به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از مهر؛ حجت الاسلام مظفر سالاری مدیر انجمن داستان طلاب با اشاره به ارتباط و نزدیکی میان حوزه‌های علمیه و جریان داستان‌نویسی اظهار داشت: حوزه متاسفانه بر اساس سیاست‌هایی که از قدیم در آن جاری بوده است کوچک شده است. در هزار سال پیش از این حوزه آنچنان بزرگ بود که تمامی شاخه‌های علوم در آن جای می‌گرفت و شخصیت‌هایی چون ابن سینا، ابوریحان، حافظ، سعدی و حتی ریاضی‌دانان و شیمی‌دان‌ها هم جزو حوزه بزرگ بوده‌اند. حتی اگر استحضار داشته‌باشید وقتی دانشگاه تهران تاسیس شد، اساتید ابتدایی جذب شده برای تدریس در آن همه از حوزویان بودند اما به هر دلیل به ویژه بعد از اینکه حوزه نجف رشد کرد، در ایران دیگر حوزه درست و حسابی نداشتیم تا اینکه مرحوم حائری حوزه علمیه قم را تاسیس کرد.
وی افزود: در حوزه علمیه جدید که در قم برپا شد، تمرکز بیشتر به روی موضوع فقه و اصول قرار گرفت و افرادی که به امر تفسیر و فلسفه بپردازند هم کم بودند. در آن زمان اگر کسی می‌خواست به این موضوعات بپردازد باید آهسته به اینکار می‌پرداخت. در مورد ادبیات هم وضعیت همین بود و رفته رفته انقطاعی میان آن و حوزه به وجود آمد. بر این اساس الان اما ما نیاز به یک نهضت بازگشت در این زمینه هستیم.
سالاری افزود: آنچه که در قرآن به عنوان قصص مطرح می‌شود نوعی اشتراک ماهوی با داستان امروزی در خود دارد. حوزه هم هیچگاه با قصه بیگانه نبوده است. شما به مولوی و فردوسی و نظامی و عطار نگاه کنید، همه قصه‌پردازان بزرگ بودند که اگر در حوزه امروز قرار می‌گرفتند بدون شک از رسانه‌ای مانند داستان برای ایجاد ارتباط با مخاطب بهره‌می‌بردند. البته در این سالها نیازها و خواسته‌ها از داستان نیز به تدریج با تغییراتی همراه شد و حتی برخی دوران مرگ رمان را اعلام کردند ولی در کلیت کار خللی وارد نشد.
مدیر انجمن رمان طلاب همچنین گفت: در اوایل پیروزی انقلاب و وقوع رخداد جنگ تحمیلی، حوزه علمیه نیز هزینه انقلاب شد. یعنی حوزویان به عنوان نزدیک‌ترین طیف فکری نزدیک به حضرت امام(ره) در بخش‌های مختلف اداری کشور وارد شدند و در نتیجه ما کمی از ضرورت‌های خود حوزه دور شدیم. اما الان دوباره در حال احیاء حوزه عظم علیمه هستیم و بر همین اساس از دوسال قبل انجمن داستان طلاب را تاسیس کرده‌ایم.
سالاری تاکید کرد: از 25 سال قبل که دفتر تبلیغات حوزه علمیه آغاز به کار کرد، آموزش هنر و ادبیات داستانی با چراغ خاموش آغاز شده بود. می‌دانید که تربیت یک داستان نویس شاید 15 سال طول بکشد اما ما در این پروسه در مجلاتی که داشیم به صورت پایلوت به مبحث کودک و نوجوان و داستان مرتبط با آنها پرداختیم و کار به جایی رسید که قم دومین پایتخت ادبیات کودک و نوجوان ایران شد. در سال‌های اخیر هم تمرکز ما روی ادبیات بزرگسال است و قصدمان این است که تئوری‌های داستان و استفاده از آن به عنوان مدیوم تبلیغی را به طلاب علاقه‌مند آموزش دهیم.
به گفته سالاری انجمن رمان طلاب در حال حاضر نزدیک به 500 عضو در سراسر کشو دارد که 150 عضو آنها فعال هستند. حوزه و بزرگان آنها هم به طور پنهان از ما حمایت کرده و می‌کنند و اخیرا هم فعالیت ما رسمیت پیدا کرده است و فعالان این انجمن می‌توانند از خدمات پشتیبانی حوزه نیز استفاده کنند. به نظرم ما الان تقریبا 50 داستان نویس بالفعل حوزوی در انجمن داریم و 100 داستان نویس هم در حال طی کردن مراحل مقدماتی آموزشی هستند که رفته رفته در کنار مجلات فعالیت خواهند کرد.
وی در ادامه تصریح کرد: کارهای داستانی ما از سالها قبل تا الان بالغ بر هزار عنوان بوده است. بسیاری از این آثار توسط دفتر تبلیغات و خیلی از آنها هم توسط ناشران خصوصی منتشر شده. ما حتی طلابی را داریم که بالغ بر 50 اثر داستانی منتشر شده دارند و در جوائز ادبی متعددی نیز برگزیده شده‌اند.
این نویسنده افزود: طلبه‌ها مانند سایر مردم داستان می‌نویسند و شاید مخاطب متوجه طلبه بودنشان نشود. اگر به خود طلبگی و منش خاص طلاب در زندگی توجه کنیم خواهیم دید که آنچه ماحصل تولید ادبی طلاب می‌شود بسیار جالب و خواندنی خواهد بود. به نظرم اگر داستان به عنوان یکی از دروس جنبی رسمی حوزه تدریس شود یقین دارم که برای 10 سال آینده شاهد ژانر خاصی در داستان نویسی خواهیم بود که منحصرا برخواسته از حوزه است.
وی در پایان گفت: حوزه جایی بسیار پویاست و همین منجر به مانایی آن شده است. نویسندگان طلبه نیز کاملا با مکاتب و شیوه‌های نو نویسندگی آشنا هستند و البته نقدها و تحلیل‌هایی هم دارند.