به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از ایسنا؛ کباری با اشاره به شأن و مقام بالای دانشجو، اظهار کرد: من به عنوان عضو هیات علمی تاکنون هیچ گاه در کلاسهایم جنسیت برایم معنی نداشته است؛ چرا که همیشه افراد داخل کلاس به چشم من تنها یک دانشجو بودهاند و دختر و پسر بودن آنها هیچ فرقی برایم نداشته است.
به اعتقاد کباری، زمانی که در یک دانشگاه کلاسها به صورت تفکیک شده برگزار میشود، در نگاه دانشجوی پسر، زن تنها به عنوان یک شیء نگاشته میشود، متاسفانه این نگاه در محیط کار و محیط بیرون از دانشگاه برای او شکل میگیرد، اما زمانی که این نگاه کاهش پیدا کند، دانشجوی پسر متوجه میشود که همکارش در محیط کار و یا دخترهایی که در خیابان میبیند، میتوانند حرفی برای گفتن داشته باشد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه برداشتن تفکیک جنسیتی در این دانشگاه میتواند موجب ایجاد رقابت در میان دانشجویان دختر و پسر شود، گفت: در گذشته زمانی که کلاسها به صورت مختلط برگزار میشد، فعالیت و رقابت بیشتری را در میان دانشجویان نظاره میکردیم.
سالمترین و امنترین مکان برای امر همسریابی، دانشگاه است
دکتر کباری گفت: اگر قرار باشد ازدواجی در میان جوانان شکل بگیرد، میتوان گفت سالمترین و امنترین مکان برای امر همسریابی، دانشگاه است. چرا که بیگمان مکانی مناسبتر و امنتر از دانشگاه برای پیدا کردن زوج وجود ندارد.
وی افزود: طبق آمار، ازدواجهایی که میان همکلاسیها صورت گرفته، بسیار پایدارتر و وفادارتر است. چرا که آن حالت سالاری، یکی برتر از دیگری از بین میرود. بنابراین من به هیچ عنوان موافق تفکیک جنسیتی نیستم.
این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه تفکیک جنسیتی در تعیین استاد برای کلاسها، مشکلاتی را برای اساتید ایجاد کرده است، گفت: این مشکل، مشکلی بود که من اکثرا با تمام کلاسهایم داشتهایم، چرا که در یک دوره بسیار زیادی قبولشدگان این دانشگاه دختر بودند و کلاسها با تعداد زیادی دختر و تعداد معدودی پسر برگزار میشد و من اصلا وجود این دانشجویان را در کلاس به عنوان یک جنس مذکر احساس نمیکردم.
دکتر کباری با اشاره به آن زمانی که کلاسهای دانشگاه علامه به صورت مختلط برگزار میشد، گفت: در آن زمان در کلاسهایم تمایزی میان دانشجویان قائل نمیشدم، اما زمانی که تفکیک جنسیتی در دانشگاه علامه به وجود آمد، بسیاری از کلاسها با ۱۰ دانشجوی پسر یا بعضا هشت دانشجوی پسر برگزار میشد.
وی با بیان اینکه سطح استاندارد کلاسها، وجود حداقل ۱۲ یا ۱۵ دانشجو است، اظهار کرد: زمانی که در کلاس پنج دانشجو حضور دارد، نمیتوان آن بازتاب علمی و انتظار بالا را از کلاسها داشت. چرا که قطعا در کلاسی که مشارکت و بحث وجود ندارد، نمیتوان به نتیجه مطلوبی رسید.
این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه در چند سال اخیر یکی از کلاسهای من با دو دانشجوی پسر برگزار شد، گفت: برای یک استاد جامعهشناسی که تمایل دارد در کلاس مشارکت و بحث وجود داشته باشد، قطعا چنین وضعیتی، وضعیت مطلوبی نیست و زمانی که در یک کلاس دانشجویان بسیاری از یک جنس وجود داشته باشند، رقابت از بین میرود و آن شادی که باید در کلاس باشد، از بین میرود. به طور کلی میتوان گفت با تعداد دانشجوی کم، هیچ کلاسی نمیتواند خوب برگزار شود.