هایدگر

کل اخبار:216

  • باشلار ۱۳۹۳-۱۰-۳۰ ۱۱:۰۲

    پاتریس مانیگلیه؛

    باشلار و مفهوم «پروبلماتیک»

    تفکر به معنای تلاش برای بیان حقیقت در مورد هر ابژه‌ی جزئیِ معینی نیست، گویی که جهانی در آن بیرون وجود دارد و منتظر است تا ما نگاهمان را به آن بیاندازیم؛ بلکه تفکر، تلاش برای حل مسائلِ مشخص و تکین است. شاید دانستن این نکته خالی از فایده نباشد که این جایگزین‌شدنِ مقوله‌ی مسئله به جای مقوله‌ی ابژه چیزی است که سنت معرفت‌شناسی فرانسوی در آن، هم با سنت پوپری و هم با سنت هایدگری‌ سهیم است.

  • سیاوش جمادی ۱۳۹۳/۱۰/۱۵

    پاسخ سیاوش جمادی به پرسش فرهنگ امروز؛

    مسئله روش در فلسفه هایدگر

    اندیشیدن (denken) همان بازاندیشیدن (dedenken) یا یادآوری است. اندیشه نمی تواند از یک حال تهی آغاز گردد چراکه همواره به محض آنکه آهنگ اندیشیدن می‌کنیم به چیزی می اندیشیم که قبلا به خاطره و حافظه‌ی ما داده شده است. این ادعای اشتیرنری که انسان می‌تواند بنیاد خود را بر هیچ نهد ادعایی گزاف است زیرا ما به محض حضور در جهان به چیزهایی متعلق می‌شویم و چیزهایی به ما تعلق می‌گیرند؛

  • مهدی معین زاده ۱۳۹۳-۰۹-۱۳ ۱۱:۱۹

    گزارش کارگاه آموزشی «علم مدرن»/ بخش دوم؛

    تقدم وجودی تکنولوژی بر علم

    هایدگر به تقدم و تأخر زمانی تأکیدی ندارد بلکه به تقدم و تأخر وجودی تأکید می‌کند. معنای این گزاره که تکنولوژی وجوداً مقدم بر علم است یعنی سودای تصرف عالم مقدم بر علم است، آنچه علم را این علم کرده است سودای تصرف بر عالم است؛ به ‌بیان ‌دیگر علم، فهم حقیقت نیت، فتح طبیعت است.

  • مهدی معین زاده ۱۳۹۳-۰۹-۰۹ ۰۸:۳۶

    گزارش کارگاه آموزشی «علم مدرن»/ بخش نخست؛

    رویکرد پراتیک به عالم از نگاه هایدگر

    هایدگر از وجود به عرصه‌ی علم منتقل می‌شود. او نقد خود را به علم از رویکرد تئوریک به عالم آغاز می‌کند، در نقد رویکرد تئوریک به عالم، او معتقد است که نخستین گشایش ما به عالم نه گشایشی تئوریک که گشایشی پردازش‌گرانه یا جوانب‌گری (circumspection) است. به‌بیان‌دیگر و از روی مسامحه می‌توان گفت که نخستین رویکرد ما به عالم نه رویکرد تئوریک که رویکردی پراتیک است.

  • ۱۳۹۳-۰۸-۲۶ ۱۳:۵۷

    نگاهی به انسان و نسبت او با هستی از دیدگاه هایدگر

    رضا سلیمان حشمت می‌گوید: انسان بر حسب تجربۀ متعارف ما، تنها موجودی است که پرسش از وجود می­‌کند و به سؤال «وجود چیست؟» پاسخ می­‌دهد. پس انسان گشوده به روی وجود و حق و متفکر است؛ یعنی کسی که پرسنده از وجود است.

  • شهرام پازوکی ۱۳۹۳-۰۸-۱۱ ۱۱:۴۷

    صوت/ هایدگر و فلسفه معاصر ایران (3)

    شهرام پازوکی

  • بیژن عبدالکریمی ۱۳۹۳-۰۸-۰۷ ۱۲:۱۴

    صوت/ هایدگر و فلسفه معاصر ایران (2)

    بیژن عبدالکریمی

  • سیاوش جمادی ۱۳۹۳-۰۷-۳۰ ۱۱:۲۶

    صوت/ هایدگر و فلسفه معاصر ایران (1)

    سیاوش جمادی

  • ۱۳۹۳-۰۷-۲۸ ۰۸:۲۲

    منظور هایدگر از آخرالزمان به تمامیت رسیدن متافیزیک است

    یک مدرس فلسفه درباره سوبژکتیویته گفت: متافیزیک در سوبژکتیویته به تمامیت می رسد. منظور هایدگر ازبحران آخرالزمانی عالم کنونی این نیست که حضرت مهدی(ع) در آخر الزمان ظهور می کنند و همه چیز درست می شود و عالم تمام می شود.

  • ۱۳۹۳-۰۷-۱۶ ۰۸:۴۲

    تفاوت وجود با ماهیت از نظر هایدگر

    یک مدرس فلسفه درباره متافیزیک از منظرهایدگر گفت: تفسیر هایدگر از متافیزیک این است که متافیزیک مرحله ای از تاریخ وجود است که باید از آن گذر کنیم و وارد مرحله جدیدتری شویم. وجود ظهوری دارد به نام فوسیس و آن سر منشا متافیزیک است که انسان باید با تفکر در آن به تأسیس تاریخ جدیدی برسد.

  • هایدگر ۱۳۹۳-۰۷-۱۵ ۱۱:۰۶

    محمد ایمانی/درنگی در باب اندیشۀ سیاسی هایدگر؛

    هایدگری دیگر

    برای پی بردن به موضع فلسفی هایدگر نسبت به امر سیاسی، تنها راهی که به بیراهه نرود، آثار خود فیلسوف است. پیش از این گفته می‌شد این کار بسیار مشکل است؛ چراکه هایدگر درباره‌ی امر سیاسی کمابیش چیزی ننوشته است و به تبع فلسفه‌ی سیاسی ندارد، همچنین راه دشوار محققی که بخواهد از درون هستی و زمان، اندیشه‌ی سیاسی هایدگر را استخراج کند بسیار پرپیچ‌وخم است.

  • ۱۳۹۳-۰۷-۰۸ ۱۲:۴۹

    معنی متافیزیک در بستر یونانی

    یک مدرس فلسفه درباره متافیزیک از نظرگاه هایدگر گفت: هایدگر بین آغاز فلسفه و سرآغاز آن تفاوت قائل است و می گوید اگر سرآغازی نبود اصلا فلسفه آغاز نمی شد. سرآغاز فلسفه هم با فیلسوفان پیشا سقراطی یعنی هراکلیت، پارمیندس و آنارکسی مندس است که آنها در فوسیس تأمل کردند.

  • ۱۳۹۳-۰۷-۰۵ ۱۱:۳۳

    کتابشناسی مارتین هایدگر به بهانه سالگرد تولدش

    چهارم مهرماه 1393 مصادف با 26 سپتامبر، زادروز «مارتین هایدگر» بود. به همین بهانه نیم‌نگاهی به زندگی، آثار و کتاب‌های مرتبط با او در ایران انداخته‌ایم.

  • ۱۳۹۳-۰۷-۰۵ ۱۰:۳۹

    چرا زبان، اصلی‌ترین موضوع فلسفه معاصر است؟

    مرضیه پیراوی ونک مولف کتاب «زبان در تفکر هایدگر» می‌گوید هایدگر در آثار مختلف خویش به تدریج از تمرکز روی ساختار وجودی انسان و زبان آدمی، به پرسش و تامل در باب خود هستی و زبان حقیقت از طریق تفکر شاعرانه یا هنرمندانه روی می‌آورد. هایدگر متقدم و متاخر یک هایدگر است که تمام دغدغه‌اش بازگشت به تفکر به معنای اصیل کلمه و نزدیک شدن به لوگوس (زبان هستی) است.

  • ۱۳۹۳-۰۷-۰۵ ۰۸:۳۶

    «سرایت نسیان هستی» عامل وحدت‌بخش دوره‌های تاریخی از نگاه هایدگر

    گادامر نوشت: هایدگر هرگز از ضرورت تاریخی سخن نمی‌گوید، چیزی شبیه به آن ضرورتی که هگل اساس ساختن تاریخ جهان قرار می‌دهد ... او مدعی نیست که در تفکر فلسفی‌اش در باب تاریخ، ضرورت موجود در آن را درک می‌کند.

  • هایدگر ۱۳۹۳-۰۷-۰۳ ۱۱:۴۷

    به مناسبت (26سپتامبر) صد و بیست و پنجمین زادروز مارتین هایدگر؛

    هایدگر و رازِ تولد

    زادروز مارتین هایدگر بهانه‌ای شد برای بررسی مفهوم «تولد» در اندیشه‌ی هایدگر. برخلاف موتیفِ مرگ، کمتر به موتیف «تولد» در آثار او پرداخته شده است. می‌کوشیم این مطلب را با تمرکز بر کتاب هستی و زمان پیگیری کنیم و امکانات فلسفیِ آن را بسنجیم. نسبت «تولد» با برخی مفاهیم، از جمله «مرگ»، در زمینه‌ی پدیده‌شناسیِ زمانمندی (هوسرل) واشکافته می‌شود. تفسیر هایدگر از موتیف‌های تولد و مرگ در ادامه و مکملِ پدیده‌شناسی زمان نزد هوسرل است.

  • محمدتقی طباطبایی ۱۳۹۳-۰۶-۲۲ ۱۰:۵۸

    محمدتقی طباطبایی/گفتاری در باب مفهوم غرب‌زدگی(بخش دوم)؛

    تفاوت رضا داوری و مارتین هایدگر در نقد عقل مدرن

    ما در تفکر فردید و در تفکر داوری‌ای که در سال ۱۳۵۹ در حال اندیشیدن است، این تمایز میان شرق و غرب را داریم در صورتی‌که بنا بر مقدمات آن‌ها نباید داشته باشیم. البته دکتر داوری هر چه بیش‎تر از آن سال‌ها دور می‌شود، این تمایز را بیشتر نفی می‎کند. در واقع با نفی این تمایز است که می‎تواند امروز در مورد توسعه، علوم انسانی و مدرنیزاسیون سخن بگوید. جالب است که هایدگر چنین تمایز‌گذاری‌ای را ندارد. نقد هایدگر درونی است، او غرب را از درون نقد می‌کند.

  • محمد تقی طباطبایی ۱۳۹۳-۰۶-۱۸ ۱۰:۲۸

    محمدتقی طباطبایی/گفتاری در باب مفهوم غرب‌زدگی(بخش نخست)؛

    نگاهی به مفهوم «غرب‌زدگی» در منظومۀ فکری رضا داوری اردکانی

    در گفت‎‏وگوهای بسیاری، به آقای دکتر داوری نقد شده است که چه طور شما که منتقد مدرنیته هستید، در مورد توسعه می‎نویسید، چه طور می‎گویید باید علوم انسانی آن قدر قوی شود که بتوانیم کار اساسی انجام بدهیم؟ و ایشان بسیار خوب به این انتقادها جواب داده است. پاسخ ایشان جدا کردن دو سطح مساله است. در واقع می‎خواهد بگوید «مفهوم غرب‎زدگی» درست فهمیده نشده است که این نقدها به آن وارد می‌شود.

  • عبدالکریمی ۱۳۹۳-۰۶-۰۵ ۱۱:۲۶

    گفتاری از بیژن عبدالکریمی؛

    نحوۀ مواجهه با هایدگر در ایران

    دسته‌ای از روشنفکران فی­‌المثل اظهار می­‌دارند که افلاطون­‌شناسی بدون دانستن زبان یونانی یا شناخت هایدگر بدون دانستن زبان آلمانی چگونه امکان­‌پذیر است؟ اما این دسته از روشنفکران به این نکته التفات ندارند که این احکام و قضاوت­‌های درست ممکن است در افق جوامع غربی درست باشد اما آنها را نمی­‌توان به همان نحو در خصوص سرمایه‌­های فرهنگی و فکری جامعة خودمان، که در افق تاریخی دیگری قرار دارند درست و صادق دانست.

  • ۱۳۹۳-۰۵-۱۹ ۱۵:۳۳

    هشتمین چاپ اثر مشهور هایدگر در ایران با ترجمه سیاوش جمادی

    هشتمین انتشار کتاب «متافیزیک چیست؟» اثر مارتین هایدگر با ترجمه سیاوش جمادی از سوی نشر ققنوس منتشر شد. این کتاب مشهورترین اثر این فیلسوف آلمانی پس از کتاب «هستی و زمان» است.

  • ۱۳۹۳-۰۵-۰۴ ۱۴:۳۸

    کتاب هایدگر به چاپ سوم رسید

    چاپ سوم کتاب «بررسی روشنگرانه اندیشه‌های مارتین هایدگر» نوشته والتر بیمل با ترجمه بیژن عبدالکریمی از سوی انتشارات سروش منتشر شد.

  • سیاوش جمادی ۱۳۹۳/۰۴/۲۹

    فلسفه هایدگر در گفتگو با سیاوش جمادی/ بخش نخست؛

    افتراق هایدگر از اگزیستانسیالیسم

    هستی در معنای کلی آن - و نه صرفاً هستی انسان- پرسش هایدگر است. آنچه سارتر از وجود انسان می‌داند همان لنفسه بودن یا آگاهی است که در آن وجود توپر و بی‌معنای جهان، شکاف عدم ایجاد می‌کند. مبدأ هستی برای هایدگر انسان نیست، اما بدون انسان و بدون زبان هستی نیز هیچ ظهوری ندارد.

  • یدالله موقن ۱۳۹۳/۰۳/۰۵

    گفت‌وگو با یدالله موقن در باب اندیشۀ مارتین هایدگر؛

    هایدگر قهارتریرن دشمن روشنگری‌است!

    آنچه ما از هایدگر می دانیم این است که او یکی از قهارترین دشمنان روشنگری است و همان طور که همه گفته اند هدف هایدگر این بود که زیر پای علم و عقلانیت را خالی و از این طریق روشنگری را متزلزل کند و در نتیجه آن فرد وحقوق شهروندیش و نیز روح آزادی خواهی مدنی را بی پایه و اساس جلوه دهد

  • هایدگر ۱۳۹۳/۰۲/۲۸

    هربرت مارکوزه/دربارۀ گرایش هایدگر به نازیسم؛

    خیانت به فلسفه

    يک فيلسوف می‌تواند اشتباهات زيادی مرتکب شود اما موضوع مورد بحث ما تنها يک خطا و يک اشتباه ساده نيست، در واقع به معنی دقيق کلمه اين خيانت به فلسفه و هر آنچه که فلسفه مدافع آن است به شمار می‌رود. ثانياً، همان‌طور که گفتم او به اشتباه معترف بود اما موضوع را تمام شده تلقی می‌کرد.

  • پرویز ضیا شهابی ۱۳۹۳/۰۲/۲۷

    گفت‌وگو با پرویز ضیاشهابی به بهانۀ ترجمه «مسائل اساسی پدیدارشناسی» هایدگر؛

    جرات خیلی از کارها را در خودم نمی‌بینم

    من در نقدی به ترجمه آقای جمادی نوشتم که ایشان زیاد به آن التفات نکردند و شاید از درشت سخنی من ناراحت شده باشند که احتمالا حق با ایشان است.من حتی معتقدم بسیاری از نقدهایی که بر ترجمه آقای جمادی وارد است، بر ترجمه استاد دکتر رشیدیان هم وارد است، ضمن اینکه استادی ایشان بر من آشکار است اما تفاوت ناشی از ذوق و سلیقه است.

  • هایدگر ۱۳۹۳-۰۱-۱۰ ۲۳:۳۲

    محمدعلی رجایی؛

    نگاهی به قرائت ريچارد وولين از انديشه‎های مارتين هايدگر

    ريچارد وولين در مقاله مفصل «فرهنگی، سياسی است» ارتباط فرهنگ معنوی بشر كه مجموعه دستاوردهای جامعه در زمينه‎های علم و هنر و اخلاق و فلسفه است، را سياسی و به نوعی وابسته به سيستم اجتماعی و اقتصادی و منافع طبقات اجتماعی می‎داند. و هدف تاريخ انديشه و تفكر درك ايده‎ها در چارچوب بافت توليدی آن‎ها است.

  • پازوکی ۱۳۹۲-۱۲-۲۸ ۱۰:۰۰

    گزارشی از نشست «هایدگر و فلسفه‌ی معاصر ایران»/بخش پایانی؛

    نقش فردید در تفکر معاصر ایران قابل انکار نیست

    از برخی افراد به‌عنوان شاگردان متأخر هایدگر نام برده می‎شود که به قطع و یقین حتی یک خط از گفته‎های هایدگر را نخوانده‎اند و آنچه که از هایدگر می‎دانستند، جملات فردید بود؛ اما تکرارکنندگان خوبی بودند، خطیب‎ها و ایدئولوگ‎های خوبی بودند و می‎دانستند از کدام قسمت از تفکر فردید استفاده کنند و ادعا کنند این همان حرف‎های هایدگر است و تفسیر فردیدی از هایدگر را در واقع عین سخنان هایدگر بدانند.

  • مسائل اساسی پدیدارشناسی ۱۳۹۲-۱۲-۲۴ ۱۷:۲۲

    مسائل اساسی پدیدارشناسی

    مارتین هایدگر

    این کتاب از پدیدار‌شناسی نمی‌گوید بلکه از همان می‌گوید که پدیدارشناسی خود از آن می‌گوید.در واقع این کتاب قصد ندارد که بگوید به کردار مورخان بر جریانی جدید در فلسفه که بدان پدیدار شناسی می‌گویند، چه رفته است.

  • سیاوش جمادی ۱۳۹۲-۱۲-۲۰ ۱۱:۰۷

    گزارشی از نشست «هایدگر و فلسفه‌ی معاصر ایران»/بخش دوم؛

    ورود ناآگاهانه به مدرنیته

    ما پیشینه‎ی شکوفایی تفکر مدرن نداشتیم، تفکر پیشین ما، تفکر مَدرَسی و تفکر مشایی بوده است و این تفکر تا ملاصدرا می‎رسد؛ ولی مدرن نمی‎شود. ما ورود آگاهانه به مدرنیته پیدا نکردیم، ورود ما به مدرنیته برحسب هستی اجتماعی، تکنولوژی و رسانه است، در واقع بر اساس ماده‎ی مدرنیته است.

  • نشست هایدگر ۱۳۹۲-۱۲-۱۰ ۱۱:۴۴

    گزارشی از نشست «هایدگر و فلسفه‌ی معاصر ایران»/بخش اول؛

    عبدالکریمی: دانشگاه چشم بر انحطاط خود بسته است

    وقتی ما با متن یک متفکر، متفکری مثل فردید یا هرکس دیگری، مواجه می‎شویم یا متن را نمی‎بینیم یا متن را نادیده می‎انگاریم یا با متن قهر می‎کنیم یا وقتی متن را می‎خوانیم، متن را ویران و تخریب می‎کنیم و حرف‎های خودمان را درون متن می‎گذاریم. این‎ها نشانه‎ی بسط عقلانیت انتقادی نیست، بلکه نشانه‎ی انحطاط است.