به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا، اقبال‌زاده اظهار کرد: ترجمه‌هایی که از این طرف در مورد آثار ادبیات کودک‌مان صورت می‌گیرند عمدتا توسط چهره‌های شاخص ترجمه نیستند؛ در حالی‌که کسانی که وارد بحث ترجمه در این سطح می‌شوند باید ضمن آشنایی با زبان، ادبیات بویژه ادبیات کودک و نوجوان را به خوبی بشناسند و از حضور غیرحرفه‌یی‌ها در این عرصه به شدت جلوگیری شود.
او تأکید کرد: در مورد IBBY ترجمه‌های نه چندان خوبی از آثار هوشنگ مرادی کرمانی عرضه شده بود، به طوری که به گفته سحر ترهنده، از داوران جشنواره هانس کریستین اندرسن، برخلاف آثار نویسنده ژاپنی که جایزه این رقابت را از آن خود کرد، آثار مرادی کرمانی از ترجمه‌های چندان خوبی به زبان انگلیسی برخوردار نبود و این در قضاوت داوران تأثیر داشت.
اقبال‌زاده افزود: اگرچه بعد از داوری این جایزه، بخش خصوصی بخشی از آثار مرادی کرمانی را به زبان‌های مختلف ترجمه کرد ولی این اقدام، اقدام دیرهنگامی بود. به نظر می‌رسد شرکت‌های خصوصی اغلب به صورت شعاری و گزینشی عمل می‌کنند و این بحث برنامه‌ریزی در زمینه حضور آن‌ها برای بهبود وضعیت ادبیات را با چالش روبه‌رو می‌کند. به عبارتی ما برنامه‌ای برای ترجمه آثار خوب کودک و نوجوان به زبان‌های مختلف نداریم.
این مترجم یادآور شد: تنها در دوره‌ای حسین ابراهیمی الوند در خانه ترجمه با ترجمه 101 اثر زمینه خوبی را برای شناخت ادبیات ایران به جهان و جهان به ایران فراهم کرد. اما ما در حال حاضر هیچ برنامه‌ای برای ترجمه آثار خوب کودک به زبان‌های دیگر نداریم.
او با اشاره به بخشی از سخنان نماینده اعزامی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان به نمایشگاه بین‌المللی کتاب فرانکفورت 2014 گفت: خانم نجف‌خانی می‌گوید تصویر کودک امروز در آثار نویسندگان ما دیده نمی‌شود. من این جمله را این‌گونه بازگو می‌کنم که در آثار امروز کودکان، کودکان ما تصویر از خود را نمی‌بینند، چون کودک امروز تنها یک کودک روستایی، شهری یا ساکن یک کشور نیست، بلکه شهروندی ایرانی - جهانی است. او در دنیای چندرسانه‌یی به سر می‌برد و با ابزارهایی مثل ماهواره‌ها، اینترنت، اپلیکیشن‌ها و... سروکار دارد. علی‌رغم این‌که پارازیت‌ها تلاش می‌کنند تا مانع از ارتباط کودک و نوجوان امروز با فضای جهانی شوند، این واقعیتی است که کودک امروز کنش‌گرتر از ماست.
اقبال‌زاده با اشاره به بخشی از قسمت‌های کتاب «روان‌شناسی نوجوانان» تأکید کرد: دنیای مجازی امروز بخشی از دنیای واقعی کودک و نوجوانان امروز است، بنابراین اگر می‌خواهیم کودک امروز را ترسیم کنیم نمی‌توانیم نسبت به چنین فضاهایی بی‌تفاوت باشیم. البته منظور من این نیست که ما نباید از روستا و روستاییان بگوییم بلکه باید کودک روستایی امروز را تصویر کنیم و کودک روستایی امروز بی‌تأثیر و تأثر از رسانه‌های نوین ارتباطی نیست.