فرهنگ امروز/ محمد شریعت‌پناه:
شماره معکوس برگزاری سی وششمین جشنواره فیلم فجر آغاز شده است. خانواده بزرگ سینمای ایران آماده می‌شود در بزرگ‌ترین رویداد فرهنگی کشور جدیدترین تولیدات سینمایی و دستاوردهای هنری را به نمایش درآورد. فیلمسازان برای تصاحب سیمرغ‌های جشنواره فجر با یکدیگر به رقابت می‌پردازند و علاقه‌مندان و مخاطبان هنر هفتم نیز برای تماشای فیلم‌های جشنواره لحظه‌شماری می‌کنند. در گرماگرم این فضای پرشور و هیجان، اصحاب رسانه برای پوشش خبرهای جشنواره و اطلاع‌رسانی پیرامون کم و کیف فیلم‌ها و فیلمسازان مهیا می‌شوند. رسانه‌ها بر اساس وظایف حرفه‌ای و رویکردشان فیلم‌های جشنواره و کلیت آن را از زوایای گوناگون ارزیابی می‌کنند.
در این میان هستند رسانه‌هایی که به جای پرداختن به زوایای هنری و زیباشناسی فیلم‌ها و نقد آثار بر اساس اصول هنری و تخصصی، با رویکرد سیاسی به فیلم‌های جشنواره می‌نگرند و با مشاهده چند فیلم همه‌چیز را تیره و سیاه جلوه می‌دهند. این رسانه‌ها با بزرگ‌نمایی سکانس یا پلانی از فیلم‌ها و بی‌توجهی به کلیت آن، فریاد هجوم به ارزش‌ها و تضعیف شعائر سر می‌دهند و با ایجاد حساسیت‌های بی‌مورد به فیلم‌ها و جشنواره ملی آسیب وارد می‌سازند؛ روندی که باعث شده برخی کارگردانان مطرح از حضور در جشنواره اجتناب ورزند. نگاهی به جشنواره‌های گذشته نشان می‌دهد تعدادی از فیلم‌های تاثیرگذار و پرمحتوا چگونه در دام جنجال‌سازی تعدادی از رسانه‌ها گرفتار شدند و متاسفانه به محاق رفتند. فیلم‌هایی که اگر در زمان خود اکران می‌شدند شاید این روزها کمتر شاهد بروز انواع و اقسام چالش‌های ریز و درشت در جامعه بودیم. وقتی ابراهیم حاتمی‌کیا، کارگردان سرشناس کشور در فیلم «گزارش یک جشن» نشان داد درحوزه اجتماعی دچار بحران شده‌ایم و سونامی رخ داده یا رضا درمیشیان در فیلم «من عصبانی نیستم» از انبوه چالش‌های جوانان سخن به میان آورد و بسان یک فیلمساز دردآشنا به رسالت خویش عمل کرد، برخی رسانه‌ها با انگ سیاسی و سیاه‌نمایی موجی به راه انداختند که مدیران سینمایی ترجیح دادند از اکران این‌گونه فیلم‌ها جلوگیری کنند. روال غوغاسالاری رسانه‌ای تاکنون تبعات و پیامدهای زیانباری برای کشور به همراه داشته است. سرخوردگی و ناکامی سینماگران، مخدوش شدن چهره درخشان نظام در عرصه بین‌المللی، افت کیفی و محتوایی تولیدات هنری، محروم شدن جامعه از آثار جسورانه و خلاقانه سینمایی تنها بخشی از آسیب‌هایی است که از صدقه‌سری عملکرد غیرحرفه‌ای این رسانه‌ها نصیب جامعه اسلامی شده است.
با نگاهی به جایگاه و منزلت هنر در کشورهای پیشرفته می‌توان دریافت بسیاری از کشورها پس از قرن‌ها تجربه و بر اساس آزمون و خطاهای بسیار دریافته‌اند که هنر نقشی بی‌بدیل در پیشرفت، توسعه و آرامش جامعه دارد و توانایی آن را دارد که آسیب‌ها و چالش‌های زندگی را کاهش و انسان‌ها را به سوی سعادت سوق دهد؛ از این‌رو سالانه میلیاردها دلار برای رشد و شکوفایی شاخه‌های گوناگون هنری هزینه می‌کنند و بهترین مکان‌ها، تالارها، مراکز و... را به فعالیت‌ها و برنامه‌های هنری اختصاص می‌دهند. در آستانه ورود به دهه چهارم جشنواره فیلم فجر به عنوان بزرگ‌ترین رخداد فرهنگی و هنری جمهوری اسلامی ایران شایسته است برخی رسانه‌های پرسروصدا با ترجیح منافع ملی بر منافع حزبی و سیاسی به جنبه‌های هنری و زیباشناسی فیلم‌ها بیشتر بپردازند و به نقد و تحلیل تخصصی آثار اهتمام ورزند. بی‌تردید این رویکرد باعث رشد بیشتر سینمای ایران و بالندگی فرهنگ و تمدن این سرزمین کهن خواهد شد.
روزنامه اعتماد
نظر شما