به گزارش فرهنگ امروز به نقل از هنرنیوز؛ عبدالله باکیده کارگردان سینمای ایران با اشاره به جدلهای رسانهای که بین ابراهیم حاتمی کیا و عباس کیارستمی بر سر موضوع دفاع مقدس مطرح شده است افزود: من در فیلمهای «دیدهبان» و «مهاجر» افتخار همکاری با آقای حاتمی کیا را به عنوان مدیر تولید و مجری طرح داشتم وعلاقهمند به ایشان هستم. ولی هیچگاه دعوا و اعتراض بین سینماگران، آن هم در سطح رسانهها را نمیپسندم. معتقدم هیچ وقت دعوای سینماگران آن هم در سطح رسانهها به نفع سینمای ایران نبوده است.
وی ادامه داد: آقای حاتمی کیا بارها با فیلمهایش ثابت کرده که موجودیت مثبتی در سینمای ایران داشته و دارد. او فیلمهای زیادی ساخته است که اکثر آنان تاثیر گذار و جذاب بوده است. اما قرار نیست که همه فیلمسازان یک نگاه واحد داشته باشند و بخواهند مثل هم نگاه کنند. ممکن است یک فیلمساز یک مساله را مثبت و دیگری آن را تلخ یا شیرین ببیند. نباید فیلمسازی مثل آقای کیانوش عیاری که آثار درخشانی در سینمای ایران تولید کرده مورد حمله قرار بگیرد. یا آقای کیارستمی مورد حمله قرار بگیرد. یا خانم بنی اعتماد برای ساخت فیلم سینمایی «گیلانه» مورد حمله قرار بگیرد. آنان نگاههای متفاوتی به جامعه دارند و همین نگاهها باعث شده که ما شاهد تولید فیلمهای متفاوتی باشیم. این بیننده است که تشخیص میدهد کدام فیلم مثبت و کدام فیلم نگاه منفی دارد. ما نباید وارد این گلایهها بشویم و به آنان دامن بزنیم. ما میتوانیم به جای این گلایهها که جز زمین گیر کردن سینمای ایران، کارایی دیگری ندارد. بستر شکوفا شدن سینمای ایران را فراهم کنیم.
کارگردان فیلم سینمایی «پوتین» تصریح کرد: من آرزو دارم که آثار آقای حاتمی کیا در جشنوارههای مختلف نمایش داده شود تا مردم به حقانیت فیلمهای ایشان پی ببرند. ما باید همه تلاش کنیم که این اتفاق روی بدهد نه اینکه سعی کنیم اگر فیلمسازی در یک نقطه از جهان، نام کشور ایران را مطرح کرد و جمهوری اسلامی ایران را مرکز ثقل نگاه دیگران قرار داد از او انتقاد کنیم. معتقدم این گلایهها برای سینمای ایران مخرب است و هیچگاه در طول تاریخ هم خوب نبوده است. این گلایهها یک زمانی گریبانگیر سینمای هالیوود در زمان مک کارتی شد به طوری که همه سینماگران، همدیگر را متهم میکردند. اما سالهای بعد خودشان متوجه شدند و این گونه نگاهها را نکوهش کردند.
این کارگردان فیلمهای دفاع مقدس خاطر نشان کرد: فکر میکنم اگر فیلمی در ایران ساخته شده که حتی مغایر با مسالهای مثل دفاع مقدس بوده است این نشان از دموکراسی بودن جامعه ایرانی است که این امکان را فراهم کرده که یک فیلمساز به موضوع دفاع مقدس، نگاه متفاوت و حتی انتقادی داشته باشد. این نشان از دموکراتیک بودن فیلمسازی در جامعه ایرانی است که باید ارج نهاده شود نه اینکه مورد گلایه و رنجش دیگری قرار بگیرد.
عبدالله باکیده گفت: من همان طوری که برای آقای حاتمی کیا احترام زیادی قائل هستم برای آقای کیارستمی هم به عنوان نماینده فیلمسازان ایرانی در خارج از کشور احترام زیادی قائل هستم چرا که ایشان فیلمسازی است که کار خودش را میکند و نگاهش به جهان و پیرامون آن مختص به خودش است. من فیلم «خانه دوست کجاست» را یک فیلم ضد ارزش نمیدانم بلکه یک فیلمی میدانم که به معضل بچههای ایرانی میپردازد. یا فیلم «آبادانیها» ساخته آقای کیانوش عیاری و یا فیلم «گیلانه» ساخته خانم بنی اعتماد را دارای نگاههای متفاوت از سوی فیلمساز میبینم. این فیلمسازان همچون خود آقای حاتمی کیا از ذخایر این سینما هستند. اینها افرادی هستند که به فرمایشات حضرت امام (ره) که فرمودند: «سینما یکی از مظاهر تمدن معاصر است» عمل کردند.
وی افزود: معتقدم همه فیلمسازان ایرانی دلسوز کشور خود هستند و همه ایران را دوست دارند و اگر انتقادی هم به کشور دارند نشان از دوست داشتن کشور است.
کارگردان فیلم سینمایی «صلیب طلایی» اضافه کرد: به نظر من آقای ابراهیم حاتمی کیا قدری عصبانی است و عصبانیت ایشان علتی بیرونی دارد که باعث شده وی این چنین معترض باشد. باید این علت را پیدا کنیم و آن را برطرف سازیم. ایشان سالها بود که در برابر بسیاری از مسائل سکوت کرده بودند. اما اعتراضهای اخیر ایشان به این علت است که من فکر میکنم ایشان از شرایطی که برایش ایجاد کردند قدری عصبانی است که باید برای رفع این شرایط چاره اندیشی کرد. ازسوی دیگر نیز، معتقدم آقای کیارستمی هم باید سعه صدر بیشتری به خرج میدادند و نباید اینگونه در مورد دفاع مقدس صحبت میکردند. ایشان نباید اینگونه ناپرهیزی کنند و سخنانی را در مورد دفاع مقدس مطرح کنند که باعث جبهه گیری عدهای بر علیه ایشان شود. این درحالی است که به نظر من هر دو طرف دعوا، مورد احترام و تکریم هستند. لذا امیدوارم این جدلها، چهره تلخی را از سینما برای مردم متصور نسازد.