فلسفه فرانسوی

کل اخبار:4

  • نیچه ۱۳۹۶-۰۷-۱۶ ۱۰:۰۰

    ایدئالیسم زبان‌شناختی و تورم نشانه‌ها در خوانش فلسفۀ فرانسوی در ایران (۲)؛

    اصل کنش و بازگشت به نیچه

    کنش با خروج از امر روتین و توقفی ناگهانی و درک‌ناپذیر در آن، همواره منادی آغازی جدید است؛ انقلابی علیه خود که تنها از طریق آن، خودآگاهی متولد می‌شود. کنش نقطۀ تکینگی ساختار است، حدِ علیت. ساختارگرایی با فروکاهی آگاهی به ساختارهای کنترل‌پذیر و قابل فهم، می‌خواست زهر فلسفه را بگیرد و آن را رام کند؛ خواسته‌ای هماهنگ با علم‌زدگی نهفته در پوزیتیویسم. در نهایت، این بازگشت به نیچه است که فلسفه را از زیر سلطۀ علم (ساختار) بیرون می‌کشد.

  • فلسفه ۱۳۹۶-۰۷-۱۱ ۱۰:۱۵

    ایدئالیسم زبان‌شناختی و تورم نشانه‌ها در خوانش فلسفۀ فرانسوی در ایران (۱)؛

    تورم نشانه

    فردی که تسلط زیادی بر نظام نشانه‌شناختی دارد و حتی به‌گونه‌ای خلاقانه الگوریتم‌های بدیعی را توسعه می‌دهد و گفت‌وگویی «جدی و تمام‌عیار» را مدیریت می‌کند و پیش می‌برد، ممکن است صرفاً تکنسینی توانا باشد. در این حالت، او واقعیت را که قرار بود بار تمام ماجرا را بر دوش کشد، از دست داده و این معنای دقیق الیناسیون است. به همین دلیل، تورم نشانه را باید یک سمپتوم به‌شمار آورد؛ نشانه‌ای بر بیماری بخش قابل‌ ملاحظه‌ای از سنت فکری عصر ما.

  • ۱۳۹۵-۰۸-۰۲ ۱۷:۴۰

    تفکر با فلسفه اسلامی/ گفت‌وگو با انوش گنجی‌پور، مدیر برنامه تحقیقاتی در کلژ انترناسیونال دو فیلوزوفی

    اگر از منظر خودمان به سنت ادبی معاصر بنگریم، همواره غیاب یک چیز سؤال‌برانگیز است: چرا ادبیاتی که از دل اسلام درآمده - ادبیات فارسی، ترک و عرب - با همه غنای خود هیچ‌وقت به رابطه واقعیت و قصه که کانون بوطیقای ارسطوست، نپرداخته.

  • باشلار ۱۳۹۳-۱۰-۳۰ ۱۱:۰۲

    پاتریس مانیگلیه؛

    باشلار و مفهوم «پروبلماتیک»

    تفکر به معنای تلاش برای بیان حقیقت در مورد هر ابژه‌ی جزئیِ معینی نیست، گویی که جهانی در آن بیرون وجود دارد و منتظر است تا ما نگاهمان را به آن بیاندازیم؛ بلکه تفکر، تلاش برای حل مسائلِ مشخص و تکین است. شاید دانستن این نکته خالی از فایده نباشد که این جایگزین‌شدنِ مقوله‌ی مسئله به جای مقوله‌ی ابژه چیزی است که سنت معرفت‌شناسی فرانسوی در آن، هم با سنت پوپری و هم با سنت هایدگری‌ سهیم است.