تاملی بر روش مطالعات قرآنی خاورشناسان معاصر؛

قرآن به زبان غربی

در طول تاریخ بر مطالعات خاورشناسان، اصل مسلم و بدیهی‌ای سایه افکنده است، اینکه قرآن از طرف خداوند نیست، بلکه از طرف خود محمد است؛ تمام همّ و تلاششان این بوده است که رابطه‌ای وهمی و یا موضوعی بین قرآن و کتاب مقدس به اثبات برسانند! با این سابقه باز مدعی روش علمی بی‌چون‌وچرا هستند! البته روش علمی، موضوع‌محور و بی‌طرفی در این عرصه، الزامات معرفتی بسیاری دارد که نمی‌شود آن‌ها را نادیده گرفت.

روش‌شناسی علوم سیاسی در مصاحبه با محمد عبدالله‎پور ؛

کاربست برنامه‌ی پژوهشی لاکاتوش در علوم سیاسی

در خصوص امکان کاربست «برنامه‌ی پژوهشی لاکاتوش» چندین دیدگاه مطرح شده است: برخی هرگونه کاربست را نفی کرده و حکم به «امتناع» داده‌اند، برخی دیگر «امکان» کاربست را به‌صورت مطلق پذیرفته‌اند و برخی دیگر راه میانه را در پیش گرفته و سخن از کاربست با «جرح و تعدیل‌ها» گفته‌اند، یعنی راهی میانه بین امتناع و امکان مطلق. بنده به جریان سوم معتقدم و دلیل این امر بیشتر در مسئله‌ی «خلاقیت» پژوهشگر است.

پاسخ عبدالعزیز ساشادینا به نقد سعید عدالت‌نژاد؛

جای خالی منابع دست اول در مطالعات پژوهش‌گران ایرانی

طبیعی است که آقای عدالت‌نژاد با اطلاعات اندک خود درباره‌ی غرب و تأثیر مدرنیزاسیون بر حقایق مطرح در دین،  گفتارهای مربوط به متدولوژی را به مثابه یک معرفت‌شناسی و نظریه‌ی بی‌مبنا تلقی ‌کند. نگاه معیوب ایشان به مقوله «روش»‌ در مطالعات آکادمیک دین در دنیای معاصر، خود گواهی است بر مدعیات ایشان در مورد اصالت و سندیت (authenticity) که در اصرار نابه‌جای ایشان مبنی بر این‌که «من همه چیز را می‌دانم!» تبلور یافته است.

نقدی بر کتاب «روش شناسی مطالعات اسلامی در غرب»؛

تحلیل همه‌ی مستشرقین به شیوه‌ی «ادوارد سعید»ی

با خواندن این کتاب مردد بودم که آیا تصویری که از آقای ساشادینا در ذهن من نقش بسته درست است یا نه؟ اما با رسیدن به آخر کتاب، با کمال تعجب دیدم ایشان تمام صفاتی که در ذهنم به ایشان نسبت می‌دادم، صادقانه برای خود بیان نمودند و تحلیل‌های من تبدیل به فکت شدند. ایشان در این کتاب میان مستشرقین تفاوتی قائل نمی‌شوند و همه را به شیوه‌ی ادوارد سعیدی می‌بینند.

درآمدی بر روش شناسی فقه سیاسی

بحث فقه حکومتی اگرچه پیشنیه و سابقۀ نسبتاً خوبی در مباحث فقهی ما دارد، اما نسبت به نیاز امروز جامعه، احتیاج به تنقیح بیشتری دارد، به ویژه آنکه بعد از پیروزی انقلاب با مسائل پیچیده‌ای مواجه شده ایم.

نیم‌­نگاهی به فهم اندیشه سیاسی در ایران معاصر؛

قصه تاریخ اندیشه سیاسی و روش‌­های فهم آن

کارورزان این اجتماع به اصطلاح علمی، حتی تصویر و درک روشنی از خود مسئله روش‌­های فهم و شناخت اندیشه سیاسی ندارند. برای فهم بهترِ مسئله مذکور لازم است تا میان دو امر تمییز قائل شویم: تمییز بین روش‌­های شناخت اندیشه سیاسی و ارزیابی­‌های این روش‌­هاست. تمییز اول مرتبط با مسئله «فهم» (understanding) و تمیز دوم مرتبط با مسئله «ارزیابی» (evaluation) است.