چرا مارکس؟ چرا حالا؟

بنابراین وقتی با این پرسش روبه‌رو می‌شوم که «چرا مارکس؟ چرا حالا؟ »، ‌می‌دانم نمی‌توان پاسخ آن را در بازگشت به فلسفه، روش یا اصولی جزمی پیدا کرد که در جهان کوچک متفکران چه‌بسا رادیکال‌تر و جهان‌وطنی‌تر اواسط قرن نوزدهم جاری و ساری بوده است. «هر آنچه سخت و استوار است، دود می‌شود و به هوا می‌رود، هر آنچه مقدس است، دنیوی می‌شود» و بدون شک این اصل شامل حال حقایق خود مارکسیسم کلاسیک هم می‌شود.