به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از ایکنا؛ محمدباقر خراسانی، دبیر اجرایی همایش حکیم طهران از تمدید مهلت ارسال آثار به «همایش حکیم طهران» خبر داد و گفت: در حالی که پیش از این، مهلت ارسال آثار پایان آذرماه اعلام شده بود و سپس مهلت ارسال چکیده مقالات تا پایان دی‌ماه و مهلت ارسال اصل مقالات تا ۱۵ بهمن تمدید شد، براساس تصمیم چهارمین جلسه کمیته علمی همایش حکیم طهران، مقرر شد که مهلت ارسال مقالات مجدداً تمدید شود.
وی با بیان این که این تمدید تمدید نهایی خواهد بود، گفت: محققان و پژوهشگران می‌توانند چکیده مقالات خود را تا ۱۵ اسفند و اصل مقالات خود را تا ۲۰ خرداد سال آینده به دبیرخانه این همایش ارسال کنند.
دبیر اجرایی همایش حکیم طهران یادآور شد: بنا بر فراخوان اعلام شده که هم در سایت مجمع عالی حکمت اسلامی و هم در سایت حکیم طهران قابل دسترسی است، شخصیت‌شناسی حکیم طهران، معرفی حوزه حکمی طهران، تحلیل آراء و اندیشه‌های حکیم طهران، مباحث تطبیقی و مقایسه‌ای، بررسی آثار مرحوم حکیم مؤسس، محورهای اصلی برای مقالات این همایش هستند.
خراسانی در مورد علت این تمدید نیز بیان کرد: با توجه به این که کمیته احیای آثار حکیم آقاعلی مدرس زنوزی فعال شده است و بناست که تا زمان برگزاری همایش بخش مهمی از آثار ایشان، احیا و تصحیح شود، فراخوان مقالات نیز تمدید شد.
مدیر اجرایی مجمع عالی حکمت اسلامی همچنین از قطعی شدن برگزاری چند پیش‌همایش به همت مراکز و مؤسسات مختلف خبر داد و گفت: برگزاری یک پیش‌همایش توسط دانشکده الهیات دانشگاه تهران در اواخر فروردین‌ماه و اوایل اردیبهشت‌ماه، برگزاری دو پیش‌همایش توسط پژوهشگاه بین‌المللی المصطفی(ع) و مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در بهمن و اسفند سال جاری، برگزاری یک پیش‌همایش توسط مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه استان تهران در اسفندماه و برگزاری پیش‌همایشی با موضوع «شخصیت‌شناسی حوزه حکمی تهران» در اردیبهشت‌ماه سال آینده توسط مجمع عالی حکمت اسلامی، از برنامه‌هایی است که در چهارمین جلسه کمیته علمی همایش حکیم طهران قطعی شده است.
اشاره‌ای به زندگی آقاعلی مدرس زنوزی
یادآور می‌شود، آقا علی مدرس زنوزی فرزند حکیم ملاعبدالله زنوزی در ذی‌القعده سال ۱۲۳۴ هجری قمری در اصفهان دیده به جهان گشود. از اساتید بزرگی چون والد معظم خود، میرزا حسن نوری، سیّد رضی لاریجانی، ملّا محمّد جعفر لاهیجی در اصفهان و به ویژه حکیم معظم ملا آقا قزوینی کسب فیض کرد و علاوه بر حکمت و فلسفه، مراحل عالی فقه و اصول را از محضر میرزا حسن آشتیانی بهره‌مند شد.
وی در حدود سال ۱۲۶۷ قمری رحل اقامت در تهران افکند و از این هنگام تا پایان عمر شریفش (۱۳۰۷ ه.ق) در حدود چهل سال در مدارس مختلف و به ویژه مدرسه عالی سپهسالار (شهید مطهری فعلی) به تدریس معقول و منقول پرداخت و در این دوران حوزه حکمی و فلسفی تهران به اوج شکوفایی و عظمت خود رسید.
شاید مهمترین ویژگی اندیشه متعالی وی علاوه بر احاطه بر مبانی حکمی، تصرّف وی در مبانی و ارایه تقریرهای تازه از اصول حکمت صدرایی و طرح نقدهای حکیمانه و ابداع دیدگاه‌های نوین در چندین مسأله فلسفی باشد.