به گزارش «فرهنگ امروز» به نقل از تسنیم؛ محمدعلی بهمنی عضو شورای شعر و ترانه وزارت ارشاد، درباره پیشنهادی که چندی پیش به این شورا در رابطه با دریافت هزینه برای بررسی ترانه‌ها به منظور کاهش ترانه‌های بی‌کیفیت وارده به شورا ارائه کرده بود، گفت: پس از اینکه این پیشنهاد را ارائه کردم، دریافتیم که برای اجرایی شدن این پیشنهاد باید مجلس شورای اسلامی مصوبه‌ای را به تصویب برساند در غیر این صورت نمی‌توان این اقدام را انجام داد و در اختیار وزارت ارشاد نیست.
وی با بیان این مطلب که نسبت به سال گذشته وضعیت ترانه‌هایی که به این شورا ارائه می‌شود، بهتر شده است، گفت: با این وجود در میان حجم انبوه ترانه‌ها و ترانه‌سراها شاید بتوان گفت با ۱۰ تا ۱۵ ترانه‌سرای خوب روبرو هستیم، وضعیت به گونه‌ای پیش رفته که هم شرکت‌های تولید کننده آلبوم موسیقی و هم مخاطبان به دنبال ترانه‌های بی‌کیفیت هستند و نوع و سطح سلیقه مخاطبان با نزول کیفیت مواجه بوده است.
بهمنی تصریح کرد: هم‌چنین در گذشته آلبوم‌های موسیقی با سرمایه میلیونی تولید می‌شد و حداقل برای تولید یک آلبوم موسیقی با کیفیت باید ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان سرمایه‌گذاری می‌شدف بنابراین شرکت سرمایه‌گذار دقت فراوانی در انتخاب نوع ترانه، محتوای شعر نوع آهنگ‌سازی و ... به خرج می‌داد.
وی گفت: اما امروزه این چنین نیست شرکت‌های تولیدکننده آلبوم‌های موسیقی به منظور پایین آوردن هزینه‌های تولید، به سراغ ترانه‌هایی ارزان‌قیمت و بی‌کیفیت می‌روند و کل آلبوم را با هزینه ۵ تا ۷ میلیون تومان تولید کرده و روانه بازار می‌کنند. حجم بالای ورود اینگونه آلبوم‌ها به بازار موجب می‌شود تا سلیقه مخاطبان نیز کاهش چشمگیر داشته باشد.
این ترانه‌سرا تصریح کرد: متأسفانه کارشناسان ترانه و موسیقی نیز زمانی که می‌خواهند جلوی انتشار این اشعار سخیف و تولید این آلبوم‌های بی کیفیت را بگیرند، به عنوان ممیز شناخته می‌شوند و افکار عمومی نیز به این سمت سوق داده می‌شود، که این کارشناسان به دنبال قیچی کردن فکر هنرمندان هستند. در صورتیکه اینچنین نیست.
وی ادامه داد: بنابراین رواج استفاده از ترانه‌های شاعران جوان و جویای نام در آلبوم‌های موسیقی پاپ موجب شده تا نه تنها صنعت موسیقی از این موضوع آسیب ببیند، بلکه ادبیات نیز با لطمات قابل توجهی روبرو شده است. افرادی وارد این عرصه شده اند، که نه با شعر آشنایی دارند، نه با آهنگ و موسیقی و نه با هیچ چیز دیگر، تنها برایشان سودآوری مهم است و بس و این زنگ خطری است برای مسئولان.