شناسهٔ خبر: 45190 - سرویس دیگر رسانه ها

میزبانی کتابفروشی‌ها از کیشلوفسکی در «زندگی‌ام همه چیز من است»

کتاب «زندگی‌ام همه چیز من است» حاوی مجموعه گفت‌وگوهای کریشتوف کیشلوفسکی با رسانه‌ها، با ترجمه «آنا مارچینوفسکا» به بازار آمد.

 

جلد کتاب

 

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ کتاب مجموعه گفت‌وگوهای کریشتوف کیشلوفسکی با ترجمه آنا مارچینوفسکا و از سوی انتشارات ققنوس روانه بازار نشر شد.
 
کتاب «زندگی‌ام همه‌چیز من است»، سلسله گفت‌وگوهای کیشلوفسکی با رسانه‌های لهستانی و غیرلهستانی است و «آنا مارچینوفسکا» که سال‌ها در ایران زندگی کرده، آن را برای آشنایی بیشتر ایرانیان با شخصیت فیلم‌ساز لهستانی، گردآوری و ترجمه کرده است.

در صفحه 71 کتاب می‌خوانیم:

صدا از ته سالن: پس شما برای چه فیلم می‌سازید؟
ک.ک: خانم محترم، فیلم می‌سازم برای این‌که صحبت کنم؛ در مورد موضوعی صحبت کنم که امروز برایم مهم است و شاید فردا موضوع دیگری برایم مهم باشد. ولی به نظرم با فیلم نمی‌شود تغییری ایجاد کرد. مطلبی که درباره انقلاب فرانسه گفتید، درست است، خیلی درست است. اما در نظر داشته‌باشید که بعد از این اتفاقات، بعد از این نمایش‌های با گیوتین، حکم اعدام در این کشور برداشته شد، پس شاید...»

در پشت جلد این کتاب نیز می‌خوانیم: «موضوعات که کیشلوفسکی برای تماشاچی بازگو و مسائلی که مطرح می‌کند، ساده و بنیادی‌اند به‌طوری که هر کس به روش خودش با این مسائل کنار می‌آید، اما کیشلوفسکی در فیلم‌هایش جاهای دردناک این موضوع‌ها را مانند جراحان می‌شکافد و باجرئت تمام به عمقشان فرو می‌رود. اعماقی که شاید در نظر برخی رسیدن تا آنجا دور از ذهن، «خارج از دسترس» یا کاملاً غیرممکن باشد. این کار کیشلوفسکی نشان می‌دهد که خودش سخت درگیر این موضوعات بوده، و فقط به لمس کردن آن‌ها کفایت نمی‌کرده. به‌عبارت‌دیگر، از کنار مسائل حیاتی ساده نمی‌گذشت.»

کریشتوف کیشلوفسکی کارگردان شهیر لهستانی است که در شهر ورشو به دنیا آمد. او به دلیل وضع نامناسب خانوادگی باید در مدرسه‌ای درس می‌خواند که شبانه‌روزی باشد تا بتواند از خوابگاه آن استفاده کند بنابراین در ۱۶ سالگی در یک دوره آموزش آتش‌نشانی شرکت کرد اما پس از ۳ ماه آن را رها کرد.

در سال ۱۹۵۷ با مشاوره دایی‌اش، در رشته کارشناسی تئاتر وارد دانشگاه ورشو شد و بعدها تصمیم گرفت کارگردان تئاتر شود، اما به دلیل نبود رشته‌ای با عنوان کارگردانی تئاتر، سینما را به‌عنوان راه واسط انتخاب کرد.

کیشلوفسکی علاقه‌مند به تحصیل در مدرسهٔ فیلم «لودز» بود اما دو بار در آزمون ورودی این مدرسه رد شد. او پس از چند ماه تلاش، بالاخره برای بار سوم در آزمون شرکت کرد و علی‌رغم اینکه به گفته خودش عملکردش در این دوره در مقایسه با دو دوره قبلی ضعیف‌تر بود،  در آزمون ورودی پذیرفته شد.

در ابتدای راه، تصمیم داشت فقط در ژانر مستند فعالیت کند اما بعداً وارد جریان فیلم‌سازی عادی شد. اولین فیلم غیرمستند او «کارکنان»، فیلمی تلویزیونی بود و او اولین جایزه‌اش را از جشنواره مانهایم به‌دست آورد. شیفته دوربین، پایانی نیست،  ده‌فرمان و زندگی دوگانه ورونیک از جمله فیلم‌های او در سینما است که آخری را با سرمایه‌گذاری غیر لهستانی‌ها ساخت. او  در  مارس ۱۹۹۶ در حین عمل باز پس قلب و درحالی‌که  فقط ۵۴ سال سن داشت، درگذشت.
 
 «زندگی‌ام همه‌چیز من است» مجموعه گفت‌وگوی با کریشتوف کیشلوفسکی است که «آنا مارچینوفسکا» آن را ترجمه کرده و در ۱۴۴ صفحه و ۱۱۰۰ نسخه باقیمت ۹۵۰۰ تومان در سال 95 از سوی انتشارات ققنوس روانه بازار کتاب شده است.