به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از مهر؛ محسن کاظمی تاریخ پژوه و نویسنده با اشاره به اینکه انقلاب، مادر جنگ است و بطن آن بزرگتر از جنگ است اظهار داشت: ادبیات فعلی ما و همه آنچه امروز به عنوان ادبیات انقلاب و دفاع مقدس داریم و می‌شناسیم در دوران جنگ بود که ایجاد شد و به نوعی وامدار پدیده انقلاب اسلامی است.
وی در ادامه با تصریح بر این موضوع که برای نویسنده انقلابی، امروز نوشتن درباره جنگ راحت‌تر از نوشتن درباره انقلاب است گفت: جنگ تنها یکی دو مورد خط قرمز دارد که می‌شود رعایتشان کرد، خط قرمزهایی مثل اینکه چرا بعد از سال ۶۱ جنگ ادامه پیدا کرد و یا چرا پایان جنگ با تعبیر نوشیدن جام زهر یاد شد. اگر نویسنده‌ای وارد این حیطه‌ها نشود به راحتی می‌تواند در مورد جنگ قلم بزند و اتفاقا همین مساله باعث پیشتازی ادبیات جنگ در سال‌های اخیر نیز شده است در حالی که مباحث مربوط به انقلاب آکنده از ایدئولوژی است و در آن نظراتی که موافق وضع موجود نیستند نیز حضور دارد و لذا پرداختن به آن چه در وجه تاریخی و چه داستانی ساده نیست.
کاظمی افزود: ما چقدر می‌دانیم که در مورد واقعه ۱۷ شهریور حزب توده هم بیانیه داده و کشتار رژیم را تقبیح کرده است؟ چقدر می‌دانیم که مبارزان مسلمان تا مروز وحدت استراتژیک در زندان با نیروهای چپ پیش رفتند و حتی در بهمن ۵۵ بسیای از زندانیان مسلمان در مراسم سپاس شاهنشاه شرکت کردند و از زندان آزاد شدند. اینها جزئی از تاریخ انقلاب است اما پرداختن به اینها کار هر کسی نیست و همه نمی‌توانند بر آن متمرکز شوند و برایش ادبیات خلق کنند.
این پژوهشگر تاریخ تاکید کرد: ادبیات حقیقی انقلاب به خاطر پیوندش با این موضوعات تاریخی شنیده نشده مقوله‌ای ریسک پذیر بوده و همین باعث شده نویسندگان فعال کشور به خاطر شرایط بسته موجود و هزینه بالای ریسک موجود درمورد انقلابی نوشتن یا نتواند برای حقیقت انقلاب اثری خلق کند و یا اثر خلق شده را نتواند منتشر کند و اگر هم بکند باید پاسخ دهد که چرا اینطور نوشته است. طبیعی است که در این شرایط فعالان ادبیات انقلاب بسیار محدود خواهند شد.
وی همچنین گفت: بدون شک کارکردن در عرصه ادبیات و تایخ انقلاب انقلاب با این وصف که گفته شد بسیار سخت است و هر کسی هم حاضر نیست برایش وقت بگذارد و خودش را به آن مقید کند به ویژه در شرایطی که در نهایت نیز احتمال منتشر نشدن اثر او هست. این روزها کمتر نویسنده‌ای را می‌شود پیدا کرد که حس کند کارکردن در حوزه انقلاب برایش حکم واجب کفایی را داد و خودش را موظف به پرداختن به این مساله می‌داند.
وی در پایان با تاکید بر اینکه در موضوع انقلاب اسلامی ما با حجم بالایی از اطلاعات تاریخی روبروییم که جز با ظرافت نمی‌شود از آنها در خلق ادبیات بهره برد گفت: انقلاب اسلامی همه‌اش جشن نیست. نمی‌شود وقایع به دنبال آن را انکار کرد. اما مساله این است که گاهی برای ساختن یک اتوبان مجبوریم یک مسجد را تخریب کنیم. اما می‌توانیم در دو خیابان بالاترش دوباره مسجدی نو بسازیم. ما این کار را با ادبیات انقلاب نکرده‌ایم و انگار قصد هم نداریم که این کار را انجام دهیم.