شناسهٔ خبر: 9579 - سرویس دیگر رسانه ها
نسخه قابل چاپ

اعتقاد به امامت در تشیع زمینه فهم بهتر از دین را فراهم می‌کند

استاد دانشگاه ادیان و مذاهب با اشاره به سیر تحول در ادیان ابراهیمی و غیرابراهیمی، امامت در اسلام و تشیع را به عنوان مولفه‌ای برای دستیابی به فهم بهتر از دین دانست.

به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از خبرگزاری شبستان؛ برنامه «شب آسمانی» به تهیه کنندگی علیرضا قطبی سه شنبه شب، ۱۰ دی ماه با موضوع «اصالت ادیان در بستر تاریخ» با حضور محمد جاودان، عضو هیئت علمی دانشگاه مفید و سیدرضی موسوی گیلانی، عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب روی آنتن شبکه قرآن و معارف سیما رفت.

 بر پایه این گزارش، سید رضی موسوی گیلانی، عضو هیات دانشگاه ادیان و مذاهب اسلامی در این برنامه با بیان این که باید تفکیکی را میان ادیان ابراهیمی و غیرابراهیمی در سیر تغییرات در نظر بگیریم، گفت: این تفکیک باید میان ادیان ابراهیمی، غیرابراهیمی و سامی و غیرسامی باشد، چراکه ادیان ابراهیمی در طول یکدیگر آمدند.
وی ادامه داد: زمانی که هر کدام از ادیان ابراهیمی توانمندی خود را از دست دادند، خداوند دینی دیگر را فرستاد، البته در این سیر ادیان دیگر نیز وجود دارند از جمله ادیان شبه قاره هند که افراد و عارفان آنان می آیند و تجربیات عرفانی شان را در قالب متن مقدس ارائه می کنند و البته پیروانی هم دارند.
این محقق تصریح کرد: دین شناسان بحثی را در باب الهیات وحیانی و الهیات تاریخی دارند، مبنی بر اینکه الهیات وحیانی دستمالی نشده و بهترین ساحت برای خلوص یک دین محسوب می شوند چراکه اساسا بهترین عامل برای خلوص یک دین همان متن مقدس است که نازل شده است.
عضو هیات علمی دانشگاه ادیان و مذاهب ابراز کرد: منتهی زمانی که این الهیات وحیانی به دست بشر می رسد در قالب مجموعه ای از فرهنگ قرار می گیرد و کاستی هایی نیز می تواند داشته باشد، لذا از کارکردهای عالمان دینی دفاع منطقی از متون مقدس است.
وی بیان کرد: با این وصف دین در طول تاریخ و در روند جوامع ممکن است از حالت اولیه در بیاید مضاف به اینکه فکر می کنم اساسا اختلاف از ویژگی های بشری است و اگر در آنچه که خدا فرستاد اختلافی ایجاد نمی شد در این صورت باید قدرت اختیار از انسان سلب می شد.
موسوی گیلانی تصریح کرد: قرآن از تمامی اغراقات و تحریفات سالم ماند چراکه از همان زمان با ادبیات شفاهی مکتوب شد و حتی در زمان خلفای راشدین نیز متون قرآنی با یکدیگر مقابله می شدند. 

وی عنوان کرد: البته در این بین باید میان حقانیت و کارکرد ادیان تفاوت قائل شد، ضمن آنکه از مهمترین شاخصه های فرهنگی به ویژه در جوامع شرقی را می توان مذهب دانست لذا زمانی که یک متن مقدس در حالت تبدیل شدن به یک فرهنگ است می توان تفاسیر متعددی را درباره آن ارائه کرد.
عضو هیات علمی دانشگاه ادیان و مذاهب تاکید کرد: در این راستا، مفهوم امامت فهم از دین را تسهیل می کند، همچنین تفاوت در مشی تاریخ اسلام ربطی به متن مقدس ندارد، لذا آنچه که فرهنگ ها در مورد دین با آن مواجه اند در فهم درست یا نادرست از دین است ک در مورد اسلام نیز صدق دارد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم ادیان را بررسی کنیم قبل از هر چیز باید آنها را در ساحت و عرص متن مقدس کندوکار کنیم.

نظر شما