او خداوندگار دوتار بود/ در مورد ذوالفقار عسکریان

یکی از چیزهایی که استاد عسکریان را به مقام استادی رسانده بود، همین افتادگی‌اش بود. انسان‌ها برایش اهمیت داشتند؛ فرقی نمی‌کرد که آن آدم وکیل و وزیر باشد یا رهگذری که از کوچه رد می‌شده است. شاه و گدا در مقام شنوندگی هنر، برایش یکی بودند.