«گذشته»

آیا مدرنیته هجو را غیرممکن ساخته است؟

هجو، مدرنیته و گروتسک

گروتسک از نظر من، نه به‌تمامی مترادف و نه کاملاً مجزا از هجو است، بلکه بیشتر مربوط به مفهوم حد در ریاضی است که در آن تداوم و حفظ خنده یا تنفر هجوآمیز به امری مشکل تبدیل شده و در یک حالت عاطفی غریب‌تر فرو می‌رود. گروتسک هم هدف و هم روش هجو است؛ هجو در تمایل «محافظه‌کارانه‌اش» ممکن است مضمون گروتسک را بی‌اعتبار کند و به تمسخر بگیرد؛ اما درعین‌حال، در تمایل «ویرانگرش» -در ترسیم اهدافش مانند گروتسک- همان کریه‌نگاری را که مدعی زدودنش بود، خلق و ارتقا می‌بخشد.

۱۳۹۷-۱۰-۰۲ ۱۱:۳۹

گزارشی از نشست «وظیفه دیسیپلینی مورخ» (۱)؛

توصیف یا تحلیل

ملایی: منِ مورخ به‌عنوان وظیفۀ دیسیپلینی‌ام به کمک منابع، شناختی از رخداد پیدا می‌کنم و آن را تحلیل می‌کنم و در قالب روایت‌هایی عرضه می‌کنم./ منصوربخت: گر دوران مدرن به وجود نمی‌آمد و دوران سنت تا ابدالدهر ادامه پیدا می‌کرد هیچ‌گاه این پرسش به وجود نمی‌آمد که وظیفۀ دیسیپلینی مورخ چیست./ حضرتی: دانش تاریخ یک علم تفریدی است نه یک علم تعمیمی. علم تعمیمی‌ غایتش نظریه‌پردازی است، اما دانش تاریخ به‌عنوان یک علم تفریدی مثل باستان‌شناسی دنبال داده و فکت است.

۱۳۹۷-۰۶-۲۵ ۱۰:۲۶

تبیینی از نحوۀ تاریخ‌نگاری مکتب بیلفلد؛

از تاریخ اجتماعی به تاریخ جامعه

تاریخ عمومی در مکتب بیلفلد واجد دو معناست: معنای اول اینکه در مطالعۀ گذشته باید تمام ابعاد واقعیت همچون جامعه، سیاست و اقتصاد مورد مطالعه قرار گیرد، چون واقعیت تاریخی قابل تقلیل به یکی از اضلاعش نیست و ذواضلاع بودن جزء ذات پدیدۀ تاریخی است. معنای دوم اینکه این مکتب در ابتدا خواهان آن بود که آنچه در تاریخ باید مطالعه شود، بعد عینی یا آفاقی و تجربی پدیده‌های تاریخی است، نه بعد انفسی یا ذهنی و هنجاری. ‌گرچه بعدها این بعد به تاریخ‌نگاری مکتب مذکور افزوده می‌شود.

۱۳۹۷-۰۶-۱۰ ۱۱:۲۰

مایکل لمون؛

فلسفۀ نظری تاریخ

از منظر رهیافت نظری، «تاریخ» به مثابه داستان بزرگ دوره‌های متغیر، و از منظر رهیافت تحلیل‌گرانه، تاریخ به مثابه رشته ماندنی که می‌تواند شناختی عینی از گذشته به دست دهد ـ با چیزی مانند این مفهوم روبرو می‌شویم که تاریخ به پایان رسیده است. دو دیدگاه آشکارا مرتبط نیستند. برعکس، خواهیم دید چگونه می‌توان استدلال کرد که این دو دیدگاه، که از دورنماهای آشکارا متفاوتی نشأت گرفته‌اند، در تضاد کامل با یکدیگر قرار دارند؛ اما همچنین خواهیم دید تصادفی نیست که اعلام «پایان تاریخ» از جانب هر دو دیدگاه، تقریباً همزمان، یعنی در دو دهه گذشته، وقوع یافت.

۱۳۹۶-۱۱-۱۶ ۱۱:۲۰

تلنگرهای گذشته/ شکل‌های زندگی: درباره فریبا وفی و داستان‌هایش

«گذشته» برای فریبا وفی معادله‌ای است که حل نمی‌شود، او نمی‌داند با آن چه کند، گاه آن را پنهان می‌کند تا چیزی به یادش نیاید و گاه به جست‌وجوی آن می‌رود تا چیزی به یادش بیاید.

۱۳۹۶-۰۷-۲۶ ۱۷:۴۰

گذشته با دو حافظه/ شکل‌های زندگی: درباره کازوئو ایشی‌گورو به‌مناسبت نوبل ٢٠١٧

شاید اگر مارکس می‌خواست درباره برخی از ایده‌های مهمش همچون شی‌وارگی و ازخودبیگانگی رمانی بنویسد، «بازمانده روز» اثر کازوئو ایشی‌گورو را می‌نوشت.

۱۳۹۶/۰۳/۱۶

گفتاری از سیاوش جمادی؛

خواندن؛ گذشته، حال و آینده

امروز با ظهور اینترنت و رسانه‌ای به وسعت انتشار در جلب مشارکت انبوه، این امکان برای خوانندگان هم وجود دارد که اظهارنظر کنند؛ این اظهارنظر و به تبع آن نقد نویسندگان، مقام علمی نویسنده را کاهش می‌دهد و دیگر همچون گذشته مرکزیت ندارد. روشنفکرانی چون سارتر و کامو روشنفکرانی بودند که در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ خیلی مرید پیدا کردند، اما امروز روشنفکری چیزی است که سرشکن شده، محو شده است و مشارکت بین‌الاذهانی عظیم با آینده‌ای نامعلوم در حال وقوع است.

۱۳۹۵-۱۱-۱۷ ۱۰:۲۰

تاریخ با گذشته فرق دارد

حسین پاینده در نشست «تاریخ‌گرایی نوین»: تاریخ با گذشته فرق دارد و کار تاریخ‌نگار مکتوب‌کردن گذشته نیست. تاریخ‌گرایان نوین هم این‌گونه فکر نمی‌کنند.

۱۳۹۴-۰۹-۰۹ ۰۸:۵۱

گزارشی از نشست «تاریخ و روانکاوی» (۱)؛

درمان گذشته

‌تاریخ و روان‌كاوی به یكدیگر شباهت دارند، زیرا هر دو دیسیپلین در پی بازیابی گذشته هستند. تاریخ‌دان می‌خواهد گذشته‌ی تاریخی یك ملت را بازسازی كند تا از آن طریق پرتو روشنی بر حال و روز فعلی آن ملت بیندازد و به طریق اولی روان‌كاو نیز با معلوم كردن زوایای تاریك ضمیر ناخودآگاه بیمار، پرتو روشنی بر وضعیت كنونی او بیندازد. در هر دو رشته، گذشته شالوده‌ای برای فهم اکنون است.

۱۳۹۴-۰۴-۰۷ ۱۲:۲۰

پایگاه اطلاع رسانی فرهنگ امروز

کل اخبار:13