به گزارش فرهنگ امروز به نقل از هنرآنلاین؛ صادق عاشورپور، پژوهشگر، نویسنده و کارگردان تئاتر در خصوص نقش و جایگاه پژوهش در عرصه تئاتر کشور با تاکید بر این نکته که تئاتر مقولهای فرهنگی است که به خودی خود نیازمند پژوهش است، به هنرآنلاین گفت: علیرغم اینکه باید پژوهش را به عنوان یکی از ضروریات تئاتر برشمرد و به آن پرداخت متاسفانه در کشور ما پژوهش، به ویژه در حوزه تئاتر هنوز جایگاه خود را پیدا نکرده است.
عاشورپور خاطرنشان کرد: ما تکنگاران بسیاری داریم که خود را به عنوان پژوهشگر معرفی میکنند و در هر محفل و سخنرانی صحبتهای کوتاهی در مورد تئاتر و مقولهای به این نام ارائه میدهند اما هیچکدام از آنها تا جایی که من دریافتم نتوانسته در تئاتر ایرانی کارساز باشند.
این پژوهشگر مطرح تئاتر کشور با بیان اینکه تئاتر برای مشخص شدن ارزشهای معنوی خود نیازمند پژوهش است، گفت: امیدوارم که مسئولین ما به ویژه در مرکز هنرهای نمایشی به این امر بیشتر بپردازند،
چراکه اگر بخواهم صادقانه صحبت کنم متاسفانه باید بگویم که این مرکز با مقوله پژوهش بیگانه است، این درحالی است که وقتی وارد این مرکز میشوید با تعداد بسیار زیادی افراد دارای مدرک دکتری در حوزه هنرهای نمایشی و پژوهشی مواجه میشویم که دانش و وسعت دیدشان تنها تکنگاری در مقوله پژوهش در تئاتر است و اینگونه است که تئاتر ما هنوز جایگاه مشخص خود را پیدا نکرده است چراکه مقولهای به نام پژوهش هیچگاه جدی گرفته نشده و همین موجب شده که ما هنوز تکلیف خود را با تئاتر ندانستیم، به این معنی که ما در حقیقت هنوز نمیدانیم که تئاتر ایرانی چیست و تئاتر وارداتی کدام است.
او یادآور شد: ما هر وقت در خصوص پژوهش صحبت میکنیم همواره بهانههای واهی همچون غربی بودن تئاتر کشور و فقدان متون را در توجیه عدم وجود پژوهش در تئاتر کشور مطرح میکنند در صورتی که دلیل اصلی آن این است که کار پژوهش کار بسیار صعب و دشواری و نابودکنندهای است.
این پژوهشگر، نویسنده و کارگردان تئاتر کشور با بیان این مطلب، خاطرنشان کرد: پژوهشگر مانند تیری که از کمان رها میشود هم حرکت میکند و هم درجا ثابت است و این واقعا باعث فرسودگی و از بین رفتن پژوهشگر میشود اما با وجود همه این مشکلات و دشواریها به گمان من هرکس که علاقمند به هنر کشورش است باید به تحقیق و پژوهش بپردازد و ضروری است که بحث پژوهش را هم وزارت محترم ارشاد و هم مرکز هنرهای نمایشی و هم نهادهای دیگر همچون حوزه هنری جدی بگیرند.
عاشورپور با تاکید بر ضرورت جدی گرفتن پژوهش در حوزه تئاتر، تصریح کرد: چنانچه پژوهش جدی گرفته نشود، تئاتر هویت خود را گم میکند و وقتی که تئاتر هویت خود را گم کرد ما مردم را هم از دست میدهیم و وقتی که مردم را از دست دادیم دیگر هیچ ارزشی در جامعه برای ما قائل نخواهند شد و نتیجه آن این میشود که تئاتریهای ما مقابل تئاتر شهر کنار یکدیگر جمع میشوند و وقت خود را با گپهای روزمره میگذرانند.
این پژوهشگر تئاتر با انتقاد از جامعه صنفی هنر نمایش هم گفت: پژوهش به حدی بیجایگاه است که حتی یک نمونه از پژوهشهایی که من در حوزه نمایشهای ایرانی ارائه کردهام در خانه تئاتر وجود ندارد که هنرمندان بتوانند آن را مطالعه و از آن استفاده کنند این درحالی است که من چندین بار به مسئولین در این مرکز پیشنهاد کردهام که این کتاب را تهیه کنند و در اختیار هنرمندان قرار دهند.
عاشورپور با تاکید بر اینکه تئاتر ما تنها به وسیله پژوهش است که میتواند به آن معنا و مفهومی که شایسته تئاتر است در میان سایر کشورها جایگاهی برای خود پیدا کند، یادآورشد: هر پژوهشگر واقعی وقتی دست به قلم میبرد و مشغول به کار میشود قدر مسلم از همه مسائل زندگی و از جمله مسائل مادی میگذرد و بنابراین این دولت است که باید به یاری پژوهشگر بیاید و نیازهای پژوهشگر را که خیلی هم نیازهای بزرگی نیست رفع کند.