نقدی بر روش‌شناسی مکتب کمبریج؛

مکتب کمبریج: تقلیل ثابت‌های فلسفی به نسبیت‌های تاریخی

اتصال بیش از حد متن به بافتار، الزاماتی از جهان واقعی را بر متن بار می‌کند و مفسر مجبور است تا برای مرتبط کردن متن به واقعیت، نهایت تلاش مذبوحانه‌ی خود را به کار بندد. اگرچه من نمی‌خواهم به‌تمامه‌ بر ایده‌ی واژه‌نمادی ضروری/ logographic necessity که اشتراوس از آن دفاع می‌کند صحه بگذارم، اما باید گفت که اگر قصد نویسنده (بنا به دلایل سیاسی...) پنهان کردن برخی آموزه‌ها و ایجاد ابهامی خودخواسته بوده باشد چه؟