به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛ این شاعر در کارگاه آسیب‌شناسی ادبیات عاشورا در خرم‎آباد، بیان کرد: نوحه به نوعی از خانواده تصنیف است و در سال‌های اخیر بیشتر نوحه‌ها با زبان محاوره سروده می‌شود.

او با بیان اینکه تصنیف محاوره از خانواده طرب است، ادامه داد: نوحه‌ای که به زبان نوشتار سروده شود و بخش ادبی آن بر بخش موسیقایی غلبه کند، پتانسیل ادبی دارد.

بیابانکی بر ضرورت توجه به تربیت مداحان به عنوان مربی جامعه‌ای که با عشق و علاقه ساعت‌ها پای کلام، روایت و اجرای این افراد می‌نشینند، تأکید کرد.

او اظهار کرد: همین تاثیر سبب می‌شود مطالب مداح در ناخودآگاه مخاطب رخنه کند و برای او درونی شود. این شاعر گفت: مداحی فرصتی است که در صورت کسب معرفت همه‌جانبه از عقیده گرفته تا فن می‌تواند جامعه را اصلاح کند و در غیر این صورت آسیب‌هایی را به دنبال خواهد داشت که بر لایه‌های جامعه تأثیرات متفاوتی خواهد گذاشت.