شناسهٔ خبر: 6107 - سرویس مسائل علوم‌انسانی
نسخه قابل چاپ

امیرعبدالرضا سپنجی در گفت‎وگو با فرهنگ امروز؛

تعطیلی رشته‎ها در بلندمدت آفاتی برای حوزه‎ی علمی کشور خواهد داشت

امیرعبدالرضا سپنجی بخش اعظم مشکلات ما برمی‎گردد به این‎که نتوانسته‎ایم برای فارغ التحصیلان و دانش‎آموختگان رشته‎های علوم انسانی، کار تولید کنیم. به عبارت بهتر میان دانش‌پذیران علوم انسانی در ایران و بازار کار سنخیتی وجود ندارد.

فرهنگ امروز: امیرعبدالرضا سپنجی در خصوص تعطیلی برخی رشته‎های علوم انسانی در بعضی دانشگاه‎ها به «فرهنگ امروز» گفت: بخش اعظم  مشکلات  ما برمی‎گردد به این‎که نتوانسته‎ایم برای فارغ التحصیلان و دانش‎آموختگان رشته‎های علوم انسانی کار تولید کنیم. به عبارت بهتر میان دانش‌پذیران علوم انسانی در ایران و بازار کار سنخیتی وجود ندارد. از طرفی نپذیرفتن دانشجو در این رشته‎ها باعث می‎شود کسانی که در آن‎حوزه‎ها استعداد دارند از جای دیگر تغذیه شوند و آموزش ببینند. شاید در چند سال بعد متوجه‎ی آفات این امر شویم که دانشجوی علاقه‎مند در فلان رشته‎ی تعطیل شده، در دانشگاه‎های کشور همسایه یا اروپایی و امریکایی به تحصیل می‎پردازد و به کشور برمی‎گردد یا حتا برنمی‎گردد. جوان علاقه‎مند مثل آن چشمه می‎ماند که به دل هر سنگی می‎رود تا آن چیزی که می‎خواهد را به دست آورد. پیغمبر فرمودند: دانش، گمشده‎ی مومن است. یک انسان با ایمان می‎رود دانش خودش را پیدا می‎کند. اگر ما به او خوراک ندهیم خوراکش را از جای دیگر می‎گیرد که ما از آفات آن غافل هستیم.
عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در ادامه گفت: در این زمینه باید نهادها و ارگان‎های مربوطه پاسخ‎گو باشند که چرا ما نمی‎توانیم در حوزه‎های سیاست‎گذاری و آسیب شناسی علوم انسانی از دانش‎آموختگان همین حوزه استفاده کنیم. وی بیان کرد؛ در این حوزه‎ها از افراد علوم انسانی استفاده نمی‎شود و نشده است چون جایی برای آن ها تعریف نکرده‎ایم.
استاد علوم ارتباطات ادامه داد؛ مساله‎ی بعدی این است که جامعه‎ی علمی، فرهنگی و سیاسی ما کم‎تر انتقادپذیر است. این عدم نقدپذیری ما، مشکل ساز شده است و اولین مشکلش هم این است که نمی‎توانیم افرادی را که تفکر انتقادی دارند، وارد حوزه‎های مدیریتی علوم انسانی کنیم. در حالی‎که در حوزه‎های علوم انسانی و اجتماعی دانشجو سر کلاس تفکر انتقادی را می‎آموزد.
 وی در ادامه بیان کرد؛ برای رفع دغدغه های دین مدارانه در سطح جامعه، از آموزش و پرورش که نقطه‎ ای استراتژیک برای تعلیم و تربیت رسمی افراد است، باید کار شود. یعنی از نظر مبانی دینی باید با بچه‎ها در سنین پایین آن‎قدر کار شده باشد که با بیان فلان اندیشه در سنین بالاتر لطمه‎ای بر اندیشه‎ی دینی و بومی آن‎ها وارد نشود. اگر این کار را نکردیم و نمی توانیم بکنیم، این از ضعف ماست.
استادیار علوم ارتباطات درباره روزآمد کردن سرفصل‎های رشته های علوم انسانی و اجتماعی بیان داشت؛ این امر بر عهده استاد هر درس خواهد بود که دانش و علم خود را به روز رسانی کند و دانشگاه‎ها باید از اساتید خود بخواهند در شروع هر ترم، منابع خود را روزآمد کنند. این کار، فرایند پویایی را ایجاد می کند که هم استاد و هم دانشجو از آن راضی خواهند بود. وی عنوان کرد؛ راهش این نیست که توسعه‎ی رشته‎ها را متوقف کنیم، جلسه‎های متعدد بگذاریم و در این جلسات از اساتید دعوت شود و حق ماموریت‎ها پرداخت شود و در نتیجه هزینه‎ های سنگینی روی دست دولت قرار بگیرد و در انتها هم برای رفع تکلیف چیزهایی فقط روی کاغذ بیاید و در واقع در مرحله‎ی اجرا هیچ اتفاقی نیفتد.

نظر شما