کل اخبار:4
-
۱۳۹۵-۰۹-۲۶ ۰۸:۵۸
سیاست عشق میان هنر و فلسفه
مهدی رفیع
این کتاب با قرار دادن دلوز-گتاری در زمینه‌ای ایرانی از تفکر، در پرتو خوانش الی‌یز از آنها، آغاز و با شعر به منزلة افق درون ماندگار «فلسفة پس از دلوز و گتاری» پایان می‌یابد.
-
۱۳۹۵-۰۳-۰۸ ۰۹:۱۸
پاسخ منتقد کتاب فرهنگ مقدماتی اصطلاحات روان‌کاوی لکانی به جوابیه مولف آن(۲)؛
عرفان و اهلیت گفتن، شنفتن و نوشتن
از دید ایشان من به‌عنوان کسی که نااهل است نمونه بارز دریافت چرایی سخن مضحک عارفان‌ام. نخست این‌که: «من بی‌نوا بندگکی سر به را نبودم و راه بهشت مینوی من بزرو طوع و خاکساری نبود.» (شاملو) و از این‌رو بسی مفتخرم که اهلیت ادعایی آنان را ندارم. دو این‌که چگونه آنان را هنوز پس هفت‌صد سال، «اهلیت گفت» نیست و دیگران و را «اهلیت شنفتن»؟ کاشکی آنان را اهلیت نوشتن بودی! سه این‌که مگر در عرفان چنان که نقل کرده‌اند تا ثابت کنند من نمی‌فهمم، سخن از نااهل و نامحرم و راز و رمز هستی نیست؟
-
۱۳۹۵-۰۳-۰۴ ۱۰:۰۲
پاسخ منتقد کتاب فرهنگ مقدماتی اصطلاحات روان‌کاوی لکانی به جوابیه مولف آن(۱)؛
پاسخ‌نما به‌مثابه انحراف مضاعف
کار ایشان را انشانویسی نامیده‌ام. نه از سر توهین، برعکس ایشان معنای واژگانی را که به‌کار می‌برم می‌دانم. انشانویسی تئوریک ویژگی‌هایی دارد که همه در کار ایشان موج می‌زند. انشا تنش ندارد؛ همه‌چیز در نهایت در دل همزیستی مسالمت‌آمیزی حل می‌شود. (عوام‌پسندی تئوریک) انشا خاطره تعریف می‌کند تا به خیال انشانویس استدلالی برای ادعا طرح کرده باشد. انشا مدعی روش علمی تفسیر است اما بی‌هیچ روش و چارچوب علمی.
-
۱۳۹۵-۰۱-۲۸ ۰۸:۲۴
پاسخ مترجم کتاب فرهنگ مقدماتی اصطلاحات روان‌کاوی لکانی به مقاله «خنثی‌سازی اندیشه‌ی انتقادی»؛
نقد به‌مثابه ترور فرهنگی: تبارشناسی پایان‌های زوال
نمی‌دانم به چه شیوه‌ای می‌توان «تأخیر عجولانه‌ی» متن «خنثی‌سازی اندیشه‌ی انتقادی» را پاسخ داد چراکه نگارنده گمان بر نقد و نوشتاری نقادانه دارد که گاهی با تمام سعی‌ای که می‌توان در جدیت خوانش داشت، مضحک می‌نماید، چراکه برداشت‌های تقلیدی و تکراری خود را در «به ظاهر» نقد عرفان به «تصویری از عرفان» نسبت می‌دهد.