به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از ایسنا؛ حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمدرضا آقامیری اظهار کرد: اینکه بین حوزه و دانشگاه اختلافاتی وجود دارد قابل انکار نیست و دلیل این اختلاف روش‌های آموزشی است که بین این دو ارگان مهم کشور وجود دارد.

وی تصریح کرد: طبیعی است آن چیزی که در دانشگاه‌ها به دانشجو آموزش می‌دهند، با اندیشه‌هایی که در حوزه به حوزویان آموزش می‌دهند متفاوت است، اما باید جایگاه وحدت این دو را در کشور و بین خودشان مشخص کنیم.

مدیر حوزه‌های علمیه خواهران استان تهران یادآور شد: اگر جامعه علمی کشور بتواند این دو مجموعه را که در حال آموختن علم هستند در کنار یکدیگر قرار دهد به نفع کشور است.

آقامیری خاطرنشان کرد: نمونه‌هایی از وحدت این دو را می‌توانیم در پیروزی انقلاب اسلامی و جنگ هشت ساله ببینیم، اگر ما در انقلاب پیروز شدیم بعد از رهبری امام این پیروزی را مرهون همراهی این دو قشر علمی هستیم.

وی در ادامه با اشاره به اهمیت وحدت حوزه و دانشگاه گفت: اگر بین این دو اختلاف به وجود بیاید، کشور از هر حیثی به خطر می‌افتد چرا که این دو قشر یکی‌شان طلایه‌دار روح مردم و دیگری طلایه‌دار مسائل مادی و پیشرفت علمی کشور است، پس باید در کنار همدیگر باشند تا جریانات زندگی راحت‌تر به پیش برود.

مدیر حوزه‌های علمیه خواهران استان تهران یادآور شد: گاهی اوقات این دو گله‌هایی از هم دارند که این گله‌ها به جا است، ولی اگر همیشگی باشد ثمره خوبی برای کشور ندارد، باید برای این دو نهاد ترسیم کنیم که وحدت ارزش زیادی دارد و باعث بالندگی کشور می‌شود.

آقامیری گفت: یک حوزوی هرگز نمی‌تواند بگوید من یک پزشک هستم و یک پزشک هم هرگز نمی‌تواند بگوید که من حوزوی هستم. همانگونه که جسم نیاز به پزشک متخصص دارد روح هم نیاز به پزشک متخصص دارد، پس برای اینکه جامعه به آرامش جسم و روح برسد باید حوزه و دانشگاه در کنار یکدیگر فعالیت کنند و وحدت داشته باشند.

وی خاطرنشان کرد: موعظه را کسی انجام می‌دهد که درس آن را خوانده باشد، تا لطمه‌ای به دین وارد نشود و این در رابطه با مسائل علمی هم صدق می‌کند. در کل هر کسی باید در حوزه فعالیت خود سخن بگوید، متاسفانه یک سری دانشگاهیان فکر می‌کنند می‌توانند در رابطه با مسائل دینی صحبت کنند در صورتی که مسائل دینی سخت‌تر از مسائل علمی است.

مدیر حوزه‌های علمیه خواهران استان تهران تصریح کرد: باید ضرورت وحدت حوزه و دانشگاه را برای کل کشور و به خصوص دانشگاهیان و حوزویان گوشزد کنیم و بعد از آن التزامات یکی شدن را بیان کنیم باید بدانیم اگر حوزه و دانشگاه در کنار همدیگر فعالیت کنند حاصل موفقیت آنها نصیب کل کشور می‌شود.