فرهنگ امروز/ محمدرضا نیک‌نژاد*:
بودجه آموزش و پرورش برای سال آینده چیزی نزدیک به ٣٦ هزار میلیارد تومان است و الهیار ترکمن، معاون پشتیبانی وزیر آموزش و پرورش نیز در این زمینه گفت یک هزار میلیارد دلار یعنی نزدیک ٤ هزار میلیارد تومان نیز از صندوق توسعه ملی برای پرداخت پاداش پایان خدمت بازنشستگان آموزش و پرورش در نظر گرفته شده است؛ که خود می‌تواند کمک موثری برای این وزارتخانه باشد. اما در ریزِ بودجه شاهد رخدادهای آسیب‌زا و نگران‌کننده‌ای هستیم. در این یادداشت تنها به دو نمونه از آنها پرداخته می‌شود.
١- سهم سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدرسه‌ها در بودجه سال ٩٧ به‌شدت کاهش یافته است. گویا این کاهش در راستای بودجه‌ریزی اقتصاد مقاومتی و در پی کاهش بودجه عمرانی کل کشور بوده است. بی‌گمان این کاهش برای مدرسه‌ها به‌شدت آسیب‌زاست. کمی کمتر از ١١٠ هزار مدرسه در کشور داریم. به گفته دست‌اندرکاران- که البته بسیار خوشبینانه است- یک‌سوم مدرسه‌های کشور ناایمن هستند و بخشی نیازمند بازسازی کامل و برخی نیز به مقاوم‌سازی نیازمندند. یک‌سوم مدرسه‌ها نزدیک ٣٦ هزار مدرسه کشور را دربرمی‌گیرد. این شمار مدرسه هر روز به طور میانگین ٤ و نیم میلیون دانش‌آموز و ٣٠٠ هزار معلم و کارمند مدرسه را در خود جای می‌دهد؛ دور از ذهن است که هیچ جای دیگر در کشور چنین خطری داشته باشد! این جدای از مدرسه‌های دارای بخاری‌های نفتی و وسایل گرمایشی غیراستاندارد است که هر روز آبستن رخدادهای تلخی مانند شین‌آباد است و... سال‌هاست که کارشناسان آموزشی تاکید می‌کنند باید بودجه سازمان نوسازی مدرسه‌ها افزایش یابد. سال‌هاست تاکید می‌شود که آموزش و پرورش نباید خود را به وجود خیرین مدرسه‌ساز راضی کند و نباید در پی گسترش نقش آنان در مدرسه‌سازی و بازسازی مدرسه باشد و... به هر روی در حالی که خطرِ هراس‌آوری انبوهی از دانش‌آموزان و فرهنگیان کشور را تهدید می‌کند کاهش بودجه نوسازی و توسعه و تجهیز مدرسه‌ها هیچ توجیحی ندارد.
٢- اما نکته دیگر درباره ثابت ماندن یارانه شیر مدرسه‌هاست. یارانه شیر مدرسه‌ها در سال ٩٦، ٢٠٠ میلیارد تومان بود که برای سال ٩٧ نیز همین مقدار باقی مانده است. این روزها که پایانی‌ترین روزهای پاییز را می‌گذرانیم هنوز از شیر در مدرسه‌ها خبری نیست و دانش‌آموزان نیازمند و در حال رشد کشور به‌شدت نیازمند بهره‌گیری از این ماده خوراکی سودمندند. در حالی که بسیاری از کشورهای جهان در پی دادن یک وعده غذای گرم به دانش‌آموزان‌شان هستند، شگفت‌آور است که دست اندرکارانِ ما پس از چند سالی که داشت توزیع شیر در مدرسه‌ها نهادینه می‌شد چنین به این کار ارزشمند بی‌مهری نشان می‌دهند. پس از چند سالی که امیدواری‌هایی برای پیش‌گیری از کمبودهای برآمده از کاهش مصرف شیر در کشور پدید آمده بود، می‌بینیم که دوباره باید نگران اما و اگرهای توزیع شیر در مدرسه‌ها و نگران پیامدهای منفی کاهش مصرف آن در میان دانش‌آموزان‌مان باشیم. امید است نمایندگان مجلس در این زمینه مانند سال‌های گذشته نقش نمایندگی خویش را به درستی ایفا کرده و در پی حق فرزندان این کشور باشند.
*معلم و فعال صنفی
روزنامه اعتماد
نظر شما