در ابتدای این مراسم علیرضا قزوه در سخنانی اظهار داشت: من امروز یاد شعری از سهراب سپهری افتاده‌ام که می‌گفت: «شاعری را دیدم هنگام خطاب به گل سوسن می‌گفت: شما.» به نظر من این «شما»  امیر‌حسین فردی است که خودش نیز با گل‌ها سخن می‌گفت و این خصلت فطرت‌های پاک است، فطرتی که ۳۱ سال در کیهان بچه‌ها محور بود آن هم در زمانه‌ای که افزاد در پنج شش سال می‌خواهند پله‌های ترقی را دوتا یکی بالا بروند.

وی افزود: روزی که اتاق و میز آقای فردی را تحویل گرفتم تقویمی روی میز بود بر آن نوشته بود: امروز روزی بود که تو رفتی. و من تا مدت‌ها دست به این صفحه تقویم نزدم و امروز خوشحالم که پشت آن میز می‌نشینم و روی سجاده او نماز می‌خوانم.

قزوه در ادامه با اشاره به آغاز فعالیت فرهنگی فردی از مسجد گفت: باید دوباره به مسجد بازگردیم. ادبیات را با مسجد پیوند بزنیم. بر همین اساس هم در حوزه هنری مصوب کردیم که مسابقه‌ای سالانه به نام بچه‌های مسجد در حوزه هنری برگزار شود و بزرگداشتی نیز به صورت سالانه برای آقای فردی گرفته شود.

مدیر مرکز‌آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در ادامه با اشاره به بی‌ادعا کار کردن مرحوم فردی گفت: ایشان در حوزه هنری اهل زد و بند نبود. داستان سیاه چمن او در همین حوزه هنری برای انتشار رد شد اما او زد و بندی برای انتشارش نکرد آن هم در روزگاری که خودش در اینجا مسئولیت داشت. با این همه وقتی هم که خشمگین می شد، خشمش شیعی بود. نامه‌اش به مخملباف را همه یادمان هست. بسیار شاعرانه  اما با ادبیاتی پرخاشگرانه‌ بود به واقع آرامش فردی  بو که در درونش طوفانی ساخته بود.

قزوه تاکید کرد: عکسی هست که در آن فردی و شهید اکبر قدیانی و جمعی از دوستان در دربند تهران از خود گرفته‌اند. یادم هست هر وقت فردی این عکس را می‌دید زیر لب زمزمه می‌کرد: ما و مجنون همسفر بودیم در صحرای عشق/او به منزل‌ها رسید و ما هنوز آواره‌ایم.

در ادامه این مراسم محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری نیز دقایقی به سخنرانی پرداخت.

وی با بیان اینکه مرحوم فردی عزت را از خدا می‌طلبید گفت: این نوع از عزت طلبی بود که باعث شد مرحوم فردی در دوران طولانی عمر ادبی خود برای خوشامد هیچ دسته و قبیله روشنفکری قلم نزد و سخن نگفت. کلام او کلام پاکی بود که به سوی خدا حرکت می‌کرد و تا قیامت پایدار خواهد ماند.

مومنی افزود: فردی مرد کارهای شایسته بود. شاگردانش و بنیادهایی که بنیان نهاد صدقه جاریه او برای ادب و فرهنگ انقلاب است. او به ادبیات و هنر نگاهی جهادی داشت و تا انتها نیز این نگاه در او باقی مانده. حتی در زمانی که پس از جراحی از بیمارستان بیرون آمده بود با این نگاه کار کرد.

وی تصریح کرد: مشی حرکت فردی در فعالیت فرهنگی با مشی جهادی الگوی مناسبی استکه می‌تواند در فعالیت جهادی پیش روی ما قرار بگیرد.

در ادامه این مراسم و پس از شعر خوانی مصطفی محدثی خراسانی، نوبت به سخنرانی صابر امامی رسید.

وی با اشاره خاطره دیدارش با مرحوم فردی پس از فوت مادرش گفت: مرحوم فردی در آن دیدار به من گفت: الان مساله مرگ برای من حل شده است و اگر همین الان بمیرم، مردن برای من مانند یک لیوان آب خوردن است.

امام افزود: فردی ایمان قطعی داشت و با چنین ایمانی مومنانه زیستن و دوست داشتن را تجربه کرده بود. می‌گفت با مادرم عهد کرده‌ام که هر کدام از ما که زودتر فوت شد شفاعت دیگری را بکند تا زود به هم برسیم و به پیش هم برسیم.