به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ آیا می‌دانید نمایشگاه کتاب فرانکفورت، معروف‌ترین و درعین‌حال محبوب‌ترین نمایشگاه جهان محسوب می‌شود؟
دلیل آن ساده است: چراکه این نمایشگاه بیش از ۶۰۰ سال قدمت داشته و به گفته مسئولان و بر اساس شواهد تاریخی اولین نمایشگاه کتاب در فرانکفورت به سال ۱۳۷۰ میلادی بر می‌گردد. گفتنی است نمایشگاه مذکور با نام یوهانس گوتنبرگ (۱۳۹۸- ۱۴۶۸) مخترع ماشین چاپ در اروپا در ماینتز نزدیک فرانکفورت شکل می‌گیرد و تا پایان قرن ۱۷ میلادی مهم‌ترین نمایشگاه اروپا بود. هر چند صنعت چاپ بعد از جنگ جهانی دوم نمایشگاه مدرن فرانکفورت شکل گرفت و از سال ۱۹۴۹ به بعد شکل و شمایل امروزی به خود گرفت.
حدود ۳۰۰ هزار بازدیدکننده که بیش از ۶۰ درصد آن‌ها بازدیدکننده حرفه ای هستند و از قبل قرار ملاقات‌های خود را در نمایشگاه تعیین می‌کنند، رقم خوبی برای صنعت نشر جهانی محسوب می‌شود که ۱۰ هزار خبرنگار و روزنامه نگار و بلاگر و فعال شبکه‌های اجتماعی اخبار و برنامه‌های با پوشش گسترده خبری نظم آلمانی را به تصویر کشیدند.
آنچه امسال در بطن نمایشگاه تحت عنوان توسعه تجاری مورد تاکید قرار گرفت مبحث بیزینس کلوب (Business Club) و مدل‌های جدید کسب و کار در نمایشگاه بود که با انجام سمینارهای مختلف برای معرفی سرویس‌ها و محصولات مختلف حوزه کتاب و نشر، چشم انداز قرن بیست و یکمی به خود گرفت و باعث شد تا آنچه موسوم به B۲B است، (تجارت با تجارت) در سطح کلان از اهمیت بالایی برخودار گردد.
همچنین بیش از ۷۰۰۰ غرفه دار از بیش از ۱۰۰ کشور در ۸ سالن مختلف بیش از ۴۰۰ هزار کتاب و محصول کتابی و مرتبط با صنعت نشر خود را عرضه کرده بودند که از این اعداد و ارقام، می‌توان عظمت و گستردگی نمایشگاه را دریافت.
واقعیت در مورد آلمانی‌ها و نمایشگاه کتاب این است که آنچه برای مدیریت نمایشگاه مهم است تجارت و خرید و فروش رایت است که حرف اول را در مذاکرات می زند و بسیاری از ناشران و کمپانی‌ها از مدت‌ها قبل قرار ملاقات خود را تنظیم کرده و کارهای تجاری خود را در ۳ روز اول نمایشگاه که مخصوص بازدیدکنندگان حرفه ای است، به پایان می‌رسانند.
آنچه بخش بین الملل و غرفه کشورها نام گرفته و عمدتاً در سالن ۵ و ۶ و ۸ مستقر شدند، استراتژی موسوم به collective Stand در آن رعایت می‌شود با هدف تجمیع غرفه‌های مختلف یک کشور در یک بخش و تمرکز کارهای تعریف شده آن کشور صورت می‌گیرد که امسال غرفه ایران نیز دست به چنین کاری زده بود.
البته برخی غرفه‌ها که ماهیتاً تعریف متفاوتی دارند (نظیر غرفه کودک که در سالن ۳ بود و یا غرفه خانه کتاب که در سالن ۴.۲ و اطلاع رسانی حضور یافته بود و یا غرفه نظر که در بخش هنری استقرار یافته بود) از این قاعده مستثنی بودند و بیشتر نه با نام کشوری، بلکه بر اساس کار حرفه ای که انجام می‌دادند، تعریف شده و شکل یافته بودند.
ادامه دارد...