به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایسنا؛ منیژه صحی - نایب رییس انجمن هنرمندان نقاش ایران، اظهار کرد: آثار هنری سرمایه‌های یک کشورند. در هر کشوری، آثار هنری به‌لحاظ سابقه و حرفه‌ای بودن، با قیمت‌های بالا خرید و فروش می‌شوند و آثار هنری قدیمی هر روز بر قیمت‌شان افزوده می‌شود. بنابراین جزو سرمایه‌های آن کشور به‌شمار می‌روند. به همین دلیل، من با کسانی که آثار هنری را کالای لوکس قلمداد می‌کنند، مخالفم.
او بیان کرد: اکنون می‌بینیم که آثار موزه‌های سعدآباد و نیاوران به‌عنوان سرمایه‌های ملی مطرح هستند. این آثار می‌توانند نقش حامی را برای این موزه‌ها ایفا کنند. وقتی این آثار در مجموعه‌ی بانک‌ها و وزارتخانه‌ها قرار می‌گیرند، نقش پشتیبان و حامی را برای این مجموعه‌ها می‌توانند ایفا کنند. اگر قانون اختصاص یک درصد از بودجه‌ی ادارات و سازمان‌های دولتی برای خرید آثار تجسمی تصویب شود، این آثار به اداره‌ها و سازمان‌ها راه پیدا می‌کنند و علاوه بر ایجاد زیبایی، نوعی سرمایه‌گذاری برای اداره‌ها محسوب می‌شوند.
نایب رییس انجمن هنرمندان نقاش ایران درباره‌ی تأثیر تصویب قانون یک درصد بر وضعیت هنرمندان، توضیح داد: وقتی این قانون اجرا شود، از هنر و هنرمند حمایت می‌کند و باعث می‌شود آثار آن‌ها گوشه‌ی آتلیه‌ها نماند. این آثار در پیشبرد فرهنگی تأثیر می‌گذارند و هنرمند هم حمایت می‌شود و کار بیشتری خلق می‌کند. همچنین سطح فرهنگ و هنر در جامعه بالا می‌رود. اکنون بسیاری از هنرمندان، آثار خوبی خلق می‌کنند، ولی آثارشان به فروش نمی‌رسد. اگر این قانون تصویب و به‌درستی اجرا شود، از هنرمندان حمایت خواهد شد.
وی ادامه داد: از سوی دیگر باید فعالیت‌های پژوهشی انجام شود، برای این‌که بررسی کنیم چگونه می‌توانیم هنر را به مردم بشناسانیم. در کشورهای دیگر، مردم هنرمندان خود و خارج از مرزهای‌شان را می‌شناسند، ولی در ایران، آموزش و پرورش و رسانه‌ها، هیچ‌کدام هنر و هنرمند را به مردم معرفی نمی‌کنند، در نتیجه مردم هم آن‌ها را نمی‌شناسند.
این هنرمند نقاش همچنین گفت: تلویزیون بخشی را برای پرداختن به هنرهای تجسمی و بحث و گفت‌وگو درباره‌ی آن در نظر نگرفته است. این در حالی است که درباره‌ی سینما، جلسات نقد و بررسی برگزار می‌شود، ولی درباره‌ی هنرهای تجسمی چنین اتفاقی نمی‌افتد.
او با بیان این‌که نحوه‌ی اجرای این قانون اهمیت زیادی دارد، اضافه کرد: اگر قرار است این قانون تصویب شود، بهتر است که تحت حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با نظر کارشناسی انجمن‌های هنری اجرا شود. اگر خرید اختصاصی انجام شود، کالای هنری می‌تواند پشتیبان وزارتخانه باشد و اگر خرید کارشناسی‌نشده انجام شود، به یک خرید معمولی تبدیل خواهد شد. به نظرم در دوره‌ی معاونت علی مرادخانی - معاون فعلی هنری وزارت ارشاد - بسترهای لازم برای این‌که خرید کارشناسی انجام شود، وجود دارد.