به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از مهر؛ به باور نویسنده مطالعه حقوق اسلامی بدون در نظر گرفتن آیات مرتبط با آموزه ها و قواعد حقوقی حقوق اسلامی، پژوهشی ناتمام است. بنا به گفته ماریانا جورجوکاراکس شریعت تعبیری است که برابر نهادی برای حقوق اسلامی به کار می آید.
پیشگفتار کتاب «مقدمه ای بر حقوق مقدس اسلام: شریعت» به مطالعه مفهوم وحی اختصاص یافته است. شرح چیستی و چگونگی تحقق وحی و تصویر این چگونگی در منابع اسلامی و توجه به التفات به ویژگی وحیانی قوانین و قواعد شریعت در حقوق اسلامی عمده مطالب مطرح گردیده در پیشگفتار را تشکیل داده اند.
همچنان که در پیشگفتار کتاب آمده است، محققان و پژوهشگران علوم اسلامی شریعت اسلامی را عموما دارای وجوهی متعدد می دانند، وجوهی که جدای از مسائل عبادی و اعتقادی جنبه های اجتماعی، سیاسی، اخلاقی و حقوقی مسلمانان را نیز دربر می گیرد. به گفته کتاب، مباحث شریعت اسلامی را می توان حتی در ارتباط با مباحثی همچون پوشش، روابط اجتماعی، مناسبات خانوادگی و ... پی گرفت.
به گفته نویسنده در مطالب آغازین کتاب، پیامبر اسلام(ص) آغازگر نوعی پارادایم نوین نسبت به زندگی در ساحتهای گوناگونش بودند. ساحتهایی که مسائل مختلفی همچون اعمال روزمره زندگی مانند خوردن و آشامیدن و نیز مناسبات اجتماعی، قضایی و سیاسی همچون قضاوت را دربر می گیرد.
وی در ادامه به مطالعه ارتباط میان حقوق و اخلاق نشسته و این بررسی را در بستر حقوق اسلامی پی گرفته است. به اذعان نویسنده شریعت اسلامی نه تنها دربردارنده قواعد مقدس حقوقی بلکه همچنین شامل تجویزهای اخلاقی نیز می گردد.
نویسنده در مطالب خود اظهار می دارد که حقوق اسلامی به این دلیل که مبتنی بر آیات قرآن کریم و آموزه های وحیانی است «حقوق مقدس»، دارای پیام قدسی در قامت آموزه های حقوقی، قلمداد می گردد. مطالعه معنا و مفهوم برخی از قواعد حقوقی برآمده از متن آیات قرآن کریم و نیاز به التفات به شرایط زمان نزول آیات در کنار نقش پیامبر اکرم(ص) در دوره زندگانی ایشان در جامعه اسلامی از مهمترین مباحث بخش بعدی اثر است که مورد توجه نویسنده واقع گردیده است.
نویسنده در بخشهای بعدی با در نظر داشتن، برداشت مبتنی بر وحی از حقوق اسلامی به بررسی و مطالعه نقش تفسیر و چگونگی تحقق عملی اصول وحیانی در جامعه انسانی دست می یازد.
شریعت به مثابه روشی برای استمرار و ادامه حضور وحی در زندگی مسلمانان موضوع اصلی بحث بخش پایانی اثر است. نویسنده همچنین شریعت و حقوق اسلامی را نشان دهنده زنده و جاری بودن همیشگی وحی در مناسبات زندگی فردی و اجتماعی مسلمانان می داند.
نهایتا نیاز به یادآوری است که نویسنده برای حضور وحی در جامعه اسلامی قائل به مراتبی گردیده است که بالاترین سطح آن مراتب در زمان حیات نبی اکرم(ص) محقق گشته است و همچنان که پیشتر آمد مطابق دیدگاه نویسنده ابتنای حقوق اسلامی بر متن وحی مقدس خود نشان دهنده حضور وحی در جامعه اسلامی در سایر زمانهاست.