به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ ناصر قلمکاری درباره علل استقبال از رمان «دیدار در کوالالامپور» گفت: به نظرم اولین چیزی که احتمالاً نظر خواننده این رمان را جلب کرده، نثر ساده و قصه‌گو بودن روایت است. من معتقدم همه عناصر روایت در خدمت قصه‌گویی قرار می‌گیرند. روایت کند خود به خود خواننده را پس می‌زند و اذیت می‌کند. این یکی از مواردی است که رمان فارسی دچارش است و هر رمان قصه‌گویی از جانب اکثریت منتقد و صاحب‌نظر، عامه‌پسند و درجه دو تلقی می‌شود.
 
نویسنده رمان «گذر از هزارتو» در ادامه بکر بودن موضوع، مکان‌های متنوع وقوع داستان در چند کشور مختلف و تم پررنگ عاشقانه را از علت‌های دیگر استقبال مخاطبان از رمان «دیدار در کوالالامپور» دانست و افزود: سوژه‌ای مانند مهاجرت همچنان بکر و کار نشده است. می‌توان از جنبه‌های مختلفی به آن نگاه کرد و درباره آن داستان نوشت. متاسفانه رمان‌های جدید فارسی از نظر موضوع مدام تکراری‌تر و قابل‌حدس‌تر شده‌اند. گاهی آدم فکر می‌کند واقعاً سوژه جدیدی پیدا نمی‌شود که باید این همه کارهای شبیه به هم و یک شکل نوشته شود؟
 
این نویسنده همچنین درباره شیوه‌های رونق‌دادن به رمان فارسی گفت: به نظر من یکی از راه‌های آشتی دادن مخاطبان با رمان فارسی تغییر ذهنیت داستان‌نویسان است. سالی یکی، دو کار کم‌مایه چاپ کردن و فقط خروجی داشتن اصلاً درست نیست و حتماً به اعتماد خواننده لطمه خواهد زد. باید زحمت کشید و فسفر سوزاند و کار کرد. سوژه‌های دم دستی را کنار گذاشت و به زوایایی رسید که کمتر کسی به آنها نگاه کرده است.
 
این نویسنده اضافه کرد:‌ منظورم کارهای عجیب و غریب نیست که مثلاً برویم یک حیوان را راوی داستان انتخاب کنیم یا آنقدر فرم را بپیچانیم که از آن طرف بام بیفتیم. می‌توانیم خلاقیت‌مان را در زمینه محتوا و موضوع نشان دهیم. با همه اینها از صادرکردن حکم کلی برای دوستان داستان‌نویس بیزارم و خودم را کوچکتر از آن می‌دانم که برای عده‌ای نسخه بپیچم.
 
قلمکاری درباره تحقیق و بررسی درباره موضوع این رمان گفت: سال‌ها پیش برحسب اتفاق به یکی از کمپ‌های پناهندگان در شهر اسن آلمان برای دیدن دوستی رفتم. کسانی که در آن‌جا بودند و محیطش روی من تأثیر زیادی گذاشت. خاطراتی برایم تعریف کردند که تکان‌دهنده بود. برای نوشتن رمان «دیدار در کوالالامپور» تحقیقات گسترده‌ای کردم؛ از صحبت با کسانی که تجربه این نوع مهاجرت را داشتند گرفته تا خواندن تعداد زیادی خاطرات مهاجران کمپ‌های اندونزی و جزیره کریسمس و دیدن فیلم‌های زیادی درباره مهاجران.
 
این داستان‌نویس در پایان افزود: انتخاب راوی اول شخص بیشتر برای واقعی و ملموس‌ترکردن وقایع داستان است، از دیدگاه کسی که خود درگیر آن ماجراهاست. به تجربه‌های شخصی من ربطی ندارد. در دنیای امروز و با وجود اینترنت و دنیای مجازی لزومی ندارد نویسنده به سراسر دنیا سفر کند تا از نزدیک وقایع و موقعیت‌های داستانش را تجربه کند. تحقیق و پرس‌وجو از کسانی که موقعیت‌های مشابه را تجربه کرده‌اند می‌تواند راهگشای داستان‌نویس باشد. البته بخش زیادی را هم با استفاده از تخیلم ساختم.
 
«دیدار در کوالالامپور» تازه‌ترین رمان ناصر قلمکاری است که در 220 صفحه توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.