شناسهٔ خبر: 57409 - سرویس دیگر رسانه ها

۱۰ کتاب‌ برتر سال ۲۰۱۸ به انتخاب مجله نیویورک‌تایمز

هر ساله و با نزدیک شدن به پایان سال میلادی مجلات و روزنامه‌های مختلف خارجی، فهرستی از بهترین‌های آثار داستانی، غیرداستانی و ادبیات کودک چاپ شده در آن سال را معرفی می‌کنند. در این مطلب نگاه کوتاهی به بهترین‌های مجله نیویورک‌تایمز خواهیم داشت.

10 کتاب‌ برتر سال 2018 به انتخاب مجله نیویورک‌تایمز

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ مجله نیویورک‌تایمز ده اثر برتر در حوزه داستانی و غیرداستانی را طی یک مطلب معرفی کرده است. بهترین آثار داستانی و غیرداستانی سال ۲۰۱۸ از نگاه مجله «نیویورک‌تایمز» به ترتیب زیر است:
 
«عدم تقارن» نوشته لیسا هَلیدی
داستان سه بخشی هَلیدی اولین رمانش به حساب می‌آید و بخش اول مورد استقبال زیاد خوانندگان قرار گرفت. داستان ارتباط بین ویراستاری جوان و نویسنده‌ای که خواننده را به یاد فیلیپ راث می‌اندازد. این قصه خیلی هنرمندانه به قصه مردی عراقی که از کشورش تبعید شده است گِره می‌خورد.
 
«معتقدین واقعی» نوشته ربکا مک‌کای
تروریست‌ها حمله می‌کنند و داستان تآثیرگذار مک‌کای مادری را نشان می‌دهد که به دنبال دختر گمشده‌اش است و از تأثیرات گم شدن عزیزی در زندگی و تلاش انسان برای غلبه بر احساساتش می‌نویسد.
 
«پرستار عالی» نوشته لیلا سلیمانی»
«لالایی» نوشته لیلا سلیمانی، نویسنده فرانسوی مراکشی‌الاصل، که در آمریکا با عنوان «پرستار عالی» منتشر شده است، پیش از این برنده جایزه گنکور هم شده است و داستان پرستار بچه‌ای از دومینیکن را روایت می‌کند که در سال ۲۰۱۲ محکوم به قتل دو کودک شده است.
 
«آنجا آنجا» نوشته تامی اورنج
اولین کتاب تامی اورنج تعمقی بلندپروازانه درباره هویت انسان است که به وسیله فقر، زمان، و زندگی شهری در حال نابودی است. فصل‌های کوتاه و متعدد داستان هر بار توسط فردی متفاوت از بومیان آمریکا در اوکلند روایت می‌شود. همه افراد حاضر در کتاب مانند «قصه‌های کانتربری» نوشته جفری چاسر و «گور به گور» نوشته ویلیام فاکنر در حال سفر به جایی دیگر هستند و قصه این رمان روایت سفر عجیب و خطرناک این افراد و تلاش‌شان برای توقف زمان است.
 
«واشنگتن سیاه» نوشته اسی ادوگیان
برنده جایزه گیلر و یکی از نامزدهای نهایی بوکر ۲۰۱۸ داستان پسرکی به نام «سیاه» است که داستانش را با زاویه دید اول‌شخص روایت می‌کند اما باور سبک سخن گفتن و استفاده از کلمات فاخرش در داستان برای خواننده سخت است. کمی بعد درمی‌یابیم که «سیاه» از طرف برادر اربابش به عنوان دستیار آموزشی انتخاب شده بود و بخشی از کارش خواندن آثار کلاسیک بود. کاری که سبب می‌شود تجربیات «سیاه» شکلی جدید و متفاوت به خود بگیرد. کمی بعدتر متوجه می‌شویم که استعداد اصلی «سیاه» در استفاده از کلمات نیست و استعداد ویژه‌ای در طراحی و نقاشی دارد. با آموزش‌هایی که از برادر ارباب دریافت می‌کند تبدیل به نقاشی بی‌نظیر می‌شود. در آغاز به طور مخفیانه تمرین طراحی می‌کند اما برادر اربابش «سیاه» را در هنگام طراحی می‌بیند، شگفت‌زده می‌شود و او را به عنوان تصویرگر اصلی آثارش انتخاب می‌کند.
 
«زندان آمریکایی» نوشته  شین بائور
شین بائور در سال ۲۰۱۴ به منطقه‌ای روستایی در لوییزیانا رفت تا به عنوان نگهبان در کانون اصلاح و تربیتی که تحت نظر زندانی خصوصی است کار کند. چهار ماه از حضورش در این زندان گذشت و مسئولین زندان دریافتند او برای تحقیق به این مکان امده است و شغلش نگهبانی نیست. این کار سبب شد «مادر جونز» را بنویسد و برنده جایزه مجله ملی شود اما در این کتاب به موضوعی جدید می‌پردازد که نادیده گرفتنش امکان‌پذیر نیست. نگاهی دقیق به ترس‌ها- از پیشینیان گرفته تاکنون- تا خشونت در دنیای امروز از موضوعات «زندان آمریکایی» است.
 
«تحصیل‌کرده» نوشته تارا وست‌آور
«تحصیل‌کرده» نوشته تارا وست‌آور، نویسنده و مورخ ۳۲ ساله آمریکایی دیگر اثر حاضر در این فهرست است. کتابی که ۳۲ هفته در فهرست پرفروش‌های نیویورک‌تایمز و همچنین در میان نامزدهای اولیه مدال کارنگی قرار گرفت. باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق آمریکا  نیز «تحصیل‌کرده» را خواند و به مخاطبانش معرفی کرد. خود نویسنده در خانه خواندن یاد گرفت. اولین بار ۱۷ ساله بود که وارد کلاس درسی عمومی شد و در نهایت دکترای تاریخ را از دانشگاه کمبریج دریافت کرد و در داستان «تحصیل‌کرده» داستان سختی‌های راه زندگی‌اش را روایت می‌کند.
 
«فردریک داگلاس» نوشته دیوید بلایت
دیوید بلایت در این کتاب داستان فردریک داگلاس، روزنامه‌نگار، دیپلمات، و نویسنده آمریکایی را روایت می‌کند. داگلاس در جوانی برده بود و پس از آزادی رهبر جنبش ضدنژادپرستی شد.
 
«چگونه نظرتان را تغییر دهید» نوشته مایکل پولان
داستان و تحقیقی هوشمندانه درباره انقلابی در داروهای روانی که نه تنها به افراد مبتلا به بیماری‌های روحی از جمله افسردگی کمک می‌کند بلکه افراد سالم را نیز در شرایط بهتر قرار می‌دهد.
 
«انسان بی‌اهمیت» نوشته لیسا برنان جابز
کتاب خاطرات دختر استیو جابز در سال گذشته سر و صداهای زیادی به پا کرد و تصویری متفاوت از نابغه شرکت اَپل ارائه کرد. متأسفانه این تصویر متفاوت اصلاً مثبت نبود و استیو جابز را پدری بی‌مسئولیت و بی‌رحم جلوه داد.