایه انداخته ممیزی‌ها و برداشت‌های شخصی و سلیقه‌ای است و تداوم این نوع نگاه در صدا و سیما در سال‌های اخیر سبب کوچ اجباری بسیاری از کارگردانان صاحبنام از این رسانه شده است.

روزنامه اعتماد

نظر شما